Sociale pedagogiek is een bedrijfstak die rekening houdt methet proces van opvoeding door het prisma van sociale verschijnselen die kenmerkend zijn voor de samenleving. Elk afzonderlijk genomen individu ontwikkelt zich in een bepaalde omgeving, waar er grondslagen, morele principes, stereotypen en prioriteiten zijn. Een persoon kan niet los van de samenleving bestaan, bovendien beïnvloedt hij actief de mensen om hem heen en brengt zijn houding naar de dichtstbijzijnde "microkosmos". Dit proces is wederkerig en onderling verbonden. De persoonlijkheid kan zich onderwerpen aan de eisen van de omgeving, of de omgeving zal de persoon moeten accepteren zoals hij is.
Activiteiten van een sociaal leraar op school enandere onderwijsinstellingen zijn om een bepaald gezin te studeren, problemen in deze cel van de samenleving te identificeren, manieren te vinden om moeilijke situaties op te lossen, en het werk langs een bepaalde route te coördineren. Nogmaals, we hebben het over functieverantwoordelijkheden die zijn voorgeschreven in de functie van de onderwijsinstelling. In het echte leven is de foto enigszins anders.
In werkelijkheid is een sociaal opvoeder dat weleen persoon die een "zondebok" wordt bij het oplossen van veel problemen. Enerzijds zijn er professionele verantwoordelijkheden en verwachtingen van de samenleving met betrekking tot het bereiken van bepaalde doelen. Aan de andere kant de totale onwil van een bepaald disfunctioneel gezin om hun problemen op te lossen. Het contingent met wie de specialist samenwerkt, zijn immers asociale gezinnen met drinkende ouders, van wie de helft zeker weet dat het zeer ongelukkige mensen zijn, beledigd door het leven. De andere helft van de categorie "pechvogels" die niet overal om geven, ook hun kinderen. Het is duidelijk dat de morele en ethische opvoeding van kinderen uit deze omgeving vergelijkbaar is met een heroïsche daad, omdat een kind dat in deze omstandigheden leeft, hen normaal acht en vaak in de voetsporen van zijn ouders treedt. Slechts enkelen zijn zich voldoende bewust van hun situatie en proberen deze te corrigeren. Het meest interessante is dat ze vaak geweldige resultaten behalen, omdat motivatie een heel krachtig iets is.
We mogen in geen geval opgeven: als we negatieve sociale verschijnselen niet bestrijden, verzwelgen ze de samenleving als geheel. Als het je lukt om het leven van tenminste een paar gezinnen te normaliseren, is dit een overwinning.
Een sociaal opvoeder is iemand wiens werk ishet is onmogelijk om te beoordelen aan de hand van cijfers in het tijdschrift, het is onmogelijk om de effectiviteit ervan visueel aan te tonen. Dit is een dagelijks hard werk dat pas na lange tijd vruchten afwerpt. Maar je kunt het je bazen niet bewijzen, ze eisen duidelijkheid en cijfers.
Het rapport van de sociaal opvoeder is in de lijst opgenomennomenclatuur van specialistische zaken. Het omvat federale en regionale wetgevingsbesluiten die dit soort activiteiten regelen; werk verantwoordelijkheden; een langetermijnwerkplan (waar zonder dit), dat de planning van groepswerk en individueel werk omvat; actieplannen voor specifieke situaties, misdaadpreventie; kaartendossier voor kinderen waarmee de specialist werkt; aanbevelingen voor ouders en leerkrachten.
