In de ogenschijnlijk oude Sovjet-tijden van vandaagprijsvorming was een vrij eenvoudige zaak, waardoor economen alleen de basis van de wiskunde hoefden te kennen. Bij gebrek aan concurrentie speelde de prijsmaatstaf niet de rol die ze nu speelt. Als de prijs eerder werd behandeld als een min of meer objectieve indicator van de waarde van een product, is de prijs tegenwoordig een hulpmiddel om concurrenten te bestrijden. Vanwege het feit dat concurrentie veel betekent voor het bedrijf, en de prijsstelling tegenwoordig praktisch niet wordt gecontroleerd door regels "van bovenaf", en er zoveel verschillende methoden zijn om prijzen te bepalen, waaronder de op kosten gebaseerde prijsbepalingsmethode wordt als de eenvoudigste beschouwd.
Het is eenvoud die als het belangrijkste wordt beschouwdhet voordeel van de kostbare methode. De prijs wordt in dit geval bepaald door alle kosten in verband met de productie van producten en de winstvoet die het bedrijf wil ontvangen bij elkaar op te tellen. De winstvoet wordt in dit geval bepaald op het oog of rekening houdend met de vereisten van de aandeelhouders van de onderneming, of op basis van de situatie op de financiële markt. Op de een of andere manier vereist de dure prijsbepalingsmethode geen diepgaande analyse en complexe managementbeslissingen.
Naast de eenvoud van de methode, valt het niet te ontkennende grootste eerlijkheid en objectiviteit. In dit geval is de prijs die de consument voor het product betaalt gemakkelijk te verklaren door de objectieve noodzaak om de productiekosten terug te verdienen, en is winst een voorwaarde om ondernemersactiviteit te stimuleren. Een marktprijsmechanisme dat geen rekening houdt met factoren als billijkheid, kan op zijn beurt leiden tot prijzen die een opslag van 100-300% bevatten.
Tegenwoordig is eerlijke prijs dat echter nietwordt overwogen. Maar ze zijn misschien geïnteresseerd in het feit dat de dure prijsbepalingsmethode niet afhankelijk is van het toeval. Wat er ook gebeurt op de markt, het bedrijf blijft trouw aan zijn prijs. In plaats van heen en weer te gooien, wat bij een reeks fouten in een ramp kan eindigen, kiest de onderneming, hoewel niet altijd de meest effectieve, maar stabiele en betrouwbare weg. Deze benadering is vooral relevant voor grote bedrijven die hun eigen betrouwbare klantenkring hebben en niet afhankelijk zijn van marktvolatiliteit.
Nadat de voordelen van deze methode zijn beschreven, is het noodzakelijk om en te vermeldenover zijn nadelen. Het grootste nadeel is dat er slechts met een klein aantal factoren rekening wordt gehouden. Bij de variabele prijs wordt alleen rekening gehouden met het gewenste rendement, terwijl dezelfde econometrische prijsmethodes zich richten op een aantal onafhankelijke factoren om de beste beslissing te nemen. Door de kostenmethode te gebruiken, stelt u het bedrijf bloot aan een vrij ernstig risico om “de prijs te missen”. Dat wil zeggen, het is gewoon absurd om een prijs vast te stellen die eruitziet als die van de concurrenten. Het is vooral gevaarlijk als deze prijs hoger is dan de gemiddelde marktprijs - de verkoop kan kelderen.
Een ander risico houdt verband met vergeldingconcurrenten. De kostprijsmethode maakt het bedrijf te ‘leesbaar’ voor hen. Hoewel al uw acties gemakkelijk te voorspellen zijn, zal het voor concurrenten niet moeilijk zijn om een strijdmethode te ontwikkelen die het gemakkelijk maakt om uit de markt te persen. U zult niet flexibel kunnen reageren op hun acties, omdat u hiervoor het hele prijsbeleid moet herzien.
Toch blijft een aantal ondernemingen succesvolgebruik een dure prijsbepalingsmethode. En zelfs als u het als een overblijfsel uit het verleden beschouwt, moet u op zijn minst de geschatte prijs met behulp van deze methode berekenen. Je houdt immers volledig rekening met zowel kosten als baten, wat voor de onderneming het belangrijkste is in het hele productieproces.
