องค์ประกอบคำศัพท์ของภาษารัสเซียมีความหลากหลายและน่าสนใจมาก. มีคำดั้งเดิมมากมายที่รู้จักเฉพาะในกลุ่มคนวงแคบ ในพจนานุกรมศัพท์เรียกว่ามีการใช้งานอย่าง จำกัด และถูกจัดสรรให้กับกลุ่มพิเศษ ซึ่งรวมถึงคำที่เป็นมืออาชีพ ล้าสมัย และเป็นภาษาถิ่น
หลังได้ยินบ่อยที่สุดในพื้นที่ชนบทภูมิประเทศ. ส่วนใหญ่อยู่ในคำพูดที่มีชีวิตชีวาและมักจะสะท้อนถึงความเป็นจริงที่มีอยู่ นอกจากนี้ สำหรับชื่อวิชาเดียวกัน ผู้อยู่อาศัยสามารถใช้ตัวแปรต่างๆ ได้เท่าๆ กัน: และ "ท้องถิ่น" ซึ่งเป็นเรื่องปกติ
คำภาษาถิ่น - มันคืออะไร?
"เซเล็ทกำลังเล็มหญ้าอยู่หลังบ้าน" ไม่กี่คนที่ได้ยินวลีนี้แล้วจะเข้าใจว่ามันเกี่ยวกับอะไร นี้เป็นที่เข้าใจ บางครั้งลูกม้าถูกเรียกว่าโคลท์ในหมู่บ้านรัสเซีย
ภาษาถิ่นเป็นคำที่กระตือรือร้นใช้โดยผู้อยู่อาศัยในบางพื้นที่และไม่รวมอยู่ในกลุ่มคำศัพท์ใด ๆ ของภาษาวรรณกรรม การกระจายของพวกเขาสามารถจำกัดการตั้งถิ่นฐานบางส่วนหรือทั้งภูมิภาค
ความสนใจในคำว่า "ท้องถิ่น" ในรัสเซียเกิดขึ้นอีกครั้งในศตวรรษที่ 18. ตั้งแต่นั้นมา นักภาษาศาสตร์และนักภาษาศาสตร์ชั้นนำ เช่น V. Dal, A. Potebnya, A. Shakhmatov, S. Vygotsky และคนอื่นๆ ได้ทำสิ่งต่างๆ มากมายในทิศทางนี้ พวกเขาตรวจสอบรูปแบบต่างๆ และตัวอย่างการใช้คำภาษาถิ่น ในวรรณคดีทั้งในประเทศและต่างประเทศ คำนี้ในปัจจุบันตัดกับแนวคิดเช่นภูมิศาสตร์ภาษา (คุณสมบัติของคำศัพท์ในพื้นที่ต่างๆ) ภาษาถิ่นทางสังคม (อายุ, อาชีพ, สถานะทางสังคมของผู้พูดภาษาท้องถิ่น)
กลุ่มภาษาถิ่นในภาษารัสเซีย
ภาษาถิ่นมีหลายแบบในรัสเซียหลักการสำคัญของการรวมคำภาษาถิ่นออกเป็นกลุ่มคืออาณาเขต ตามนั้น ภาษาถิ่นทางใต้และทางเหนือมีความโดดเด่น ซึ่งรวมถึงภาษาถิ่นหลายภาษา ระหว่างพวกเขาเป็นภาษารัสเซียกลางซึ่งกลายเป็นพื้นฐานสำหรับการก่อตัวของภาษารัสเซียสมัยใหม่และดังนั้นจึงใกล้เคียงกับบรรทัดฐานวรรณกรรมมากที่สุด
แต่ละกลุ่มมีคำภาษาถิ่นของตนเอง ตัวอย่างของอัตราส่วน (รวมถึงอัตราส่วนทั่วไป): บ้าน - กระท่อม (เหนือ) - กระท่อม (ใต้); พูด - เหยื่อ (sev.) - gutarit (ใต้)
การก่อตัวของคำภาษาถิ่น
ตามกฎแล้วแต่ละภาษามีคุณสมบัติ. นอกจากนี้ ในทางวิทยาศาสตร์ เป็นเรื่องปกติที่จะแยกแยะกลุ่มต่างๆ ซึ่งรวมถึงคำภาษาถิ่นที่แตกต่างกันในวิธีการก่อตัว (ตัวอย่างมีให้เมื่อเปรียบเทียบกับบรรทัดฐาน)
- คำศัพท์จริงๆพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคำในภาษาวรรณกรรมเลย (เช่นกระรอกในภูมิภาคปัสคอฟคือ veksha, ตะกร้าในภูมิภาค Voronezh เป็น sapetka) หรือพวกมันถูกสร้างขึ้นจากรากที่มีอยู่และคงไว้ซึ่งหลัก ความหมาย (ในภูมิภาค Smolensk การอาบน้ำหมายถึงการนึ่ง)
- Lexico-อนุพันธ์. พวกเขาแตกต่างจากคำทั่วไปในคำต่อท้ายเดียวเท่านั้น: คนจน - ใน Don bedakh ช่างพูด - ช่างพูดใน Ryazan ฯลฯ
- สัทศาสตร์. ความแตกต่างจากบรรทัดฐานวรรณกรรมที่มีอยู่นั้นอยู่ในฟอนิมเดียว (เสียง): anduk แทนที่จะเป็นไก่งวง pakhmurny - เช่น เมฆมาก.
