Embriologia kliniczna: czym zajmują się naukowcy zajmujący się embriologią

Embriologia kliniczna to dziedzina nauki zajmująca się badaniem rozwoju płodu od momentu poczęcia do narodzin dziecka. Wiedza w tym zakresie wymagana jest od wszystkich lekarzy.

Zadania embriologii są aktualneidentyfikacja nieprawidłowości i zaburzeń genetycznych w noszeniu dziecka, określanie chorób u dzieci bezpośrednio po urodzeniu. Dziś lekarze wykorzystują swoją dotychczasową wiedzę w tej dziedzinie do określenia przyczyn niepłodności i ich eliminacji, a także do opracowania leków antykoncepcyjnych. W rozwiązywaniu problemu niepłodności bardzo popularne stały się IVF, przeszczepy zarodków do macicy, a także hodowla jaj.

Historia rozwoju embriologii

Podobnie jak wiele innych nauk, klinikaembriologia powstała w starożytności. Prace naukowe Arystotelesa zawierają szczegółowe opisy zarodka kurzego. Mniej więcej w tym samym czasie pojawiły się takie punkty widzenia na procesy rozwojowe, jak epigeneza i preformizm.

Studiował Holender Jan Swammerdamrozwój i metamorfoza owadów. Jego rodak Anthony van Leeuwenhoek odkrył partenogenezę u mszyc i zbadał ludzkie plemniki. Włoch Marcello Malpighi badał rozwój zarodka kurzego, badał budowę anatomiczną tkanek i narządów różnych roślin i zwierząt. Z punktu widzenia naukowców nic nowego nie powstaje w procesie rozwoju, wszystkie części zarodka są już uformowane i znajdują się w jaju, ale nie można ich zobaczyć ze względu na ich mały rozmiar. Następnie następuje tylko wzrost zarodka. Dla naukowców zajmujących się preformami spontaniczne powstawanie organizmów wydawało się mało prawdopodobne. Uważali, że zarodek znajduje się w jajku lub w nasieniu. Jednocześnie nie mogli zrozumieć, w jaki sposób cechy genetyczne drugiego rodzica są przekazywane potomstwu.

W pierwszej połowie XIX w. Stajniafakty, które są sprzeczne z preformizmem. W tym czasie anatomia porównawcza i systematyka poczyniły wielkie postępy. Metoda porównawcza staje się jedną z głównych metod w dziedzinie mikrobiologii. W związku z tymi osiągnięciami powstała embriologia porównawcza. Najlepsze wyniki w tej dziedzinie uzyskał Karl Baer, ​​uważany za twórcę embriologii.

Po dokładnym zbadaniu rozwoju embrionalnegoabsolutnie wszystkie klasy kręgowców, naukowiec stwierdził, że na wczesnym etapie wszystkie zarodki są do siebie podobne, a różnice nabierają dopiero w trakcie późniejszego rozwoju. Umożliwiło to ukształtowanie prawa podobieństwa embrionalnego.

Rozwój tego kierunku nastąpił po badaniach Karola Darwina. Szczególnie wielki wkład w embriologię kliniczną wnieśli radzieccy naukowcy I.I. Miecznikow i A.O. Kovalevsky.

Cecha embriologii

Embriologia kliniczna to nauka, która się badarozwój zarodka w organizmie matki lub w skorupkach jaj. Proces rozwoju płodu od momentu poczęcia do narodzin dziecka można podzielić na kilka odrębnych etapów:

• tworzenie zygoty;
• tworzenie blastuli w wyniku podziału komórkowego;
• tworzenie narządów;
• histogeneza i organogeneza tkanek i narządów płodu, a także łożyska;
• tworzenie układów ciała.

Ponadto dzięki embriologii poznano złożone, krytyczne okresy rozwoju, które pod wpływem pewnych czynników mogą niekorzystnie wpływać na stan płodu.

Przedmiot badań embriologii

Współczesna embriologia bada proces powstawania zarodków. Naukowcy twierdzą, że rozwój zarodka przebiega w trzech głównych etapach:

• od poczęcia do 2 tygodni rozwoju;
• od 3 tygodnia, kiedy zarodek staje się płodem;
• od momentu rozwoju ważnych narządów do narodzin dziecka.

Podczas zabiegu IVF embriologia maważne, ponieważ dzięki nowoczesnym możliwościom tworzone są optymalne warunki do wystąpienia i prawidłowego przebiegu ciąży. Stosując dowody naukowe, eksperci pomogą z wyprzedzeniem określić i zapobiec możliwości wystąpienia wad rozwojowych płodu. Dzięki nauce o embriologii naukowcy zidentyfikowali niebezpieczne okresy rozwoju dziecka:

• zapłodnienie;
• wprowadzenie zarodka w ściany macicy;
• tworzenie podstawowych tkanek;
• tworzenie mózgu;
• rozwój narządów i układów;
• proces narodzin.

