Jeśli dotkniesz gorącego przedmiotu, rękaodruchowo wycofuje się. Jest to prosty mechanizm samozachowawczy, którego prawie nie da się kontrolować. Zestaw odruchów jest ogromny, a szczególnie wyraźnie widać je na przykładzie bardzo małych dzieci, co jest wygodne w diagnozowaniu chorób, bo dziecko nie może powiedzieć, że np. boli, a reakcja organizmu mówi sama za siebie .
O refleksach
Noworodki do określonego wiekureagują na różne bodźce zupełnie inaczej niż dorośli. A to, co jest dla nich normalne, jest później traktowane jako patologia i wymaga szczególnej uwagi. Włączając je, możesz zrozumieć, jak prawidłowo rozwija się układ nerwowy dziecka, czy są jakieś cechy i problemy.
Dla niemowląt specyficzny zestaw odruchówma zasadnicze znaczenie dla przetrwania. Odruch poszukiwania, gdy w odpowiedzi na dotknięcie policzka dziecko odwraca głowę w kierunku bodźca, jest potrzebny do ustalenia odżywiania. Dzieci chwytają za palce, jeśli dotykają środka dłoni. Są trzymane tak mocno, że nie puszczają wsparcia, nawet jeśli są w ten sposób wychowywane. To i wiele więcej zwiększa szanse na przeżycie i pomaga dziecku rozwijać się i rosnąć.
Ale oczywiście zdarza się, że dana osoba daje „dodatkowe” reakcje, których nie może kontrolować. Z reguły wskazuje to na poważne problemy, które neurolog może zdiagnozować i leczyć.
Rossolimo G.I.
Istnieje patologiczny odruch zgięcia, nazwany na cześć rosyjskiego naukowca, który jest jednym z głównych objawów późnego paraliżu spastycznego. Warto dowiedzieć się trochę o tym odkrywcy.
Grigorij Iwanowicz Rossolimo urodził się w 1860 roku wOdessa w rodzinie pochodzenia greckiego. W 1884 ukończył wydział lekarski Uniwersytetu Moskiewskiego, gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z A.P. Czechowem. Obszarami zainteresowań Rossolimo były głównie neuropatologia, psychologia i defektologia.
W 1890 został kierownikiem Kliniki Nerwowejchorób, prowadząc jednocześnie działalność naukową i nauczając na uniwersytecie, który opuścił w 1911 r. ŻOŁNIERZ AMERYKAŃSKI. Rossolimo stały się nieocenionym wkładem w diagnostykę guzów mózgu, stwardnienia rozsianego, poliomyelitis.
Zajmował się również problematyką wychowania dzieci zproblemy rozwoju umysłowego, opracował metodę oceny zdolności intelektualnych, wynalazł takie urządzenia medyczne jak dynamometr, klonograf, topograf mózgu. Najbardziej znany jest jednak z wyjaśnienia ścieżki przewodników w układzie nerwowym i opisania patologicznego odruchu zgięciowego, który obecnie nosi jego imię. Jest dziś szeroko stosowany w diagnostyce, chociaż praca Grigorija Iwanowicza na ten temat została opublikowana w 1902 r. - ponad 100 lat temu.
Odruch Rossolimo
Zwykle, gdy używa się tego terminu, mowachodzi o stopy, ale w rzeczywistości można to odnotować nawet przy podrażnieniu palców, choć to ostatnie bywa nazywane nazwiskiem badacza Tremnera.
Odruch Rossolimo w prawie wszystkich przypadkachodnotowuje się u dzieci poniżej 6 miesiąca życia, po czym - w 30% przypadków. Z reguły po 2 latach staje się ujemna, a po 3 latach pozytywna reakcja może wskazywać na poważne problemy z układem nerwowym.
Górny
Zwykle, gdy mówią o odruchu Rossolimo,odnoszą się do reakcji, która może mieć określony wpływ na palce. Ale jest też jego odpowiednik w kończynach górnych, zwany nadgarstkiem.
Aby sprawdzić reakcję, neurologwykonuje krótki, gwałtowny dotyk na palcach badanego (z wyjątkiem kciuka), podczas gdy dłoń jest ułożona dłonią do dołu. W przypadku patologii będą obserwowane rytmiczne ruchy zgięciowe, których pacjent nie jest w stanie kontrolować.
Niższy
Podobnie jest z przystankami.Obiekt jest umieszczony poziomo w wygodnej pozycji. Lekarz wykonuje krótkie uderzenia w opuszki od strony podeszwowej. W przypadku pozytywnej reakcji obserwuje się ruchy zgięciowe. W takim przypadku kciuk, przeciwnie, cofnie się. Od strony obserwatora będzie to wyglądało tak, jakby badany próbował uchwycić bodziec stopą.
