Dysplastyczna choroba zwyrodnieniowa stawów toproces zwyrodnieniowy, choroba o charakterze dystroficznym. Czasami jest wywoływany przez wrodzoną wadę - staw biodrowy nie rozwija się, jak przy normalnym organizmie. Zjawisko to jest powszechnie określane jako „dysplazja”.
Co i o czym?
Dysplastyczna choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowegocharakteryzuje się tym, że kości kończyn stawowych ulegają deformacji pod wpływem nieprawidłowego rozwoju, kształt staje się nieregularny, panewka - nieprawidłowa głębokość. Proksymalna część kości udowej ulega zmianom. Badania wykazują nieprawidłowy kąt szyjkowo-trzonowy.
Częściej choroba jest rejestrowana u kobiet.Grupa ryzyka to wiek od 30 do 40 lat, chociaż według niektórych lekarzy wynosi on do 55 lat. Jeśli odnotowuje się nieciągłość powierzchni stawów, prawdopodobieństwo rozwoju patologii prawie się podwaja.
Jak często?
Statystyki pokazują, żekoksartroza dysplastyczna stawu biodrowego jest dość powszechną chorobą. Między innymi zaliczana do patologii zwyrodnieniowych, dystroficznych dotyczących tego stawu, coxarthrosis według niektórych badaczy występuje w co czwartym przypadku. Ale inni naukowcy twierdzą, że zdiagnozowano ją u 77% pacjentów. Najsłynniejsze badania na ten temat przeprowadziła w 2006 r. Finlandia pod przewodnictwem Antti Eskelinena, w 1996 r. S. V. Sergeev, w 2001 r. V. I. Ugnivenko.
Europejscy naukowcy oceniajączęstość występowania choroby wśród dorosłej populacji krajów europejskich wynosi 7-25%. Poświęcone temu wydarzenia naukowe odbyły się w latach 1965 i 1996. Jeśli przestudiujesz statystyki dotyczące patologicznych zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego, stanie się jasne, że dysplazja to około 16,5% przypadków znanych nauce. Na tle tak wysokiego odsetka szczególnie istotne staje się pytanie, jak leczyć dysplastyczną koksartrozę stawu biodrowego. Aż 60% wszystkich chorych w końcu traci zdolność do pracy, a 11,5% staje się niepełnosprawne.
Dysplastyczna choroba zwyrodnieniowa stawów: co się dzieje?
Klasyfikacja podgatunków choroby opiera się na znakach:
- zmiana relacji anatomicznych w stawie (jak wymawia się ten proces?);
- zmiany w chrząstce stawowej (jak aktywna jest artroza?).
We współczesnej medycynie najczęściej stosowanyklasyfikacja zwana Crowe. Jest to system, w którym ocenia się, jak bardzo kość udowa jest przemieszczona w okolicy głowy. W sumie istnieją 4 podtypy choroby.
Wyrażana jest koksartroza dysplastyczna I stopniaprzez proksymalne przesunięcie o nie więcej niż połowę wysokości, które w stosunku do miednicy będzie mieściło się w granicach 10%. Drugi etap zakłada wskaźniki stronniczości odpowiednio 50-75%, 10-15%. Koksartroza dysplastyczna stopnia 3 to przemieszczenie 75-100%, 15-20%. Wreszcie czwarty etap - kiedy przemieszczenie nastąpiło więcej niż przez wielkość głowy kości, która w stosunku do miednicy wskazuje na naruszenie pozycji o 20 procent lub więcej.
System klasyfikacji Hartofilakidis
Ta teoria polega na ocenie, ilemocno kość udowa w okolicy głowy zmienia swoją pozycję czaszkowo. Badają również stan panewki, przyjmują prawdziwą pozycję i ujawniają położenie głowy względem niej. Ta klasyfikacja dysplastycznej koksartrozy wyróżnia trzy stopnie rozwoju patologii.
W pierwszym typie choroby dysplazja jamywyraża się w tym, że wejście zagłębienia jest większe niż normalny rozmiar, czyli następuje podwichnięcie. Koksartroza dysplastyczna II stopnia w tej terminologii diagnozowana jest z niskim zwichnięciem, podwichnięciem, dużym przemieszczeniem głowy. Diagnoza pozwala określić neoartrozę związaną z prawdziwą jamą. Figura utworzona przez narządy na zdjęciu jest podobna do liczby „8”. Fałszywa jama, głowa kości oddziałuje. Wreszcie trzeci typ patologii to całkowite zwichnięcie. Fałszywe, prawdziwe wnęki panewki są ograniczone i nie są połączone. Kość udowa ma połączenie tylko z fałszywą jamą.
