Połykanie patogenów do organizmu człowiekamikroorganizmy wywołują naturalną reakcję obronną. Wytwarzane są specjalne przeciwciała, które atakują drobnoustroje. Po przezwyciężeniu choroby substancje te pozostają w organizmie. W ten sposób odbywa się szczepienie. Jest to proces, w którym osoba nabywa odporność na niektóre choroby.
Proces immunizacji
Dzisiaj szczepienia są uważane za jednonajskuteczniejszych metod radzenia sobie z wszelkiego rodzaju groźnymi chorobami: tężcem, błonicą, zapaleniem wątroby, kokluszem i wieloma innymi. Istotą metody jest podanie osobie specjalnej szczepionki, która aktywuje reakcje obronne organizmu. Proces ten po raz pierwszy przeprowadzono pod koniec XVIII wieku. Według ekspertów szczepienia pomagają zapobiegać wielu zgonom z powodu chorób zakaźnych. Aby odporność rozwijała się prawidłowo, a negatywne konsekwencje były minimalne, bierze się pod uwagę wiele czynników. Wśród nich są wiek, stan zdrowia, podatność na niektóre choroby niektórych kategorii populacji. Warto zauważyć, że szczepienia to doskonały sposób na zapobieganie chorobom i ich powszechnemu rozprzestrzenianiu się (np. gruźlicy).
Aktywna immunizacja
Może być zarówno naturalny, jak i sztuczny.Naturalna immunizacja następuje po chorobie. Drugi odbywa się poprzez wprowadzenie szczepionek. Szczepionki mogą być żywe, z martwymi mikroorganizmami, chemiczne, genetycznie modyfikowane, wieloskładnikowe, z fragmentami DNA drobnoustrojów. Tak więc aktywne uodpornienie sprzyja długotrwałemu efektowi, chroniąc organizm przed ostrymi infekcjami. Szczepionkę można podawać na różne sposoby: dożylnie, domięśniowo, podskórnie lub śródskórnie (najskuteczniej). Przy czynnej immunizacji konieczne jest prawidłowe obliczenie dawki leku. Jeśli norma zostanie przekroczona, możliwy jest nawrót choroby. Jeśli zostanie obniżony, szczepienie będzie nieskuteczne.
Żywy wirus, namnażający się w organizmie, stymulujeodporność komórkowa, wydzielnicza, humoralna. Jednak ta metoda immunizacji ma swoje wady. Przede wszystkim możliwa jest progresja choroby. Również takie szczepionki są jednoskładnikowe, ponieważ ich połączenie z innymi mikroorganizmami może dać nieoczekiwaną reakcję. Aktywna immunizacja to metoda, która nie jest odpowiednia dla osób z niedoborem odporności, pacjentów z białaczką, chłoniakami oraz osób poddawanych radioterapii. Zabronione jest podawanie takich szczepionek kobietom w ciąży.
Stosowanie toksoidów
Podczas szczepień często stosuje się toksoidy.Są to substancje, które uzyskuje się poprzez wystawienie toksyny na działanie formaliny. Dzięki temu jest nieszkodliwy, ale zachowuje swoje właściwości immunomodulujące. Takie toksoidy są używane do szczepień przeciwko tężcowi, błonicy. Szczepienie to odbywa się w dwóch etapach, a odstęp między nimi powinien wynosić około 1,5 miesiąca. Następnie rok później wykonuje się ponowne szczepienie.
Uodpornienie bierne
Tymczasowa odporność jest tworzona za pomocą pasywnejimmunizacja. Jednocześnie wstrzykuje się przeciwciała przeciwko niektórym antygenom. Z reguły tę metodę stosuje się, pod warunkiem, że nie przeprowadzono aktywnej immunizacji, w leczeniu ukąszeń pająków i węży. Zatem uodpornienie bierne jest metodą, która daje tylko krótkotrwały efekt (choć natychmiastowy) i jest zwykle stosowana po kontakcie z patogenem. W tym przypadku stosuje się leki, takie jak ludzka immunoglobulina (normalna i swoista), specjalne surowice. Wskazaniami do stosowania immunoglobulin są zapobieganie zapaleniu wątroby, odrze, niedoborom odporności, przewlekłym stanom zapalnym i infekcjom. Immunoglobulina jest uzyskiwana z osocza krwi osoby dorosłej. Jest wstępnie przetestowany pod kątem infekcji. Takie leki podaje się domięśniowo. Maksymalną liczbę przeciwciał obserwuje się już drugiego dnia. Po około 4 tygodniach rozpadają się. Czasami podczas wstrzyknięcia pojawiają się bolesne odczucia. Dlatego eksperci zalecają wstrzykiwanie leków wystarczająco głęboko.
