Objawami dyspeptycznymi są zaburzenia trawienne, które rozwijają się z powodu braku niektórych enzymów biorących udział w trawieniu pokarmu.
Jednocześnie z pojawieniem się tych zaburzeń nabłona śluzowa jelit jest podrażniona przez tworzenie ogromnej ilości produktów rozkładu składników odżywczych, którymi są siarkowodór i kwasy organiczne. Staje się to warunkiem rozwoju nadmiernie aktywnej perystaltyki. Ponadto zaburzenia układu trawiennego niekorzystnie wpływają na stan mikroflory i prowadzą do dysbiozy.
Manifestacja
Objawom dyspeptycznym, którym towarzyszyprocesy fermentacyjne wyrażają dudnienie w jelitach i silne wzdęcia. W tym przypadku stołek charakteryzuje się płynem i bladością, kwaśnym zapachem, domieszką piany. W trakcie koprologii stwierdza się obecność dużej ilości błonnika roślinnego, kwaśnych związków organicznych i zanieczyszczeń skrobiowych. Zarówno zgniłe, jak i fermentacyjne objawy dyspeptyczne wyrażają się w biegunce. Z powodu ogólnego zatrucia produktami rozpadu często obserwuje się zmniejszenie zdolności do pracy, letarg i ogólne osłabienie oraz zaburzenia apetytu. Analiza ujawnia zawartość w kale azotu.
Zespół dyspeptyczny: diagnoza
Diagnostyka oparta na danych analitycznych,wyniki badań skatologicznych, objawy kliniczne choroby, rozmowy z pacjentem. Należy pamiętać, że w niektórych przypadkach nie obserwuje się objawów procesu zapalnego błony śluzowej jelit. W przypadku objawów dyspeptycznych, diagnostyka różnicowa ma fundamentalne znaczenie dla oddzielenia tej grupy schorzeń od innych chorób układu pokarmowego - jelit i okrężnicy, jelit, trzustki, żołądka i innych. Ustawienie zgodnie z wywiadem czynników irracjonalnego i niedożywienia chorego przy braku patologicznych zaburzeń funkcji wydzielniczej potwierdza wielopłaszczyznowy charakter objawów dyspeptycznych.
Zapewniono szybką ulgę w objawachnormalizacja diety i schematu leczenia jest potwierdzeniem prawidłowej diagnozy. Diagnostyka różnicowa jest również wymagana, aby rozróżnić różne objawy dyspeptyczne z infekcyjnym i pasożytniczym zapaleniem jelita grubego, na przykład z czerwonką bakteryjną. Aby to wykonać, potrzebne są dane anamnestyczne, informacje o procesach patologicznych towarzyszących chorobie (skurcze mięśni brzucha, gorączka), o ogólnym stanie pacjenta. Ponadto należy wziąć pod uwagę dane z analiz na obecność procesów zapalnych w przewodzie pokarmowym, przeprowadzić badania w kierunku salmonellozy oraz sprawdzić obecność innych bakterii chorobotwórczych w układzie pokarmowym.