- โอสมานติกคำศัพท์เหล่านี้เหมือนกันทุกประการกับคำที่ใช้กันทั่วไปทั้งในรูปแบบเสียง การสะกดคำ และรูปแบบ แต่มีความหมายต่างกันไปตามคำศัพท์: การวิ่งในภูมิภาค Smolensk นั้นคล่องตัว บะหมี่ในภูมิภาค Ryazan เป็นชื่อของอีสุกอีใส
ให้รายละเอียดชีวิตผ่านคำภาษาถิ่น
หลายพื้นที่มีลักษณะเฉพาะของตัวเองชีวิตประจำวัน ศีลธรรม ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ซึ่งส่วนใหญ่มักพบการแสดงออกทางคำพูด ในกรณีเช่นนี้ เป็นไปได้ที่จะสร้างภาพที่สมบูรณ์ของชีวิตขึ้นมาใหม่โดยใช้คำภาษาถิ่น ตัวอย่างคำที่เน้นรายละเอียดบางอย่างในชีวิตประจำวันโดยทั่วไป:
- วิธีการวางมัดฟางหรือฟาง (ชื่อสามัญ - baburka) ในภูมิภาคปัสคอฟ: soyanka - การวางขนาดเล็ก, odonok - ใหญ่;
- ชื่อลูกในพื้นที่ Yaroslavl: อายุไม่เกิน 1 ปี - ตัวดูด, ตั้งแต่ 1 ถึง 2 ปี - strigun, ตั้งแต่ 2 ถึง 3 ปี - uchka
การกำหนดลักษณะทางชาติพันธุ์หรือภูมิศาสตร์
อีกทางเลือกหนึ่งคือเมื่อคำในภาษาถิ่น (ตัวอย่างและความหมายของพวกเขามักเป็นที่สนใจของ "คนนอก" เสมอ ช่วยให้เข้าใจโครงสร้างของชีวิต ดังนั้นในภาคเหนือ จึงเป็นธรรมเนียมที่จะต้องสร้างบ้านและสิ่งปลูกสร้างทั้งหมดไว้ใต้หลังคาเดียวกัน ดังนั้น คำศัพท์ "ท้องถิ่น" จำนวนมากที่แสดงถึงส่วนต่างๆ ของอาคารเดียวกัน: สะพาน - หลังคาและระเบียง กระท่อม - ห้องนั่งเล่น เพดาน - ห้องใต้หลังคา หอคอย - ห้องนั่งเล่นในห้องใต้หลังคา เรื่องราว - หญ้าแห้ง, อ้วน - สถานที่ในโรงเลี้ยงปศุสัตว์
ในดินแดนเมชเชอร์สกี้ อุตสาหกรรมเศรษฐกิจหลักคือป่าไม้ ชื่อกลุ่มใหญ่เกี่ยวข้องกับมันซึ่งเกิดขึ้นจากคำภาษาถิ่น ตัวอย่างของคำ: ขี้เลื่อย - เลื่อย, เข็มสน - อิกลิชนิก, ที่โค่นในป่า - อย่างเจ็บแสบ, บุคคลที่เอาตอไม้เป็นตอ
การใช้คำภาษาถิ่นในนิยาย
นักเขียน ทำงาน ใช้งานวิธีการที่มีอยู่ทั้งหมดเพื่อสร้างบรรยากาศที่เหมาะสมและเปิดเผยภาพของฮีโร่ คำภาษาถิ่นมีบทบาทสำคัญในเรื่องนี้ ตัวอย่างการใช้งานสามารถพบได้ในผลงานของ A. Pushkin, I. Turgenev, S. Yesenin, M. Sholokhov, F. Abramov, V. Rasputin, V. Astafiev, M. Prishvin และอื่น ๆ อีกมากมาย บ่อยครั้ง นักเขียนที่ใช้ชีวิตในวัยเด็กในชนบทหันไปใช้คำภาษาถิ่น ตามกฎแล้วผู้เขียนเองได้จัดเตรียมเชิงอรรถที่มีการตีความคำและสถานที่ในการใช้งาน
