Wszystkie dziewięć miesięcy ciąży mama i dzieckomają połączenie z powodu pępowiny wystającej ze ściany brzucha płodu (to miejsce, które ma wygląd blizny po urodzeniu, nazywa się pępkiem) i jest przymocowane do łożyska. Pępowina jest liną w postaci skręconej spirali zawierającej jedną żyłę i dwie tętnice pępowinowe. Krew tętnicza z tlenem i substancjami odżywczymi z łożyska do płodu wchodzi do tętnic pępowinowych. Przez żyłę krew wzbogacona w dwutlenek węgla i produkty przemiany materii wraca z płodu do łożyska. Ewentualne zaplątanie się pępowiny stanowi zagrożenie dla życia płodu z powodu głodu tlenu (niedotlenienie wewnątrzmaciczne). Po odcięciu pępowiny po urodzeniu zaczyna żyć osobno od swojej matki. Wczesne odcięcie pępowiny (w ciągu pierwszych kilku sekund po porodzie) prowadzi do utraty krwi tętniczej oraz niedoboru żelaza i hemoglobiny we krwi noworodka.
Chroni naczynia pępowinowe (odwszelkie szkodliwe skutki i uszkodzenia mechaniczne) otaczające je to specjalny galaretowaty materiał składający się z mukopolisacharydów, zwany galaretką warton. Pępowina umożliwia nie tylko wymianę krwi tętniczej i żylnej między ciałem matki a płodem, ale także ruchy w płynie owodniowym, podczas których może wystąpić splątanie pępowiny. Rozwijając się z dzieckiem, pępowina w momencie jego urodzenia zwykle odpowiada wzrostowi noworodka (średnio 55 cm) i ma średnicę od półtora do dwóch centymetrów.
Известно множество аномалий пуповины, их не zawsze można ustalić za pomocą ultrasonografii prenatalnej. Wiele z nich nie jest oczywistych przed dostawą. Tylko w przypadku bliźniaków monochorionowych (bliźniąt jednojajowych ze wspólnym łożyskiem), niepodzielonych przegrodą, a także łożyska przedwczesnego (z ryzykiem jego oderwania), można otrzymać wczesne ostrzeżenie. Taka anomalia, jak uwięzienie pępowiny, tworzy czynniki ryzyka, które charakteryzują się różnymi powikłaniami i sugerują pewne zachowania zapobiegające powiązanym chorobom i śmiertelności.
Długość przewodu z nieznanych przyczyn 5%przypadki mogą być mniejsze niż 35 cm, aw 5% przypadków dłuższe niż 80 cm Krótkie pępowiny ograniczają i zakłócają ruchy wewnątrzmaciczne płodu, a także stwarzają ryzyko przedwczesnego oderwania łożyska. Zbyt długie pępowiny przyczyniają się do splątania płodu, tj. Splątanie pępowiny może nastąpić z powodu utworzenia prawdziwych węzłów. Ocena długości pępowiny prenatalnie (to znaczy przed porodem) nie jest możliwa. Oprócz prawdziwych węzłów w czasie ciąży, fałszywe węzły mogą również tworzyć się na pępowinie. Prawdziwe guzki stanowią około 1% ciąż z wysokim odsetkiem przypadków bliźniaków monochorionowych. Fałszywe węzły (załamania w naczyniach pępowiny) są częstsze, ale nie są niebezpieczne dla płodu.
Prawdziwy węzeł pępowiny powstaje z ruchówpłód i najprawdopodobniej rozwija się we wczesnej ciąży, gdy obserwuje się stosunkowo dużą ilość płynu owodniowego (płynu owodniowego), więc ruch płodu jest bardziej intensywny. Ryzyko powstania prawdziwego guzka zależy bezpośrednio od wieku matki, długości pępowiny i ilości płynu owodniowego. Częsty stres i podwyższony poziom adrenaliny we krwi przyczyniają się do zwiększenia ruchliwości płodu.
Możliwe splątanie pępowiny jest diagnozowane przezniedotlenienie płodu podczas badań kardiotokograficznych. Następnie przeprowadza się badanie ultrasonograficzne, w wyniku czego bada się obecność pętli utworzonych przez pępowinę w szyi. Prowadzą także badania Dopplera w kolorze i badają przepływ krwi przez naczynia. Jeśli podejrzewa się niedotlenienie płodu, badania te powtarza się kilka razy w czasie ciąży kobiety, ponieważ w wyniku ruchu płodu węzły mogą nie tylko się zagubić, ale także rozplątać. Zaplątanie pępowiny podczas porodu powoduje bradykardię płodu. Stałe monitorowanie częstości akcji serca płodu pozwala zmniejszyć ryzyko, stymulację stosuje się również w celu przyspieszenia porodu, aw razie nagłej potrzeby wykonuje się operację w celu pilnego usunięcia cesarskiego cięcia.