Jeśli Crowe ma zastosowanie, w razie potrzebyaby ujawnić skuteczność interwencji chirurgicznej, Hartofilakidis jest szeroko rozpowszechniony ze względu na łatwość użycia. Należy pamiętać, że Crowe nie pozwala na najdokładniejsze obliczenie, jak bardzo zmieniają się dołeczki z powodu dysplazji. Rodzi to problemy endoprotetyki koksartrozy dysplastycznej: brak informacji do sporządzenia jasnego planu stwarza trudności we wdrażaniu działań chirurgicznych.
Jednak Hartofilakidis ma również trochęniedoskonałości. Ta metodologia nie umożliwia śledzenia położenia odcinka proksymalnego. Mianowicie te zmiany mają duży wpływ na operację. Aby wybrać logikę leczenia, konieczne jest zastosowanie różnych klasyfikacji: zarówno tych, które odzwierciedlają dysplazję, jak i tych, które oceniają chorobę zwyrodnieniową stawów.
Choroba zwyrodnieniowa stawów: jak to się dzieje?
Skąd więc bierze się dwustronna koksartroza dysplastyczna? Jak rozwijają się inne podtypy choroby? Co w tym przypadku przechodzi staw?
Pierwsza rzecz, która podlega negatywnym zmianom -to jest płyn stawowy. Zagęszcza, zamienia się w lepką. Przyczyny tego mogą być bardzo różne, ale skutek jest ten sam – chrząstka nie jest odpowiednio smarowana, przez co wysycha. Powierzchnia chrząstki pokryta jest drobnymi pęknięciami i chropowatością. Tkanina z czasem staje się cieńsza, co jest wywoływane przez silne tarcie przy każdym ruchu. Spoiny dzielą coraz mniejsze odległości. Spod chrząstki widoczna staje się powierzchnia kości, co prowadzi do wzrostu ciśnienia, aw przyszłości do deformacji. Dlatego dysplastyczna koksartroza jest również znana jako deformacja.
Co dalej?
Niestety procesy zwyrodnieniowe nie sąograniczają się do zmian w płynie stawowym. Z biegiem czasu dopływ krwi do tkanek zostaje zakłócony, metabolizm staje się wolniejszy niż norma, ponieważ krew nasycona użytecznymi składnikami, w tym tlenem, nie krąży w naczyniach z wymaganą aktywnością.
Z biegiem czasu obustronna dysplastykacoxarthrosis powoduje atrofię mięśni dotkniętej chorobą kończyny. Ale zmiany zachodzą przez długi czas, stopniowo, więc pacjent często nie zauważa postępu choroby. W niektórych przypadkach choroba przewlekła nasila się, czemu towarzyszy silny ból stawów. Okres ten jest zwykle nazywany „odczynowym stanem zapalnym”. Zespół silnego bólu zmusza osobę do wizyty u lekarza i dopiero wtedy po raz pierwszy stawia się diagnozę „dysplastycznej choroby zwyrodnieniowej stawów”.
Przyczyny choroby
Koksartroza dysplastyczna może pojawić się z powodu różnych czynników:
- Problemy z krążeniem krwi, prowadzące do niedostatecznego odżywienia tkanek i nagromadzenia niedotlenionych w wymaganym stopniu produktów przemiany materii, co aktywuje enzymy destrukcyjnie oddziałujące na chrząstki.
- Mechaniczne, powodujące naprężenia na złączunad miarę. Podatni są na to sportowcy, osoby z nadwagą. Te ostatnie charakteryzują się problemami metabolicznymi, niedostatecznym przepływem krwi, co dodatkowo negatywnie wpływa na stawy.
- Reakcje biochemiczne, problemy metaboliczne, hormonalne.
- Urazy, złamania, zwichnięcia, często wywołujące chorobę w młodym wieku.
- Patologia kręgosłupa.
- Zakaźne procesy zapalne wpływające na stawy.
- Aseptyczna martwica.
- Wady wrodzone.
- Siedzący tryb życia.
- Zmiany związane z wiekiem.
