Wat zijn de vormen van lonen

Laten we in detail kijken naar de soorten en vormen van lonen die in de boekhouding worden gebruikt.

Er zijn twee algemeen aanvaarde loonvormen: de belangrijkste en aanvullende soorten betaling voor verricht werk.

Werkgevers gebruiken meestal basisformulierenloon, wanneer de berekening wordt gemaakt voor de hoeveelheid gewerkte tijd, de kwaliteit van het uitgevoerde werk: betaling volgens tariefcategorieën, stukloon, salarissen, verschillende soorten aanvullende betalingen voor het uitvoeren van nachtwerk, voor schadelijke arbeidsomstandigheden, voor anciënniteit, management, enz.

Vormen van lonen

Extra betaling - afzonderlijke betalingen,voorzien door de wet. Deze omvatten de betaling van vakanties, respijturen, voor de uitvoering van overheids- of openbare activiteiten, betaling van voordelen bij ontslag van een werknemer, enz.

Dergelijke formulieren worden tegenwoordig vaak gebruiktloon, als uur- en contractuele berekening van het verrichte werk. De hoogte van de beloning over de gewerkte tijd wordt bepaald door het uurloon. Om dit te doen, is het noodzakelijk om de gewerkte tijd te vermenigvuldigen met het bedrag van de betaling voor een bepaalde periode.

Het uurtarief wordt berekend door het vaste salaris te delen door het uurtarief.

Uurberekening voor uitgevoerd werk wordt gebruikt in beroepen waar het technologische regime is vastgesteld:

- massaflowproductie van producten;

- geautomatiseerde productie;

- productie met overwegend hardwareprocessen.

Het uurloon is gunstig omdat het u in staat stelt om moeiteloos het werkinterval te verlengen zonder het loon te wijzigen.

Soorten en vormen van lonen

Voordelen van het uurloon inhet feit dat het aantal werkelijk gewerkte uren wordt betaald. Dit is gunstig voor ondernemers omdat wanneer de economische situatie van het bedrijf verslechtert, dit de werktijd van de werknemer kan verkorten in vergelijking met de gebruikelijke werkdag.

Er zijn ook dergelijke vormen van loon alsstuk (stuk) en tijdloon. De waarde van de eerste hangt voornamelijk af van de hoeveelheid geproduceerde goederen of verrichte werkzaamheden. Afhankelijkheid wordt bepaald door de prijs te berekenen voor één eenheid vervaardigde producten. De gegevens voor de berekening zijn de arbeidsprijs per dag of uur en de hoeveelheid producten die de arbeider gemiddeld per dag of uur produceert.

De prijs voor een stuk goed kan als volgt worden berekend: de uur- of dagloonprijs moet worden gedeeld door het outputpercentage.

Wat betreft stukloon, als een vanvariëteiten van de vorm van lonen - hier is het noodzakelijk om een ​​maat vast te stellen voor de intensiteit (intensiteit) van het werk van de werknemer. Dit gebeurt aan de hand van de productiesnelheid van het goederenvolume dat door de werknemer voor een bepaalde tijd wordt geproduceerd. Dergelijke productietarieven worden betaald in een bepaald bedrag. Dat wil zeggen, hoe productiever de werknemer werkt en meer producten produceert, hoe hoger zijn beloning.

Er worden een aantal theorieën onderscheiden met betrekking tot de betaling van werkuren:

- productiviteitstheorie;

- marginale productiviteit.

Loon voor werk is de prijs voor menselijke arbeid.

Loonvormen:

- nominaal - het bedrag dat de werknemer ontvangt voor zijn werk;

- echt salaris - bestaansmiddelen die een werknemer kan kopen met zijn verdiende geld.