Kondycjonowanie
Reakcja na bodziec przejawia się w związku zprzepływ impulsów po określonej ścieżce, która zależy od tego, który konkretny odruch jest testowany. Łuki odruchowe to właśnie „ścieżki”, które tworzą kompleks obejmujący receptor, aferent (rozrost neuronów), centralne połączenie eferentne i wreszcie efektor (narząd wykonawczy).
Termin ten został wprowadzony w 1850 roku i jest obecniew niektórych przypadkach uważa się to za nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedla w pełni mechanizmu reakcji i obecności sprzężenia zwrotnego. Zamiast tego proponuje mu koncepcję pierścienia refleksyjnego, która jednak nie zawsze jest stosowana.
Jeśli mówimy o niższym patologicznymodruch zgięciowy, łuki odruchowe będą wyglądać następująco: jedyne receptory - nerw piszczelowy - kulszowy - neurony rdzenia kręgowego. Tutaj w tworzeniu reakcji biorą udział dwa rodzaje komórek: komórki czuciowe i ruchowe. Dalej, przez nerwy kulszowe i piszczelowe, impuls powraca do pierwotnego obszaru, do mięśni, które powodują zgięcie palców.
Przyczyny
Odruch Rossolimo odnosi się do znaków piramidy.Oznacza to, że pozytywna reakcja po pewnym wieku wskazuje na poważne problemy neurologiczne. Określona grupa odruchów patologicznych została tak nazwana, ponieważ pomagają zdiagnozować uszkodzenie neuronu centralnego kory mózgowej lub szlaku korowo-rdzeniowego (piramidalnego). Uszkodzenia mogą mieć różny charakter, ale z reguły mówi się o uszkodzeniu organicznym.
Jeśli mówimy o dzieciach, to do pewnegowiek, patologiczny odruch nie jest dla nich taki ze względu na niewystarczający rozwój ścieżki piramidalnej bezpośrednio po urodzeniu. Po pewnym czasie reakcja zanika, po nawiązaniu wszystkich niezbędnych połączeń. Nie myśl, że dziecko wykazujące pozytywny odruch jest niedojrzałe. Do 6-12 miesięcy to norma.
Znaczenie
Odruch zgięcia Rossolimo jestmanifestacja uszkodzenia centralnego neuronu ruchowego. W takim przypadku dopływ impulsów hamujących do rdzenia kręgowego ustaje, a zatem możliwe staje się zarejestrowanie pozytywnej reakcji na podrażnienie.
Jednocześnie, w przeciwieństwie do niektórych innychodruchy patologiczne, to nie wskazuje na ostrą zmianę (z wyjątkiem urazu z wstrząsem kręgosłupa), ale jest późnym objawem choroby, takiej jak porażenie ośrodkowe (spastyczne).
Przyczyną tej dolegliwości są uszkodzenianeuron ruchowy. Ponieważ włókna i komórki w nim są bardzo blisko siebie, objawy często rozprzestrzeniają się na całe części lub nawet połowę ciała. W przypadku tego zaburzenia dochodzi do utraty funkcji motorycznych, hipertoniczności mięśni, hiperrefleksji, klonów (skurcz w odpowiedzi na rozciąganie) itp.
Leczenie
Sam w sobie paraliż spastyczny, a po nima patologiczne odruchy i synkineza (przyjazne ruchy) są tylko przejawem choroby podstawowej. Ale zmiany, które sygnalizują, mogą wyglądać następująco:
- obrażenia
- choroby onkologiczne;
- Zaburzenia metaboliczne;
- infekcje
- zatrucie;
- wady wrodzone.
W 60% przypadków paraliż spastyczny jestnastępstwo udaru, a przyczyny wymienione powyżej stanowią resztę. W każdym przypadku lekarz ocenia stan pacjenta, identyfikuje przyczyny problemów i przepisuje odpowiednie leczenie. Mogą to być leki poprawiające krążenie krwi lub pomagające odbudować komórki mózgowe.
Oczywiście zwraca się również uwagę na głównechoroby powodujące uszkodzenia, jeśli to możliwe. Jeśli jest to infekcja, przepisywane są odpowiednie antybiotyki. Jeśli mówimy o zatruciu, konieczne jest podjęcie odpowiednich działań w celu oczyszczenia tkanek organizmu - dializy, wymuszonej diurezy itp. Ponadto często przepisuje się fizjoterapię i refleksologię, specjalne kąpiele i masaż.
Zwykle napraw uszkodzone struktury, jeśli:stwierdza się dodatni odruch Rossolimo, nie jest to możliwe, jednak leczenie objawowe może znacząco poprawić stan pacjenta i poprawić jakość jego życia. Jest prawdopodobne, że wraz z rozwojem technologii medycznej możliwe będzie pełne wyzdrowienie, ale na razie to tylko cel.
