Analizator wizualny jest najbardziej złożony i subtelnysystem percepcji obiektów wizualnych. Człowiek jest w stanie poczuć całe piękno otaczającego świata, jego zamieszanie barw i odcieni kolorów dzięki organowi widzenia i natychmiastowej zdolności mózgu do gromadzenia strumieni informacji wizualnych i świetlnych, a także szybkiego ich analizowania. Analizator wizualny człowieka to ścieżka wizualna, przez którą wszystkie informacje wizualne wchodzą do ludzkiego mózgu. Pozwala połączyć siatkówkę oka ze strukturami mózgu, przekształcając je w jeden stale działający mechanizm.
Struktura analizatora wizualnego
Зрительный путь, как отмечалось выше, начинается z neuronami obwodowymi, które znajdują się w różnych warstwach siatkówki oka ludzkiego. Z tych komórek neuronalnych pochodzą bardzo cienkie i kruche włókna lub aksony, które bez przerwy docierają do tak zwanego zewnętrznego zgiętego korpusu wewnętrznej kapsułki. Aksony te trafiają do mózgu nie rozproszone, ale w jednym szeregu, który jest reprezentowany przez nerw wzrokowy każdego oka. Jako część każdego nerwu wzrokowego lub n. opticus, istnieje około miliona włókien nerwowych. Wszystkie w pełni odpowiadają ilościowemu składowi pól receptorowych siatkówki. Fakt ten sugeruje, że analizator wizualny jest w stanie odbierać impulsy z prawie dowolnego rogu siatkówki, w którym znajdują się fotoreceptory.
Sam N.opticus można podzielić topograficznie na cztery ważne działy anatomiczne:
- wewnątrzgazowy lub wewnątrzgałkowy,
- wewnątrzoczodołowe lub międzyoczodołowe,
- śródkostny (śródczaszkowy) lub międzyżebrowy,
- wewnątrzczaszkowe lub międzyczaszkowe.
Ten podział jest bardzo ważny dla praktyków.okuliści, ponieważ ułatwi im to postawienie prawidłowej diagnozy i przewidywanie funkcji wzroku u dotkniętych chorobą pacjentów w przyszłości. Analizator wizualny jest również specyficzny, ponieważ sam zawiera złożone skrzyżowanie włókien nerwowych zwane „chiazmą”. Istota tego skrzyżowania polega na tym, że włókna przechodzące przez nerw wzrokowy zaczynają się dzielić w samym skrzyżowaniu w taki sposób, że po nim znajdują się włókna w przewodzie wzrokowym, zarówno z prawej połowy oka, jak i od lewo.
Jednak to są cechy, któreanalizator wizualny, na tym nie koniec. Po przecięciu się dwóch nerwów wzrokowych, włókna otrzymują, jak wspomniano powyżej, inną nazwę - przewód wzrokowy. W prawym przewodzie wzrokowym znajdują się nieskrzyżowane aksonalne wyrostki prawej skroniowej połowy siatkówki prawej gałki ocznej oraz skrzyżowane włókna z przyśrodkowej, czyli nosowej, połowy siatkówki lewej gałki ocznej. W związku z tym w lewym przewodzie można zaobserwować: nieskrzyżowane włókna nerwowe z bocznej połowy siatkówki lewej gałki ocznej oraz skrzyżowane aksonalne wyrostki środkowej połowy siatkówki prawej gałki ocznej. Zarówno prawy, jak i lewy przewód wzrokowy skierowany jest do ośrodków podkorowych odpowiedzialnych za doznania wzrokowe. Większość włókien kończy się w bocznych ciałach kolankowatych. Z tych anatomicznych formacji mózgu odchodzą neuryty, które tworzą wiązkę Graziole. Ta wiązka lub blask kończy się w płacie potylicznym, gdzie znajdują się określone pola widzenia. To w nich, zdaniem naukowców, odbywa się cały proces przetwarzania materiału wizualnego. Szybkość takich reakcji jest niesamowita i wynosi kilka dziesiątych, a nawet setnych części sekundy. Chwila - i człowiek rozpoznaje i rozumie, na co jego lekko błądzące spojrzenie udało się w tym momencie „spaść”. To właśnie sprawia, że układ optyczny tak ważnego narządu zmysłów jak narząd wzroku jest wyjątkowy. To wizja dostarcza ludziom więcej informacji niż jakikolwiek inny narząd zmysłów.
