Gronkowiec jest najczęstszym zarazkiemziemia. Nosiciele tej bakterii stanowią większość mieszkańców planety. Z reguły obecność gronkowca w ciele nie objawia się. Jednak w warunkach niehigienicznych, przeludnienie, niezdrowa żywność, gronkowiec zaczyna mieć negatywny wpływ. Ze zmniejszoną odpornością gronkowce w nosogardzieli lub na skórze, zwłaszcza u dzieci, stwarzają ryzyko poważnych chorób. Staphylococcus jest w stanie wytwarzać toksyny, zakłócając w ten sposób aktywność życiową komórek śluzówki i skóry. Często z zakażenia gronkowcem zaczynają się najbardziej niebezpieczne choroby, w tym posocznica, zapalenie płuc, ropne choroby skóry i ciężkie zatrucie organizmu.
Najczęstsze są następujące chorobotwórcze gronkowce:
· Gronkowiec saprofityczny;
· Staphylococcus aureus;
· Staphylococcus naskórka;
· Staphylococcus hemolityczny.
Według ekspertów, najczęściej gronkowiecwpływa na błony śluzowe dróg oddechowych. Na przykład gronkowiec hemolityczny jest czynnikiem sprawczym dławicy (ostre zapalenie migdałków). Jest wykrywany przez badania bakteriologiczne wydzielin z gardła pacjentów z dławicą w 70% przypadków. Dlatego wielu lekarzy uważa dławicę lub zapalenie migdałków za rodzaj zakażenia gronkowcowego. U pacjentów z dławicą kilkakrotnie częściej niż u osób zdrowych wykrywa się wzrost poziomu przeciwciał gronkowcowych. W przewlekłym zapaleniu migdałków gronkowiec hemolityczny jest wysiewany w około 50% przypadków.
Основными типичными проявлениями наличия zakażenia gronkowcem w gardle stają się powiększeniem i przekrwieniem (zaczerwienieniem) migdałków, a także bólem podczas połykania. W dzieciństwie uszkodzenie migdałków wywołane przez hemolityczne paciorkowce może być skomplikowane przez zapalenie ucha środkowego, zapalenie węzłów chłonnych szyjnych i szkarlatynę.
Występuje przeniesienie zakażenia gronkowcemprzez kontakt. Nawiasem mówiąc, warto zauważyć, że hemolityczny gronkowiec jest dość stabilny. Zdarzają się przypadki, gdy bakterie pozostają na migdałkach i nosogardzieli w stanie snu nawet po przebiegu leczenia hemolitycznego gronkowca, a zatem mogą być przenoszone na najbardziej podatne osoby. Okres inkubacji (utajony) choroby trwa około dwóch dni.
Sekwencyjne leczenie hemolitycznych gronkowców gwarantuje brak późniejszych poważnych powikłań (reumatyzm, zapalenie nerek, posocznica i wiele innych niebezpiecznych chorób).
Proces leczenia hemolitycznego gronkowcanie jest to łatwe, ale lekarstwo jest całkiem realne, wystarczy uważać, aby bakteria nie rozwijała oporności na zastosowany antybiotyk. Po przepisaniu analizy wrażliwości na antybiotyki lekarz najprawdopodobniej zaleci systemowe leczenie hemolitycznego gronkowca w połączeniu z antybiotykami, środkami immunomodulującymi i lekami przywracającymi prawidłową mikroflorę w organizmie.
Wszystkie leki przepisane przez lekarza zgodnie ze schematem,musi być pijany. Ponadto ważne jest, aby przebieg leczenia został zakończony. W przeciwnym razie pozostałe gronkowce hemolityczne stają się oporne na antybiotyki i są praktycznie niewrażliwe na standardowe leczenie przeciwbakteryjne. Dopiero po przejściu pełnego cyklu terapii, po ponownym przejściu testów, można mieć pewność, że walka z bakteriami jest zakończona, a organizm zdrowy. Pamiętaj, że główną zasadą terapii gronkowców hemolitycznych jest zwiększenie odporności.
Zadbaj o siebie, temperuj swoje ciało, w pełni jedz, uprawiaj sport, relaks na świeżym powietrzu. Silna odporność to niezawodny środek chroniący przed wszelkimi bakteriami.
