"Witte vulling": appels die een legende zijn geworden

Binnenlandse fokkers hebben ongekende hoogten bereikt in het fokken van nieuwe variëteiten. Dit valt vooral op als je kijkt naar het aantal soorten appelbomen en andere fruitbomen dat ze hebben gemaakt.

Neem dezelfde "witte vulling":Deze appels zijn zo goed dat zij de voorkeur hebben van de meest geavanceerde culinaire specialisten om hun voedselmeesterwerken te maken. Waar wordt deze variëteit nog meer door gekenmerkt? Laten we het uitzoeken!

Het uiterlijk van appelbomen is vrij typisch:de boom bereikt een hoogte van vijf meter, de kroon is rond van vorm. In tegenstelling tot veel soorten die in ons land veel voorkomen, begint het al in het derde of vijfde jaar na het planten of enten vruchten af ​​te werpen. Merk op dat de boom speciaal is ontworpen om in de Middle Lane te groeien. De eerste vermeldingen van hem verschenen honderd jaar geleden.

Dit is een vroege variëteit!Ondanks de vroege rijpheid, overvloedige vruchtzetting en andere voordelen waar de "witte vulling" bekend om staat, moeten appels binnen maximaal tien dagen na verwijdering worden gebruikt. Anders verliezen ze praktisch hun smaak en geur en wordt het vruchtvlees los en kruimelig.

Dus als je geen verlangen hebt ofde mogelijkheid om onmiddellijk na het rijpen van de vruchten massaal te verwerken, wordt ten zeerste afgeraden om de hele tuin toe te wijzen voor "witte vulling". Deze appels zijn goed, maar alleen voor snelle verse consumptie of voor onmiddellijke verwerking (vooral voor sappen).

Het gewicht van één vrucht bereikt 200 g.Het vruchtvlees heeft een aangename zoetzure smaak die goed verfrist in de zomerse hitte. Je kunt ze trouwens al in augustus fotograferen. En hier is er een nuance. Het feit is dat de variëteit moeilijk toe te schrijven is aan industrieel, en daarom is de rijping van de vruchten buitengewoon ongelijk. Je moet ze in meerdere runs tegelijk neerschieten.

Tekenen van volledige rijping om extreem te onthullengewoon. Waarom denk je dat het ras zo'n ongebruikelijke naam heeft gekregen? Feit is dat volledig "kant-en-klare" appels van "witte vulling" een bijna sneeuwwitte kleur krijgen. Tegen de achtergrond van andere groenachtig geelachtige "soortgenoten" zijn ze perfect zichtbaar.

Ondanks enige "kwetsbaarheid" van appels,de appelbomen van deze variëteit verdragen zelfs perfect zelfs zeer koude winters. Maar hier moet in gedachten worden gehouden dat hun schors om een ​​onbekende reden vooral aantrekkelijk is voor hazen en muizen, en daarom moeten de stammen bijzonder voorzichtig worden witgemaakt.

Merk op dat bomen van de "witvullende" variëteit, appelsdie zo goed zijn, stellen hoge eisen aan de groeiomstandigheden. Ze geven de voorkeur aan licht vruchtbare bodems en de plantplaats moet zeer goed worden gedraineerd.

Als de laatste regel niet wordt gevolgd en het grondwater dichtbij is, zal de fruitboom van deze soort snel afsterven.

En nog een belangrijk kenmerk, dat is vaakBeginnende tuinders vergeten het volledig (en weten het vaak gewoon niet): de appelvariëteit "witte vulling" is zelfvruchtbaar! Simpel gezegd, als je twee van dergelijke appelbomen naast elkaar plant en ze voor bestuiving voorziet van minstens een dozijn bijenkorven, zullen ze geen enkele oogst kunnen geven.

Op basis hiervan moet dit ras in de buurt van andere gecultiveerde appelbomen worden geteeld.