Denkt iemand vaak aan wat hem te wachten staat?op latere leeftijd? Wat gebeurt er met zijn gezondheid en bezittingen? Er zijn immers risico's waartegen niemand verzekerd is. Dat is waar verzekeringsmaatschappijen om geven, wier hoofdactiviteit gericht is op het beschermen van menselijke waarden.
Wat zijn verzekeringsonderwerpen
Verzekeringsorganisaties zijn verschillende soorten onafhankelijke economische entiteiten die opereren in het nationale economische systeem.
Ze worden gepresenteerd:
- Instellingen (SU).
- Ondernemingen (JV).
- Bedrijven (JV).
- Joint Stock Companies (CAO).
- Financiële groepen op regionaal niveau.
- Internationale financiële groepen.
- Bedrijven die Russisch-buitenlandse relaties en andere partnerschappen vertegenwoordigen, particuliere bedrijven en staatsbedrijven.
De wetgeving van de Russische Federatie bepaalt dat verzekeringsorganisaties afzonderlijke structuren van sociale en juridische vormen zijn.
Type activiteit van verzekeringsmaatschappijen
Op het grondgebied van de Russische Federatie voeren ze de volgende activiteiten uit:
- verzekeringscontracten afsluiten;
- fondsen en reserves vormen waarin fondsen voor verzekering worden gevormd;
- zijn bezig met het investeren van tijdelijk gratis financiering in objecten die winst maken;
- beleggen in effecten en obligaties;
- zijn betrokken bij het verstrekken van leningen aan bepaalde gebieden van menselijke activiteit;
- andere functies.
Verzekeringsorganisaties voeren hunactiviteiten los van het algemene staatssysteem. Daarom worden ze erkend als onafhankelijke entiteiten en beschikken ze naar eigen inzicht over hun middelen en werkkapitaal.
Er worden relaties opgebouwd met andere verzekeraarsgebaseerd op herverzekering of co-assurantie. Hierdoor kan het object (individu of rechtspersoon) van verzekering op basis van een contract bij meerdere verzekeraars tegelijk worden verzekerd.
Personeel van de verzekeringsmaatschappij
Ongeacht de eigendomsvorm, verzekeringOrganisaties in de huidige markt bepalen zelf op welke arbeidsverhoudingen hun activiteiten gebaseerd zullen zijn. Ze keuren onafhankelijk hun organisatiestructuur en lonen goed.
De specifieke kenmerken van hun werk dwingen hen om de arbeid van twee categorieën werknemers in te zetten:
- voltijdse specialisten met de nodige werkervaring en kwalificaties die zich bezighouden met management, economische en adviserende activiteiten uitvoeren;
- freelancers die verantwoordelijk zijn voor het innen en betalen van geld.
Meer in detail zijn er onder fulltime werknemers:
- de president van de verzekeringsentiteit;
- een economisch specialist (hoofdeconoom of vice-president);
- algemeen directeur;
- manager (uitvoerend directeur);
- medewerkers van de boekhoudafdeling;
- hoofdspecialisten met rangen van de eerste, tweede en derde klas;
- verzekeringsexperts;
- afdelingshoofden en hun medewerkers;
- inspecteurs;
- werknemers in het computercentrum;
- bedienend personeel.
Hun activiteiten zijn gericht op instandhoudingde geloofwaardigheid van verzekeringsinstellingen in het algemeen. Hun belangrijkste doel is gericht op de duurzame solvabiliteit van het bedrijf, het op een hoog niveau te houden onder de concurrenten en het verhogen van de winstgevendheid.
Niet-personeelsleden zijn onder meer makelaars, medische experts, verzekeringsagenten en anderen.
Wat doen de freelancers van het bedrijf?