W tych okresach wpływ różnych negatywnychczynniki mogą wywołać spowolnienie, nieprawidłowy rozwój lub nawet śmierć płodu. Embriologia kliniczna zajmuje się badaniem problemów odchyleń od normy, a także szuka możliwości ich eliminacji w celu uniknięcia naruszeń.

Jak pracują embriolodzy

Z problemami borykają się lekarze embriologiizapłodnienie, a także sprawować kontrolę nad rozwojem zarodka, aż do etapu jego przeniesienia do jamy macicy. Podczas IVF embriologia określa obecność problemów, a także szuka sposobów ich rozwiązania. Embriolog przeprowadza zestaw środków służących do diagnozy i późniejszego leczenia małżeństw, które zgłosiły się do szpitala z problemem niepłodności.

Z kompetentnym podejściem do każdego małżeństwa lekarz prowadzi:

• inseminacja - wprowadzenie nasienia do jamy macicy;
• ocena jakości nasienia i wyników zapłodnienia;
• hodowla i przenoszenie zarodków do jamy macicy.

Lekarz-embriolog tworzy najkorzystniejszewarunki do pojawienia się nowego życia, pomagające ominąć bariery uniemożliwiające zapłodnienie in vivo. Pozytywny wynik osiąga się dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii.

Co dzieje się w laboratoriach embriologicznych

W Centrum Embriologii lekarz przeprowadza badaniepary w celu ustalenia przyczyn niepłodności, a następnie przepisania leczenia. Najważniejszy etap IVF odbywa się w laboratorium, ponieważ tworzone są wszystkie warunki symulujące środowisko ludzkiego ciała, przeprowadzane jest zapłodnienie i wzrost zarodka.

W Centrum Embriologii, początkowo z pacjentkąjest lekarz reprodukcyjny, który za pomocą leków hormonalnych wywołuje wzrost jaj w jajnikach kobiety, monitoruje ich wzrost i przygotowuje macicę do przesadzenia zarodka. Za pomocą specjalnej igły jaja są usuwane z ciała, które są następnie wysyłane do laboratorium. W warunkach laboratoryjnych jaja są oczyszczane z zewnętrznej skorupy, aby ułatwić przejście plemników i umieszczane w specjalnej misce z pożywką.

Po pobraniu jaj mężczyzna oddaje nasienie,który również podlega specjalnej obróbce. W rezultacie wybierane są najbardziej ruchliwe plemniki. Następnie aktywne plemniki przenoszone są do miski oocytów, od tego momentu rozpoczyna się procedura zapłodnienia. Po dniu pożywkę dla zygoty zastępuje się świeżą. Lekarz monitoruje zarodki przez 4-5 dni, a następnie wszczepia je do ciała kobiety.

Jaki jest protokół embriologiczny

Uzyskane informacje dotyczące nawożeniapodczas procesu IVF są zapisywane w specjalnym dokumencie zwanym protokołem embriologicznym. Zawiera wszystkie informacje związane z hodowlą i wzrostem zarodków.

18 godzin po zabiegu lekarzpodaje wstępne informacje o liczbie zapłodnionych jaj. Dokumentacja wskazuje dane dotyczące grubości błony utworzonej wokół zarodka, fragmentacji oraz kolejności ułożenia komórek.

Etapy rozwoju zarodka

Proces nawożenia jest bardzo złożony iOznacza to fuzję żeńskich i męskich komórek płciowych, podczas której obserwuje się odbudowę zestawu chromosomów i powstaje nowe zapłodnione jajo. Zapłodnienie odbywa się w jajowodach poprzez fuzję plemników i jajeczek.

W ciele kobiety po zapłodnieniuw ciągu 12 godzin tworzy się zygota. Po kilku dniach zygota dzieli się, a następnie powstają dwa blastomery, z których jeden jest większy i ciemniejszy. Z większej części powstaje zarodek, łożysko i inne tkanki. Zarodek jest wprowadzany do wyściółki macicy.

W miarę rozwoju zarodka następuje jego późniejszy podział, w wyniku którego stopniowo powstają główne narządy i tkanki nienarodzonego dziecka, które rosną i rozwijają się w ciągu 9 miesięcy.

Znani embriolodzy

Wraz z pojawieniem się nauki o embriologii naukowcy są staleulepszył i rozwinął go. Za twórcę embriologii uważa się Ber Karla Maksimowicza, który od wczesnego dzieciństwa interesował się zjawiskami naturalnymi. Zidentyfikował główne typy rozwoju embrionalnego i udowodnił, że wszystkie kręgowce rozwijają się na tej samej zasadzie.

Innym znanym lekarzem embriologiem jest William Harvey, twórca nowoczesnej fizjologii i embriologii. W swoich pracach opisał zasadę dużego i małego kręgu krążenia krwi.

Mechnikov jest rosyjskim embriologiemIlya Ilyich jest twórcą mikrobiologii i immunologii. W swoich pismach nakreślił teorię odporności i pochodzenie organizmów wielokomórkowych. Zajmował się także problemem starzenia się.