Volgograd is het grootste industriële centrumVolga-regio, gelegen op het kruispunt van belangrijke transportroutes. De fabrieken in Volgograd leveren een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de regio, inclusief het vullen van het budget, werkgelegenheid voor burgers, sociale en infrastructuurprojecten. De productiesector wordt voornamelijk vertegenwoordigd door ondernemingen in de machinebouw, metallurgie, chemische industrie en instrumentenbouw.
Aluminiumfabriek in Volgograd, Volgograd
Smelten van primairaluminium en maak er een aantal producten van. Begon te werken op 26/01/1956 en werd in die tijd de zevende grootste gespecialiseerde onderneming van het land. Het collectief voor verdiensten van arbeid is herhaaldelijk geëerd met onderscheidingen en herdenkingsborden, waarvan de meest eervolle de Orde van de Rode Vlag van de Arbeid is. Tegenwoordig is het een structurele onderverdeling van de RUSAL-bedrijvengroep.
De aluminiumfabriek in Volgograd produceert:
- Primair aluminium in blokken, blokken en granulaat (tot 60.000 t / g).
- Poeders, pasta's en poeders op basis van non-ferro metalen (tot 15.000 t / g).
- Anodemassa (tot 150.000 t / g).
- Legeringen.
De belangrijkste partners en consumenten zijn bedrijven uit de elektrische, auto-, verpakkings-, bouw- en energiesector.
Door hoge tarieven voor elektriciteit heeft de onderneming de afgelopen jaren bepaalde problemen gekend. De productie is onrendabel, daarom is de plant herhaaldelijk opgeschort.
"Rode oktober"
De Krasny Oktyabr-fabriek in Volgograd is een van dede grootste en hoogtechnologische metallurgische ondernemingen in de regio. Hier worden speciale staalsoorten gesmolten, die zo nodig zijn voor de auto-industrie, wapens, de productie van raketten en luchtvaartapparatuur, voor petrochemische bedrijven, onderzoeksinstituten en laboratoria. Dit is de enige onderneming in het zuiden van Rusland.
De fabriek in Volgograd begon haar werk in de verte1897. Tsaritsyno Metallurgical (zoals het oorspronkelijk heette) had een gunstige locatie aan de Wolga, en na de opening was er een merkbare concurrentie met de ijzerfabrieken in de Oeral. In 1910 smolt de onderneming tot 8,5 miljoen poeders van hoogwaardig staal.
Na de revolutie werd de plant genationaliseerd en in 1922jaar kreeg de huidige naam "Red October". In de jaren 30 begon de wederopbouw en vervanging van verouderde apparatuur. Tegen het einde van het decennium was het al een van de technisch meest uitgeruste industrieën in de USSR. De onderneming heeft tot op de dag van vandaag de titel van het vlaggenschip van de metallurgie gedeeltelijk behouden. Tegenwoordig worden in de winkels ongeveer 900 soorten speciaal staal en meer dan een halfduizend soorten gewalste producten geproduceerd. Hier wordt een derde van de roestvrij staalsoorten van het land gesmolten.
Plant "Barricades" (Volgograd)
De geschiedenis van PA "Barricades" gaat terug tot 1914.Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog kampt het leger met een tekort aan munitie en wapens. De regering en de militaire afdeling besloten om een aantal nieuwe wapenfabrieken op te richten, waarvan er één in Tsaritsyn werd gebouwd.
Gedurende zijn geschiedenis heeft de fabriek in Volgogradproduceerde voornamelijk militaire producten. Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verhoogde het bedrijf de productie. Het leger had vooral artillerie nodig, die gedeeltelijk verloren was gegaan tijdens de terugtocht in de beginfase van de oorlog. Per maand werden hier tot 1000 kanonnen verzameld. Maar toen de Duitsers aan de rand van Stalingrad waren, werden de belangrijkste faciliteiten geëvacueerd naar Altai.
Tegenwoordig is er op basis van de fabriek een onderzoeks- en productiecentrum van JSC Titan-Barricades, wiens taken de ontwikkeling omvatten van:
- Artilleriewapens van groot kaliber.
- Launchers (PU) voor tactische raketsystemen.
- PU voor strategische raketsystemen.
Volgograd tractor
Ooit een legendarische fabriek in Volgograd,won roem tijdens het Sovjettijdperk, maar overleefde de realiteit van onze dagen niet. In 1926 werd Stalingrad gekozen als de locatie voor de bouw van de eerste binnenlandse grootschalige tractoronderneming. De landbouw had dringend behoefte aan gemechaniseerde apparatuur, op 17 juni 1930 verliet de eerste 30-pk-tractor STZ-1 de lopende band van de fabriek. Een jaar later werden in zijn werkplaatsen per dag meer dan honderd broodnodige apparatuur geassembleerd.
Met het begin van de oorlog konden de fabrieksarbeiders reparaties uitvoeren,later de productie van T-34-tanks, evenals motoren voor hen. De productie stopte niet, zelfs niet onder de bombardementen en beschietingen van het fascistische leger dat Stalingrad naderde. Pas toen de gevechten zich rechtstreeks naar het grondgebied van de fabriek verspreidden, werd het werk van de winkels opgeschort.
Na de oorlog, de vrijlating van vreedzaamproducten. De basis werd gelegd door krachtige rupstrekkers uit de DT-serie. Helaas werd de tractorfabriek in Volgograd begin jaren 2000 geconfronteerd met onoplosbare financiële problemen en in 2007 werd de onderneming opgeheven.
Scheepswerf Krasnoarmeysk
Hier bedienen ze schepen van verschillendeklasse, revisie van energiecentrales, maken van hijskranen, grijpers, hydraulische laders, pontons en andere producten. Haar partners zijn onder meer burgerorganisaties en de Russische marine. Naast reparatiewerkzaamheden, assembleert de fabriek schepen van verschillende klassen: droge lading, technisch, hulp, zelfrijdend en niet-zelfrijdend.
