Een voorwaarde voor de ontwikkeling en het voortbestaan van elk bedrijfzijn financiële onafhankelijkheid en stabiliteit vallen op. Als het bedrijf stabiel is, is het bestand tegen onverwachte veranderingen in de marktomgeving. Een financieel onafhankelijke onderneming is in staat om tijdige betalingen voor haar verplichtingen met partners, de staat, personeel en extra-budgettaire fondsen te verrekenen.
De financiële onafhankelijkheid van de onderneming garandeert haar solvabiliteit onder normale bedrijfsomstandigheden en bij willekeurige veranderingen in de markt.
De belangrijkste factoren die bepalenfinanciële stabiliteit en onafhankelijkheid van de organisatie, zijn de financiële structuur van het kapitaal en het financieringsbeleid van enkele individuele componenten van activa (voorraden en vaste activa). De financiële structuur van het kapitaal hangt af van de verhouding tussen vreemd en eigen vermogen en van de bronnen (op lange en korte termijn). Om de financiële stabiliteit van een bedrijf te beoordelen, zal het daarom nodig zijn om niet alleen de structuur van financiële middelen te analyseren, de coëfficiënt van financiële onafhankelijkheid te bepalen, maar ook de richting van de investering van activa.
Het stabiliteitsniveau wordt beoordeeld metde verhouding tussen eigen vermogen en leningen, de verhouding van solvabiliteit (autonomie), de coëfficiënt van flexibiliteit van fondsen (eigen vermogen). Ze gebruiken ook de coëfficiënt van financiële onafhankelijkheid, een indicator voor de efficiëntie van het gebruik van het eigen vermogen en de hoeveelheid middelen die het hele bedrijf bezit.
De verhouding tussen aangetrokken en eigenfondsen stelt u in staat de structuur van de middelen van het bedrijf te karakteriseren. De indicator is het quotiënt waarmee het totale bedrag aan geleende middelen wordt gedeeld door het bedrag aan eigen vermogen. De toegestane maximumwaarde van deze indicator is gelijk aan één, wat een gelijke verhouding tussen eigen en geleende activa impliceert.
Financiële onafhankelijkheidsratio: formule
Deze indicator is het belangrijkste bij het beoordelende positie van de onderneming. Het wordt berekend door de verhouding tussen het eigen vermogen en het totale volume aan middelen (financiële middelen). De financiële onafhankelijkheidsratio geeft aan in hoeverre de onderneming onafhankelijk is van externe leningen. Bovendien karakteriseert de indicator het vermogen van de organisatie om haar eigen externe verplichtingen met eigen middelen te waarborgen. Met een grotere waarde van de coëfficiënt kan men zeggen over de betere toestand van het bedrijf, over zijn minder afhankelijkheid en grotere stabiliteit. Soms wordt de omgekeerde coëfficiënt van financiële onafhankelijkheid gebruikt.
Voor de analyse wordt ook de coëfficiënt berekendautonomie (concentratie van hun kapitaal), die het aandeel van de fondsen bepaalt dat de eigenaar heeft geïnvesteerd in de totale waarde van zijn eigen bezit. Het wordt berekend met behulp van een formule die de verhouding tussen het eigen vermogen en de valuta van de hoofdbalans weergeeft.
De normale waarde van de coëfficiënt isniveau 0,5. In deze situatie kunnen we zeggen over de veiligheid van het bedrijf met zijn eigen middelen en het minimum aan geleende activa. Zo kan het bedrijf zijn verplichtingen nakomen door het uit eigen bronnen gevormde onroerend goed te verkopen.
Bij het beoordelen van deze ratio moet rekening worden gehouden met de branche-aansluiting van de organisatie, de beschikbaarheid van geleende activa op lange termijn en andere factoren.
De mate van mobiliteit van het gebruik van eigen vermogen wordt bepaald met behulp van de flexibiliteitscoëfficiënt. Het wordt berekend door de verhouding tussen de circulerende eigen activa en het eigen vermogen.
Ondanks het feit dat de stijging van de financiëleonafhankelijkheid is een positieve trend, er is niets mis met het aantrekken van kapitaal van buitenaf, vooral als deze activa niet de overhand hebben en niet duur zijn.