Powiązane preparaty do szczepień
W niektórych przypadkach powiązanyimmunizacja. Jest to stosowanie leków składających się z różnych antygenów. Główną zaletą tej metody jest zmniejszenie liczby iniekcji wymaganych do podania każdego antygenu. Ponadto takie szczepienie przyczynia się do rozwoju odporności w dość krótkim czasie i pozwala łączyć antygeny w różnych wersjach (w zależności od panującej sytuacji epidemiologicznej). Wybitnym przedstawicielem jest lek na krztusiec, tężec i błonicę (DPT).
Szczepienie wycieczkowe
Aby szybko odłączyć łańcuch transmisyjnypewna choroba, wykonywana jest immunizacja wycieczkowa. Jest to zestaw działań mających na celu zaszczepienie wszystkich dzieci (niezależnie od tego, czy były wcześniej szczepione). Zazwyczaj czas trwania immunizacji wycieczki wynosi od tygodnia do miesiąca. Głównym celem takich działań jest zaszczepienie wszystkich grup ludności przeciwko określonej chorobie. Często takie działania są prowadzone w krajach rozwijających się (rozprzestrzenianie się tam infekcji jest rozległe, zwykle brakuje dokumentacji szczepień).
Skutki uboczne podczas szczepień
Chociaż immunizacja populacji jest dośćbezpiecznym i niezbędnym procesem, nadal możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych. Najczęściej można zaobserwować niewielki wzrost temperatury, ból w miejscu wstrzyknięcia. Dzieci stają się kapryśne, zmniejsza się ich apetyt. Reakcje alergiczne nie są wykluczone. Rzadko obserwuje się obrzęk Quinckego. Jeśli stosuje się żywą szczepionkę, czasami diagnozuje się łagodną postać choroby (odrę, różyczkę). Aby uniknąć takich komplikacji, musisz prawidłowo zaszczepić. Przede wszystkim dziecko musi być absolutnie zdrowe. Przed każdym szczepieniem wymagane jest badanie lekarskie, który mierzy temperaturę ciała, bada jamę ustną, gardło, słucha płuc. Dopiero po tym wszystkim jest wystawione skierowanie na szczepienie.
Jak mogę pomóc mojemu dziecku odroczyć szczepienie?
Zastrzyki powodują ból u dzieci(krótkoterminowe). Dlatego wskazane jest uspokojenie dziecka przed szczepieniem. Jeśli po szczepieniu temperatura wzrośnie (zwłaszcza powyżej 39°C), należy podać leki obniżające ją. Z reguły w tym okresie dziecko jest niegrzeczne, źle się odżywia. Nie powinieneś grać z nim w aktywne gry, zmuszaj go do jedzenia. Lepiej wybrać jakieś spokojne zajęcia. Konieczne jest stworzenie komfortowych warunków klimatycznych w pomieszczeniu: powietrze nie powinno być suche, a temperatura nie powinna być zbyt wysoka. Warto zlitować się nad dzieckiem, poświęcając mu maksymalną uwagę, ponieważ teraz szczególnie tego potrzebuje. Jeśli po szczepieniu przeciwko odrze, różyczce itp. jest wysypka, to nie powinno to być niepokojące. Zwykle ustępuje samoistnie po kilku dniach. Jednak wszelkie długoterminowe zmiany w zachowaniu, drgawki, problemy z oddychaniem, letarg przez długi czas - poważny powód, aby zwrócić się do specjalisty.
Tydzień szczepień – co to jest?
Światowa Organizacja Zdrowia za 10od lat organizuje Europejski Tydzień Szczepień. Jest to zespół działań mających na celu upowszechnienie informacji o znaczeniu szczepień ludności. Podczas tej kampanii każdy może dowiedzieć się, jakie szczepionki mogą chronić człowieka, jakie są najnowsze osiągnięcia w tej dziedzinie. Tydzień Szczepień pomaga rodzicom w podjęciu decyzji o zaszczepieniu. W przystępnej formie podane są informacje o wszystkich chorobach, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie dziecka. Główne przesłanie kampanii jest takie: szczepienia są okazją do zwalczenia poważnych chorób (ospa, błonica), pozbycia się ich na zawsze.
