Romantiek in de Russische literatuur van de 19e eeuw - een fenomeenbreed en divers. Eerder werden twee van zijn typen gedeeld: conservatief en revolutionair. Deze indeling is echter te subjectief. Het zou juister zijn om het te verdelen volgens de cijfers die deze trend in Europa in het algemeen en de Russische romantiek in het bijzonder literatuur beïnvloedden: Hoffmann en Byron.
Als je echter vanuit het punt naar deze richting kijktMet het oog op de oorsprong kan men niet anders zeggen dan het bestaan van de Derzhavin-school in het stadium van zijn vorming. Hoewel ze een tijdgenoot was van de Karamzinisten, liep ze voor op innovaties. Het was Derzhavin die de set van fijn-expressieve middelen in de literatuur bijwerkte. Hij opende vele potentiële mogelijkheden om de romantiek in de Russische literatuur verder te ontwikkelen.
Eerdere trends (classicisme, naturalisme,realisme en anderen) probeerden de werkelijkheid nauwkeurig te reproduceren. Romantiek, in tegenstelling tot hen, maakt het doelbewust opnieuw. Om dit principe te realiseren, werden schrijvers gedwongen om ongebruikelijke helden uit te vinden, ze in ongebruikelijke situaties te plaatsen, een plot te ontwikkelen in exotische of ingebeelde landen en elementen van fantasie te gebruiken.
Romantiek belijdend in de Russische literatuurindividuele vrijheid, zijn interne onafhankelijkheid, vrijheid van meningsuiting, moedigde de geringste uitdrukking van individualiteit aan. Derzhavins poëzie kwam zo goed mogelijk overeen met deze principes: de door hem gebruikte spraakbeelden, de lyriek gecombineerd met emotionele overstimulatie. Het is daarom niet verwonderlijk dat ze probeerden deze schrijver als pre-romantici te positioneren. Strikt genomen voldeed de stijl van Derzhavin echter niet volledig aan de normen van een van de bestaande toenmalige aanwijzingen. Het feit is dat hij zo bizar en vakkundig verschillende stijlen en genres combineerde dat je in zijn werken, samen met de kenmerken van de romantiek, gemakkelijk de kenmerken van de barok kunt vinden. Met behulp van artistieke synthese liep Derzhavin een hele eeuw voor op de ambities van de zilveren eeuw. Niet alleen dat, hij probeerde stijlen niet alleen in de literatuur te verenigen. Hij was van mening dat poëzie in haar imitatievermogen moet worden vergeleken met schilderen, uitgedrukt in woorden.
Geleidelijk romantiek in de Russische literatuurverloor de tekenen van sentimentalisme en wendde zich steeds meer tot exotische beelden, tot mystiek, en imiteerde Byron, die net erg populair werd in het Westen.
Tegelijkertijd was er een groep schrijvers"Arzamas", die de Karamzinisten verenigden. En de romantici, die van het sentimenteel afweken, bleven desondanks de opvolgers van Karamzin, een tendens die alleen aan hen werd waargenomen: ze vochten hartstochtelijk voor de zuivering van de literaire taal. Later werd in de hoofden van mensen vastgelegd dat A.S. Pushkin de hoofdrol speelde bij het creëren van de moderne taal, en niet zijn voorganger. Zelfs die innovaties die duidelijk bekend stonden als Kakramzinsky werden toegeschreven aan Pushkin. Dit gebeurde omdat de taal van laatstgenoemde werd belichaamd in krachtigere literaire teksten.
In hun concepten van de zuiverheid van een literaire taalKaramzinisten vertrouwden op de oude Franse grammatica van Port Royal, die in de 19e eeuw in Rusland werd geïmporteerd en enige tijd zeer modieus werd. Op basis daarvan werden zelfs verschillende leerboeken gepubliceerd. In de toekomst spraken filologen uit verschillende tijden haar meer dan eens aan. Dit komt door het universele karakter van de Por-Royal grammatica.
Daarentegen bestonden de Karamzinisten"Squad of the Slavs", die totaal andere ideeën had over de taal en zich onderscheidde door een moeilijkere, ruwere lettergreep. Als je geen rekening houdt met de details die begrijpelijk zijn en bekend bij bekrompen specialisten, dan kan de strijd tussen deze samenlevingen een strijd worden genoemd tussen romantici van twee typen.
Na de dood van Derzhavin en zijn volgelingen verwierf de romantiek in de Russische literatuur eindelijk de eigenschappen die door de "Arzamas" -lijn werden gepredikt.