หน้าที่ของภาษาถิ่นในงานศิลปะอาจแตกต่างกัน แต่ไม่ว่าในกรณีใด พวกเขาให้ความสร้างสรรค์ของข้อความและช่วยให้เข้าใจความคิดของผู้เขียน
ตัวอย่าง.Yesenin เป็นกวีซึ่งคำภาษา Ryazan เป็นวิธีการหลักในการสร้างชีวิตในชนบท ตัวอย่างการใช้งาน: "ในชุนเก่าโทรม" - ประเภทของเสื้อผ้าสตรี, "ที่ธรณีประตูในตู้เสื้อผ้าของ kvass" - อ่างไม้สำหรับทำแป้ง
นักเขียนที่เรียกว่า "หมู่บ้าน" มีหนึ่งในวิธีสร้างภาพวรรณกรรม - คำพูดของฮีโร่ซึ่งรวมถึงคำภาษาถิ่น ตัวอย่าง: "พระเจ้า (พระเจ้า) ช่วยคุณ (ช่วย)" โดย V. Astafiev "หนึ่ง (พวกเขา) ... พวกเขาจะทำลายแผ่นดิน (เน่าเสีย)" - โดย V. Rasputin
ความหมายของคำภาษาถิ่นสามารถพบได้ในพจนานุกรม:ในทางที่สมเหตุสมผลพวกเขาจะมีเครื่องหมาย obl - ภูมิภาคหรือโทร - ภาษาถิ่น พจนานุกรมพิเศษที่ใหญ่ที่สุดคือพจนานุกรมภาษาถิ่นรัสเซีย
การป้อนภาษาถิ่นเป็นภาษาวรรณกรรม
บางครั้งปรากฏว่าคำว่าไม่มีเวลาใช้โดยคนบางกลุ่มเท่านั้นจึงกลายเป็นเรื่องธรรมดา นี่เป็นกระบวนการที่ใช้เวลานาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของคำ "ท้องถิ่น" แต่ก็เกิดขึ้นในสมัยของเราเช่นกัน
ดังนั้นน้อยคนนักที่จะคิดว่ามันเพียงพอแล้วคำที่รู้จักกันดี "ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ" เป็นภาษาถิ่นกำเนิด นี่คือบันทึกโดย I.S. Turgenev ใน "Notes of a Hunter": "ต้นกกก็ขึ้นสนิมอย่างที่เราพูด" ในจังหวัดโอริออล ผู้เขียนใช้คำนี้เป็นครั้งแรกเป็นคำเลียนเสียงธรรมชาติ
สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ตัวอย่างที่แยกออกมา นกฮูกอินทรี อ. กริป ใช้คล้ายกับคำภาษาถิ่น
ชะตากรรมของคำภาษาถิ่นในยุคของเรา
เนื่องจากการเพิ่มขึ้นในปีที่ผ่านมากระบวนการย้ายถิ่นภายในประเทศ ปัจจุบันมีการใช้ภาษาถิ่นโดยคนรุ่นก่อนเป็นหลัก เหตุผลง่าย ๆ - ภาษาของพวกเขาถูกสร้างขึ้นในสภาพเมื่อความสมบูรณ์ของผู้คนในบางภูมิภาคของรัสเซียแข็งแกร่ง สิ่งที่สำคัญกว่าคืองานของผู้ที่ศึกษาคำภาษาถิ่นซึ่งปัจจุบันกลายเป็นหนึ่งในวิธีการศึกษาการพัฒนาชาติพันธุ์และวัฒนธรรม เอกลักษณ์ของชาวรัสเซีย เน้นถึงความเป็นตัวของตัวเองและเอกลักษณ์ สำหรับคนรุ่นใหม่คือความทรงจำที่มีชีวิตในอดีต
