Wyczerpanie organizmu wyraża się w jego zmniejszeniufunkcje życiowe. Przyczynami patologii mogą być nadmierne obciążenia lub bezpośredni wpływ czynników prowadzących do nierównowagi w przyjmowaniu składników odżywczych i ich ilości wymaganej dla osoby. Wartość graniczna wskaźnika masy ciała, wskazująca, że ma miejsce wyczerpanie ciała, jest równa wartości dwudziestu kilogramów na metr kwadratowy. Brak masy ciała odpowiada również niższym wartościom tego wskaźnika.
W przypadku, gdy wyczerpanie ciała ma miejscew wyniku niedożywienia jest klasyfikowany jako pierwotny. Zmniejszenie masy ciała w wyniku zaburzeń metabolicznych w ciele, a także zmniejszenie ilości wchłoniętych składników odżywczych w wyniku różnych procesów patologicznych, ma charakter wtórny.
Wyczerpanie może się rozwinąć z różnych powodów. Najczęstsze z nich to:
- niedożywienie;
- patologia przewodu pokarmowego;
- choroby o charakterze hormonalnym i hormonalnym;
- choroby układu nerwowego;
- patologia psychiczna;
- długotrwałe spożywanie napojów alkoholowych (zjawiska pijańskie);
- infekcje;
- obrażenia;
- oparzenia;
- choroby, którym towarzyszy nieprzytomny stan;
- onkologia;
- przyjmowanie niektórych leków.
Wyczerpanie organizmu charakteryzuje się przede wszystkimutrata masy ciała, która w początkowych stadiach choroby może być słabo wyrażona. Niewystarczająco wyraźny przejaw patologii zależy również od konstytucyjnych cech pacjenta. Ale pomimo tego na poziomie fizjologii osoba zaczyna już odczuwać niedobór elementów niezbędnych do życia. Proces ten znajduje wyraz w zmniejszeniu aktywności funkcjonalnej pacjenta przez wyczerpanie. W tym samym czasie osoba doświadcza stałej tendencji do snu, osłabienia, zmęczenia psychicznego i fizycznego.
Pacjenci z wyczerpaniem pojawiają się w „wyścigach”kąciki ust, które są charakterystyczną oznaką niedoboru witamin należących do grupy B. Osoba o zmniejszonej masie ciała często łapie przeziębienie, ma niestabilne stolce, a stosunkowo stabilne funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego naprzemiennie z warunkami astenno-neurotycznymi.
Następny etap wyczerpania jest charakterystycznypojawienie się obrzęku, który obserwuje się głównie w jamie brzusznej i kończynach dolnych. Wydajność pacjenta jest znacznie zmniejszona. Na tym etapie obserwuje się hipowitaminozę, stany depresyjne, zaburzenia psychiczne i wolicjonalne, pojawia się podejrzliwość. W takim przypadku pojawienie się osoby wskazuje na obecność wyczerpania.
Trzeci etap rozwoju choroby (kacheksja)wyrażone w bezruchu i krytycznym spadku procesów umysłowych. Skóra na twarzy pacjenta staje się blada, ma szarawy lub żółtawy odcień. Oczy opadają. Rysy twarzy są spiczaste. U osób o zmniejszonej masie ciała często występują drgawki, a także mimowolne oddawanie moczu.
Nerwowe wyczerpanie organizmu występuje wwynik różnych chorób zakaźnych. Przyczyną tej patologii może być zatrucie. Z reguły stan ciała po długotrwałym dużym obciążeniu płaszczyzny fizycznej lub intelektualnej przypisuje się wyczerpaniu nerwowemu.
Oznaki wyczerpania nerwowego:
- chroniczne zmęczenie;
- długotrwała depresja;
- roztargnienie;
- ciągłe uczucie senności.
Aby pozbyć się tego patologicznego stanu, musisz zostawić rzeczy na chwilę i dobrze wypocząć, pozwalając na regenerację układu nerwowego.
Według statystyk medycznych około dwóchprocent kobiet cierpi na zanik jajników. Ta choroba charakteryzuje się wcześniejszym przerwaniem miesiączki niż oczekiwano. Przyczyną patologii mogą być zaburzenia autoimmunologiczne, a także nieprawidłowości chromosomalne. Niedobór jajników, który jest leczony hormonalną terapią zastępczą, może być spowodowany zabiegiem chirurgicznym lub zastosowaniem określonych metod leczenia raka.
