Kosogorsk metallurgische fabriek (Tula) -een grote ijzergieterij in de regio Tula. Het werd opgericht in de 19e eeuw en is een van de oudste in Centraal-Rusland. Hier wordt hoogzuiver ruwijzer gesmolten, wordt ferromangaan verkregen en houden ze zich bezig met kunst en industrieel gieten.
Vereisten voor creatie
In 1861 werd het Russische rijk afgeschaftlijfeigenschap. Het leek erop dat het land gewoon op dit evenement wachtte. De industrie explodeerde. Voor verdere ontwikkeling was echter steeds meer metaal nodig. Om ijzerproducten te leveren aan de zuidwestelijke regio van Centraal-Rusland, werd besloten om een nieuwe ijzergieterij op te richten in Tula met deelname van buitenlands kapitaal.
In de provincie Tula werden tegen die tijd verkendvoldoende ijzerertsreserves, een overvloed aan bossen maakten het mogelijk om het als brandstof te gebruiken. Tegelijkertijd begon de grootschalige aanleg van spoorwegen. Tula was verbonden met Moskou en naburige steden door de takken Ryazhsko-Vyazemskaya en Kusko-Moskou. Dit vergemakkelijkte het transport van zwaar metaal en maakte het mogelijk om grote hoeveelheden producten te vervoeren.
geboorte
In 1886, in het dorp Sudakovo (nu een microdistrictOblique Mountain, Tula), begon de bouw van een ijzerfabriek. De locatie is niet toevallig gekozen. Hier kwamen de Kursk-Moskou-spoorlijn en de Voronka-rivier samen, wat het mogelijk maakte om alle mogelijke soorten transport te gebruiken voor houtvlotten, transport van grondstoffen en producten: spoor, land en water.
Bij de uitvoering van het project waren Belgische bedrijven betrokken.industriëlen, werd het partnerschap "Tula hoogovens" opgericht. In het voorjaar van 1897 werd een dam gebouwd, de eerste hoogoven gebouwd, de Inzhenernaya Sloboda en kazerne voor arbeiders verschenen. De eerste smelting in de metallurgische fabriek van Kosogorsk (in die tijd - Sudakovsky) vond plaats op 8 mei 1897. Tegen het einde van het jaar hebben de gieterijarbeiders meer dan anderhalf miljoen poeders van hoogwaardig gietijzer gesmolten.
Pre-revolutionaire jaren
De groeiende industrie van het Russische rijkeisten steeds meer metaal en de aandeelhouders besloten een tweede hoogoven te bouwen. Een jaar later bereikte de onderneming het hoogtepunt van haar capaciteit. De fabriek ontmoette de 20e eeuw met een recordproductiviteit: in 1900 werd meer dan 90.000 ton ruwijzer in het moderne equivalent gesmolten.
Echter, na 3 jaar in het land brak het uitde meest ernstige economische crisis die leidde tot de revolutie van 1905. In 1903 daalde de prijs voor een stuk gietijzer met de helft en werd de productie ervan onrendabel. Uiteindelijk werd de metallurgische fabriek van Kosogorsk gestopt en in de mottenballen gezet.
De agrarische hervorming die begon in 1910 enherbewapening van het leger deed de markt opwarmen, de metaalprijzen stegen weer. In 1912-1913 werden de belangrijkste faciliteiten gereconstrueerd en een jaar later begon de fabriek te werken. Er kwamen nieuwe productiefaciliteiten: slakkencement en slakkenwinkels.
In naam van revolutie
Onnodig te zeggen, de revolutie van 1917veranderde de gebruikelijke volgorde van dingen. 28-06-1918 werd de fabriek in het omgedoopte dorp Kosaya Gora (Tula) genationaliseerd, de productie werd stopgezet. De heropleving van de onderneming begon in de jaren 1920.
De cementwerkplaats werd omgevormd tot een volwaardige fabriek.Er werd ook een energiecentrale op de dam gelanceerd. Daaruit werd niet alleen elektriciteit geleverd aan de ijzergieterij, maar ook aan de wapenfabrieken van Tula. Het smelten van ruwijzer werd hervat op 17-10-1926 in de faciliteiten van de eerste hoogoven, de productiviteit bedroeg ongeveer 9000 poeders per dag. En op 28 oktober werd Sudakovsky omgedoopt tot de Kosogorsky metallurgische fabriek, vernoemd naar V.I. F.E.Dzerzhinsky.