Dziedziczność ma silny wpływ,predyspozycje genetyczne do różnych chorób zwyrodnieniowych stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów nie może być dziedziczna, ale to mechanizmy dziedziczenia determinują specyfikę tkanki chrzęstnej i metabolizmu. Jeśli najbliższy krewny cierpi na artrozę, prawdopodobieństwo zachorowania u osoby dramatycznie wzrasta.
Jak podejrzewać?
Medycyna identyfikuje następujące objawy choroby:
- sztywność, ruchy są „ciasne”;
- zespół bólowy
- zanik mięśni udowych;
- skrócenie chorej kończyny;
- lekko utykając.
Najczęściej pacjenci odwiedzają lekarza, gdynoga, stawy zaczynają boleć. Ta cecha jest najbardziej charakterystyczna i zauważalna. Musisz zrozumieć, że przejawy patologii zależą od poziomu, do którego się rozwinęła.
Stopień zaawansowania choroby bezpośrednio determinujeczas trwania napadów bólu, ich intensywność oraz obszar, w którym zlokalizowane są doznania. Leczenie dysplastycznej koksartrozy stawu biodrowego daje dobre rezultaty tylko wtedy, gdy rozpoczęto je we wczesnym stadium rozwoju choroby. Ale zdarza się to rzadko, ponieważ ból stawów nie jest silny, a ludzie opóźniają podróż do lekarza.
Bez kontaktowania się ze specjalistą na czas, pacjencitracić czas - staw jest niszczony każdego dnia coraz bardziej. Z biegiem czasu traci się mobilność, ból nasila się, nawet pierwsze kroki są trudne, bezboleśnie można się tylko nie ruszać. Osoba kuleje, dochodzi do zaniku mięśni ud. Oczywiście wszystkie te objawy zachęcają do pójścia do kliniki, ale jest już za późno.
Ból i atrofia
W patologii prowokuje atrofia mięśni udowychdodatkowy zespół bólowy - jest zlokalizowany w miejscu przyczepienia ścięgien. Najbardziej bolą kolana, ale zespół jest mniej wyraźny w pachwinie i biodrze. Prowadzi to do błędnej diagnozy. Częstym błędem jest definicja artrozy stawu kolanowego, co prowadzi do błędnego wyboru terapii.
Artroza nie jest jedyną przyczyną bólu wobszar udowy, pachwinowy. Być może jest to echo bólu związanego z procesami zapalnymi w ścięgnie, więc mogą się również objawiać urazy kręgosłupa.
Koksartroza dysplastyczna: leczenie. Gdzie zaczynamy?
Wymyślono kilka różnych metodologiipodejście do pacjentów z tą patologią. Każda opcja ma pozytywne i negatywne aspekty. Ale jest jedna ogólna zasada: samoleczenie jest niedopuszczalne. Nawet jeśli jesteś przekonany, że dokładnie wiesz, na co jesteś chory, jak można to wyleczyć, terapia jest dozwolona tylko pod nadzorem lekarza ze specjalistycznym wykształceniem. W przeciwnym razie istnieje możliwość nie tylko spowolnienia procesów zwyrodnieniowych, ale tylko ich zaostrzenia. Należy również rozumieć, że etap choroby ma duży wpływ na podejście do jej leczenia.
Jeśli zdiagnozowany zostanie pierwszy lub drugi etap,można zastosować terapię zachowawczą. W tym przypadku leczenie dysplastycznej choroby zwyrodnieniowej stawów odbywa się za pomocą maści, tabletek i leków do wstrzykiwań. Podczas diagnozowania trzeciego etapu jest tylko jeden sposób - operacja. Endoprotetyka stawu, wykonywana przy takiej diagnozie, polega na wymianie stawu na sztuczny produkt. Procedura jest dość skomplikowana, droga, ale skuteczna. Implant umieszcza się w kościach miednicy i biodra. Proteza jest identyczna jak staw biologiczny.
Pierwszy, drugi etap: jak leczymy?
Jeśli udało się wykryć chorobę wcześniej niżrozpoczął się rozwój trzeciego stopnia, pozytywne wyniki można osiągnąć dzięki leczeniu zachowawczemu. Szeroko stosowane są niesteroidowe leki przeciwzapalne, które są najskuteczniejsze w okresie reaktywności. Główną zaletą tych leków jest łagodzenie zespołu bólowego, ze względu na silny wpływ na procesy zapalne. Leki szybko łagodzą stany zapalne i eliminują obrzęki.