Verzekeringsmaatschappijen zijn organisaties waarvan de activiteiten gericht zijn op:
- freelancers houden zich bezig met de promotie en agitatie van hun bedrijf bij verschillende soorten activiteiten van organisaties, evenals met de bevolking om hen naar verzekeringen te lokken;
- zij sluiten of vernieuwen contracten voor de verzekering van eigendom, leven, gezondheid en andere zaken;
- toezicht houden op de tijdige betaling van premies door de verzekerde, evenals op betalingen van de verzekeringsmaatschappij zelf in geval van een verzekerde gebeurtenis.
Men kan zeggen dat de activiteiten van werknemers buiten de staat gericht zijn op het bevorderen van diensten van verzekeraar naar verzekeraar en vice versa.
Verdeling van het VK in organisatiestructuren
Verzekeringsorganisaties behoren tot de categorie van organisaties, die zijn onderverdeeld in twee structuren:
- voor beheer of beheer;
- per werkterrein.
Hoe verschillen deze structuren?
Organisatiestructuur voor management
Het werd wijdverspreider. De principes zijn als volgt:
- alle productieproblemen worden niet eenzijdig opgelost;
- werknemers van het bedrijf rapporteren niet alleen rechtstreeks aan hun superieuren en voeren alle opdrachten uit, maar ontwikkelen ook hun eigen actieplannen om de toegewezen taken op te lossen;
- de bazen zijn niet alleen verantwoordelijk voor de fouten van hun ondergeschikten als een bepaald probleem is ontstaan door niet ondernomen acties van bovenaf.
De organisatiestructuur is zo ontworpendat elke medewerker op zijn eigen niveau verantwoordelijk is voor zijn fouten. Elk niveau heeft zijn eigen werkprincipes en te nemen beslissingen, maar de volgorde die de baas kan aannemen, kan het lagere niveau op de carrièreladder niet accepteren.
Organisatiestructuur naar werkterrein
De bijzonderheid ervan ligt in het feit dat functieverantwoordelijkheden aan werknemers worden toegewezen niet op basis van hun capaciteiten, maar volgens de aard van de organisatiestructuur.
De volgende kenmerken van deze structuur worden onderscheiden:
- er zijn specialisten op elk niveau met een hoger kennis- en vaardigheidsniveau dan nodig is voor de functie die zij bekleden;
- samen met hen zijn er specialisten wier kennis niet voldoende is voor hun functie.
Dit omvat onderlinge verzekeringsmaatschappijen en naamloze verzekeringsmaatschappijen.
Staatsverzekering
Verzekeringsorganisaties behoren in twee gevallen tot de categorie van het staatssysteem:
- als ze zijn opgericht door de staat;
- als het eigendom van de naamloze vennootschap werd overgedragen aan staatseigendom.
Meestal houden deze organisaties zich bezig met die soorten verzekeringen die particuliere verzekeringsmaatschappijen hebben geweigerd, maar tegelijkertijd is de dekking van deze risico's van nationaal belang.
Hoe verzekeringsmaatschappijen zich verhouden tot het banksysteem
Banken maken bij hun activiteiten vaak gebruik van de diensten van verzekeringsmaatschappijen, omdat hun type activiteit ook gepaard gaat met het risico van vermogensverlies.
Banken verzekeren materiële activa en geldmiddelen van zowel de financiële en kredietorganisatie zelf als haar spaarders.
Risicoverzekering is hier gericht op bescherming tegen onrechtmatig handelen van personeel of derden dat tot verliezen kan leiden.
De bank treedt op als verzekeraar en bedrijven die hiervoor een vergunning hebben, treden op als verzekeraar.
De meest populaire is de aanbetalingverzekering. Het is een belangrijke schakel in het hele bankverzekeringssysteem. Zo beschermen banken zichzelf tegen vorderingen van inleggers wanneer zij hun geld verliezen.
Ook besteden banken bijzondere aandacht aan kredietverlening. Momenteel valt het probleem met niet-betalers onder deze contracten onder de jurisdictie van verzekeringsmaatschappijen.
Financiële instellingen en kredietinstellingen verzekeren actief hun apparatuur en worden beschermd door een verzekering met betrekking tot het gebruik van plastic bankpassen.
