Liszaj twardzinowy jest bardzo nieprzyjemnya jednocześnie powszechna choroba skóry, która z natury przypomina porosty. Jego charakterystyczną cechą jest obecność gęstych białych plam.
Informacje ogólne
Licheń to nazwa całego kompleksuróżnorodne choroby skóry, niezależnie od ich pochodzenia. Wszystkie z nich charakteryzują się pojawieniem się niewielkich wysypek. Z języka greckiego termin „porost” jest tłumaczony jako porost lub infekcja. W XIX wieku F. Gebra wyjaśnił jedną z najbardziej zagmatwanych kwestii z zakresu dermatologii, wprowadzając porosty do kategorii dolegliwości skórnych.
Obecnie istnieje kilka typówta choroba: porosty lśniące, tropikalne, cierniste, skleroatroficzne i liniowe. Wszystkie te patologie mają jedną wspólną cechę - pojawienie się wysypki na ciele w postaci białych guzków. Z drugiej strony mogą różnić się miejscem lokalizacji, sezonowością (tropikalną wersję choroby najczęściej rozpoznaje się latem). W tym artykule przyjrzymy się bliżej, czym jest porost skleroatroficzny (stwardniający). Ta patologia występuje u kobiet w wieku około 45-50 lat i u mężczyzn w wieku 40 lat. Przedstawiciele płci pięknej cierpią na tę dolegliwość 10 razy częściej. U dzieci patologię rozpoznaje się niezwykle rzadko, głównie u dziewcząt w wieku od jednego roku do 13 lat.
Główne przyczyny choroby
Obecnie specjaliści z całego świata ww tym Instytut Dermatologii i Kosmetologii w Moskwie, nadal aktywnie bada tę patologię, jej mechanizmy rozwoju. Naukowcom udało się zidentyfikować kilka czynników, które kilkakrotnie zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. Należą do nich:
- Dziedziczna predyspozycja.
- Choroby o charakterze autoimmunologicznym (łuszczyca, toczeń rumieniowaty itp.).
- Różne infekcje, które bezpośrednio wpływają na układ moczowo-płciowy. Liszaj twardzinowy może rozwinąć się na tle opryszczki narządów płciowych.
- Zakłócenie układu hormonalnego (cukrzyca).
Obraz kliniczny
Choroba objawia się pojawieniem się plam i tak dalejzwane grudkami. Elementy wysypki są białe i wyraźne. Są zlokalizowane głównie na szyi, górnej części klatki piersiowej, ramionach, genitaliach. Początkowo grudki nie przekraczają średnicy 5 mm. Z biegiem czasu blisko rozmieszczone plamy łączą się w blaszki, które unoszą się nieco nad skórą. Czasami na powierzchni płytek pojawiają się bąbelki. Jeśli liszaj twardzinowy jest zlokalizowany w okolicy narządów płciowych, zmiana charakteryzuje się suchością i ciągłym swędzeniem.
Choroba może się rozwinąćkilka lat. Wysypki praktycznie nie przeszkadzają, bardzo rzadko towarzyszy im swędzenie. Dlatego pacjenci nie spieszą się z szukaniem wykwalifikowanej pomocy. Przebieg choroby jest falisty. Oznacza to, że dotknięty obszar może się zwiększać i zmniejszać. Znane są przypadki przekształcenia grudek w raka płaskonabłonkowego.
Liszaj penis
W przeciwnym razie choroba nazywa się kraurosis.W tym przypadku głowa narządu płciowego jest zaangażowana w proces patologiczny. Z reguły choroba rozwija się u dorosłych pacjentów, ale występuje stosunkowo rzadko.
W przypadku kraurosis u mężczyzn nie tylko jest to dotkniętegłowa penisa, ale także wewnętrzna część liścia napletka. Początkowo choroba objawia się spadkiem elastyczności i pojawieniem się suchości w tym obszarze. W dotkniętych obszarach rośnie tak zwana tkanka łączna. Powikłania porostów obejmują:
- Stulejka (zwężenie napletka, które pociąga za sobą niemożność całkowitego odsłonięcia głowy).
- Zmniejszenie otwarcia cewki moczowej.
- W tym obszarze pojawiają się pęknięcia.
W przypadku liszaja twardzinowego głowa jest zwykle dotknięta rozproszeniem. Staje się biały z niebieskawym odcieniem.
W miarę postępu choroby obserwuje się zanik obszarów skóry, na jej powierzchni pojawiają się tzw. Teleangiektazje. W sumie istnieją cztery etapy rozwoju choroby:
- Na pierwszym etapie dotyczy tylko napletka.