Dankzij getalenteerde managers, het bedrijfsnel ontwikkeld. De woningvoorraad werd vernieuwd, er werd een ziekenhuis gebouwd, de productiefaciliteiten werden heropgebouwd. In 1928 werd hoogoven nr. 2 gelanceerd en begon de bouw van de derde. Qua uitrusting en kwaliteit van producten deed KMZ niet onder voor de beste ijzergieterijen in Europa en de Verenigde Staten. Na de start van hoogoven nr. 3 (de tiende grootste in de USSR) bereikte de capaciteit 159.000 ton.
oorlog
Vanaf de eerste dagen van de Tweede Wereldoorlog, de Kosogorsk Metallurgischede plant ging in oorlogstijd. De arbeiders werkten zeven dagen per week, het werkplan werd verhoogd. Veel arbeiders sloten zich aan bij het Tula Workers 'Regiment of werden gemobiliseerd. Toen de Duitsers Tula naderden, werd de belangrijkste uitrusting geëvacueerd naar Lysva (regio Perm). De mechanische werkplaats werd de basis voor de productie van munitie (granaten en explosieve bommen), en de gieterijuitrusting werd gebruikt om beschermende helmen te maken voor de soldaten van het Rode Leger. Toen het front zich terugtrok, begon de restauratie van de KMZ. In 1942 werd de eerste hoogoven gelanceerd en eind 1945 werd er 2,5 keer meer ruwijzer geproduceerd dan voor de oorlog.
Rustige tijd
De volgende jaren ontwikkelde de plant zich continu.Waar voorheen zwaar handwerk werd gebruikt, verschenen mechanismen die het werk van gieterijarbeiders enorm vergemakkelijkten. In 1954, met de ingebruikname van de gasfabriek, werd het afval van hoogovengas gebruikt bij de productie, waardoor de schadelijke emissies naar de atmosfeer konden worden verminderd. In 1956 werd hier een montagewerkplaats geopend - de eerste in de Sovjet-Unie.
In de jaren 60 en 70 allemaalwerkplaats. In 1978 werden een waterzuiveringsinstallatie en een slibopslag gebouwd. In de jaren 80 was KMZ een van de marktleiders. De lokale voorraden grondstoffen waren echter uitgeput en geïmporteerde waren duur. De onderneming werd "gepland onrendabel". Zijn werk was te danken aan het belang van producten: het land had hoogzuiver gietijzer, ferromangaan en vooral fittingen nodig (het bedrijf was een monopolist bij de vervaardiging ervan).
Onze dagen
Vandaag de dag blijft PJSC "KMZ" bestaanijzergieterij vlaggenschip van de westelijke regio van Rusland. En dat niet alleen: de onderneming beheerste ook het staalgieten met behulp van hoogtechnologische apparatuur. In 2010 vond een grootschalige modernisering van hoogoven nr. 1 plaats en werd een drooggasreinigingscomplex gelanceerd. De administratie is erin geslaagd haar marktniche te vinden in een zeer competitieve omgeving. Een urgent probleem is echter het verminderen van de ecologische belasting van de regio.
PJSC "KMZ" is gespecialiseerd in de productie van:
- Gietijzer, ruwijzer, nodulair, semi-modulair, verwerking en gieterij.
- Ferromangaan met hoog koolstofgehalte.
- Stalen gietstukken, koude platen.
- Decoratief, landschapsarchitectuur, rituele gietproducten.
- Mangaten, leidingen, gietijzeren tegels, regenwatersystemen, regenwaterinlaten.
- Reserveonderdelen voor boorapparatuur.
- Hoogovenslakken, gegranuleerde slakken, steenslag.
- Bouwmaterialen.
Kosogorsk Metallurgical Plant ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. In 2014 ontvingen de fabrieksarbeiders het erekeurmerk Tula Brand.