Jednak wszystko ma swoje wady.Tym samym regularne stosowanie leków przeciwzapalnych zmniejsza zdolność organizmu do regeneracji siłami naturalnymi. Ponadto większość leków znanych nauce ma szeroki zakres skutków ubocznych, które wpływają na organizm jako całość oraz na poszczególne narządy i układy narządów. Wybór leku należy powierzyć lekarzowi. Zdecydowanie nie zaleca się jednoczesnego stosowania kilku leków. Jeśli przepisany lek nie pomaga złagodzić bólu, możesz przyjąć większą dawkę lub poprosić lekarza o receptę na inny lek.
Co jeszcze pomoże?
Preparaty sprawdziły się całkiem dobrze,zdolny do rozszerzania naczyń krwionośnych. Jednocześnie rozluźniają się mięśnie gładkie, światło naczyń powiększa się. Jeśli zdiagnozowana zostanie choroba zwyrodnieniowa stawów, taka terapia wystarczająco szybko przyniesie dobre rezultaty.
Z jednej strony przy prawidłowym zastosowaniuWynik jest dobry dla leków z tej grupy pod nadzorem lekarza, nie trzeba na to długo czekać. Przyciąga również małą listę przeciwwskazań. Staw zostaje z czasem odbudowany, ponieważ zapewniony jest lepszy przepływ krwi, to znaczy, że tkanki otrzymują odpowiednią ilość odżywienia. Wykazano, że leki rozszerzające naczynia są niezwykle skuteczne w zwalczaniu bólu nocnego.
Ale są też słabości.Nie wszyscy pacjenci tolerują tę grupę leków, a przy indywidualnej nietolerancji co najmniej jednego składnika terapia staje się niemożliwa. Zanim zaczniesz, musisz skonsultować się z lekarzem, poddać się testom. Rozpoczynając kurację, początkowo przyjmują nie więcej niż jedną tabletkę dziennie – taką dawkę utrzymuje się przez pierwsze trzy dni, monitorując wydolność organizmu. Jeśli wszystko jest w porządku, możesz przejść na stężenie zalecane przez lekarza i producenta.
Leki zwiotczające mięśnie i chondroprotektory
Leki zwiotczające mięśnie to leki, które pomagająrozluźnij mięśnie. Jeśli zdiagnozowana zostanie choroba zwyrodnieniowa stawów, takie fundusze są wykorzystywane bardzo ostrożnie, ale mają na celu wyeliminowanie skurczów, złagodzenie bólu. Leki mogą poprawić przepływ krwi do dotkniętego obszaru. Możliwy jest jednak depresyjny wpływ na układ nerwowy, co powoduje zawroty głowy, zahamowanie świadomości i uczucie podobne do działania alkoholu.
Chondroprotektory mają na celu regeneracjętkanka chrzęstna. Są uważane za jedne z najbardziej przydatnych w artrozie, ponieważ poprawiają strukturę tkanki chrzęstnej i wysyłają do komórek pożyteczne, odżywcze składniki. Jeśli takie leki są regularnie stosowane, rozwój choroby ustaje. To prawda, że przy stosowaniu chondroprotektorów nie można zauważyć szybkiego pozytywnego efektu: jest to odczuwalne dopiero w przyszłości. Nawet po zaprzestaniu leczenia tendencje do poprawy stanu chrząstki utrzymują się. To prawda, że nie możesz ćwiczyć przyjmowania tych leków w czasie ciąży, procesów zapalnych w stawach. Możliwa jest również indywidualna nietolerancja składników.
Terapia hormonalna
Wreszcie nie można nie wspomnieć o hormonachleki steroidowe, które w ostatnich latach stały się dość rozpowszechnione. Są wstrzykiwane bezpośrednio do stawu. Wynik często pojawia się prawie natychmiast po rozpoczęciu leczenia, jest najbardziej wyraźny, jeśli stan zapalny dotknął ścięgien kości udowej. Ale efekt mija dość szybko, a przebiegowi terapii towarzyszą skutki uboczne.
Lekarze zalecają nie więcej niż trzy wstrzyknięcia na staw. Pomiędzy dwoma wstrzyknięciami należy zachować co najmniej dwa tygodnie.