- Następnie obserwuje się rozprzestrzenianie się patologicznego procesu na głowę.
- Trzeci etap obejmuje pokonanie całego narządu płciowego, napletka i zewnętrznej części cewki moczowej.
- Ostatni etap choroby jest również uważany za stan przedrakowy. Wszyscy pacjenci otrzymują pełne badanie diagnostyczne, aby wykluczyć złośliwy charakter choroby.
Liszaj sromowy
U kobiet choroba objawia się jakoniewygodne swędzenie i pojawienie się białych plam na sromie, odbycie. Z reguły dotknięty obszar ma postać „ósemki”. Następnie patologiczny proces płynnie rozprzestrzenia się na przedsionek pochwy, łechtaczkę i wargi sromowe.
Niektórzy pacjenci doświadczają erozji.W związku z ich stopniowym gojeniem obserwuje się bliznowacenie tkanek z przerostem warg sromowych mniejszych. Infekcje bakteryjne i grzybicze mogą komplikować przebieg choroby.
Ustalenie diagnozy
Zaleca się, gdy pojawią się podstawowe objawyzwróć się o pomoc do wyspecjalizowanego ośrodka (na przykład Instytutu Dermatologii i Kosmetologii w Moskwie). Podczas konsultacji specjalista może potwierdzić diagnozę na podstawie skarg pacjenta i badania klinicznych objawów choroby. W niektórych przypadkach można dodatkowo zlecić biopsję dotkniętych tkanek, a następnie zbadać materiał pod mikroskopem.
Jakie powinno być leczenie?
Terapię można przepisać dopiero pojak lekarz potwierdzi rozpoznanie liszaja twardzinowego. Leczenie powinno być kompleksowe. Obejmuje leki poprawiające mikrokrążenie krwi (dipirydamol, octan retinolu), maści do aplikacji (Solcoseryl, Actovegin).
Wszystkim pacjentom bez wyjątku przepisuje się cykl terapii limfotropowej z podskórnym wstrzyknięciem „Lidazy” z „Heparyną” w dolną część nogi.
Liszaj twardzinowy prącia jest leczonyleki tylko we wczesnych stadiach. Pacjentom przepisuje się terapię odtwórczą i stosowanie leków przeciwmalarycznych („Delagil”, „Rezorkhin”). W przypadku małej skuteczności leczenia zachowawczego wskazane jest obrzezanie. Kiedy patologiczny proces rozprzestrzenia się na kanał moczowo-płciowy, z reguły konieczna jest operacja chirurgii plastycznej prącia.
W przypadku płci pięknej dotknięte tkanki są wycinane; dodatkowo może być wymagana operacja plastyczna sromu i odbytu.
Wszystkim pacjentom zaleca się przestrzeganie przepisów specjalnychdieta i odpoczynek w łóżku. Wskazane jest, aby izolować pacjenta przez pewien czas od zdrowych członków rodziny, ponieważ etiologia choroby jest dotychczas mało zbadana. Takie środki są konieczne, aby wykluczyć możliwość infekcji osób trzecich. Nie zaleca się samodzielnego pokonywania liszaja twardzinowego - jest to dość niebezpieczne. Patologia będzie się aktywnie rozwijać, co pociąga za sobą rozwój raczej nieprzyjemnych konsekwencji, w tym o charakterze onkologicznym.
Profilaktyka i rokowanie
Chorobom skóry łatwiej jest zapobiegać niżnastępnie zaangażować się w terapię. Zapobieganie tego rodzaju dolegliwościom oznacza przede wszystkim terminowe leczenie wszystkich chorób autoimmunologicznych i zakaźnych. W przypadku stwierdzenia objawów ważne jest, aby natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza, a nie próbować samodzielnie przezwyciężyć chorobę. Ponadto, jeśli to możliwe, należy chronić okolice pachwiny przed uszkodzeniami mechanicznymi i urazami, promieniowaniem. Podczas uprawiania sportu musisz używać ochrony.
Rokowanie w przypadku porostów jest zwykle niepewne. Ze względu na duże ryzyko zwyrodnienia choroby w raka płaskonabłonkowego należy regularnie poddawać się badaniom.
Podsumowując, należy jeszcze raz zaznaczyć, że choroby skóry zawsze wymagają wykwalifikowanego podejścia do leczenia. Tylko lekarz może zalecić odpowiednią terapię patologiczną.
