/ / Anatomia. Wspólna tętnica szyjna

Anatomia Wspólna tętnica szyjna

Tętnica szyjna - sparowane naczynia krwionośne zaopatrujące krewwszystkie narządy i tkanki głowy i szyi, głównie mózg i oczy. Ale co wiemy o niej? Prawdopodobnie jedyną myślą, która przychodzi na myśl, jest to, że naciskając palcami obszar, w którym leży (na gardle, w kierunku tchawicy), zawsze można łatwo znaleźć puls.

Struktura tętnicy szyjnej

Общая сонная артерия (цифра «3» на рисунке) берет jego pochodzenie w okolicy klatki piersiowej składa się z dwóch naczyń krwionośnych - prawej i lewej. Unosi się wzdłuż tchawicy i przełyku wzdłuż poprzecznych procesów kręgów szyi bliżej przodu ludzkiego ciała.

wspólna tętnica szyjna

Prawa wspólna tętnica szyjna ma długość od 6 do 12 centymetrów i zaczyna się od pnia ramienno-głowowego, a kończy się podziałem w rejonie górnej krawędzi chrząstki tarczycy.

Lewa wspólna tętnica szyjna jest o kilka centymetrów dłuższa niż prawa (jej rozmiar może osiągnąć 16 centymetrów), ponieważ zaczyna się nieco niżej - od łuku aorty.

tętnica szyjna zewnętrzna wspólna

Tętnica szyjna wspólna (jej lewa i prawa część) odobszar klatki piersiowej unosi się wzdłuż mięśni obejmujących kręgi szyjne pionowo do góry. Rurka przełyku i tchawicy biegnie centralnie między prawym a lewym naczyniem. Na zewnątrz, bliżej przedniej części szyi, znajduje się ta sama sparowana żyła szyjna. Jego przepływ krwi jest kierowany w dół do mięśnia sercowego. A między wspólną tętnicą szyjną a żyłą szyjną znajduje się nerw błędny. Razem tworzą wiązkę nerwowo-naczyniową szyjki macicy.

Rozwidlenie tętnicy szyjnej wspólnej

Powyżej, w pobliżu krawędzi chrząstki tarczycy, występujepodział tętnicy szyjnej na wewnętrzną i zewnętrzną / zewnętrzną (na pierwszym rysunku oznaczone numerami 1 i 2). W miejscu rozwidlenia, gdzie tętnica szyjna wspólna rozgałęzia się na dwa wyrostki, następuje rozszerzenie zwane zatoką szyjną i kłębkiem szyjnym, czyli niewielkim guzkiem sąsiadującym z zatoką. Ta strefa refleksogenna jest bardzo ważna w organizmie człowieka, odpowiada za ciśnienie krwi (jego stabilność), stałość mięśnia sercowego oraz skład gazowy krwi.

prawej tętnicy szyjnej wspólnej

Tętnica szyjna zewnętrzna jest podzielona na kilka innychgrup dużych naczyń i dostarcza krew do gruczołów ślinowych i tarczycy, twarzy i mięśni języka, okolic potylicznych i przyusznych, okolicy górnej szczęki i okolicy skroniowej. Składa się ona z:

  • tarczyca zewnętrzna;
  • wstępujące gardło;
  • język;
  • twarzowy;
  • potyliczny;
  • tętnice ucha tylnego.

Tętnica szyjna wewnętrzna dzieli się na pięć kolejnychnaczyń krwionośnych i jest zaangażowany w transport krwi do obszaru gałek ocznych, przedniej i tylnej części mózgu, rdzenia kręgowego w okolicy kręgów szyjnych. Składa się z siedmiu segmentów:

  • Łączący.
  • Okular.
  • Sheyny.
  • Kamienny.
  • W kształcie klina.
  • Przepastny.
  • Segment z rozdartym otworem.

Pomiar przepływu krwi przez tętnicę szyjną

Aby zmierzyć poziom przepływu krwi, musisz przejśćbadanie zwane skanowaniem dupleksowym naczyń ramienno-głowowych (USG BCA). Naczynia ramienno-głowowe (główne) to największe tętnice i żyły na ciele człowieka - senne, kręgowe, podobojczykowe. Odpowiadają za przepływ krwi do mózgu, tkanek głowy i kończyn górnych.

Wynik badania USG BCA pokazuje:

  • szerokość światła naczyń;
  • obecność / brak płytek, oderwania, skrzepy krwi na ścianach;
  • rozszerzenie / zwężenie ścian naczyń krwionośnych;
  • obecność deformacji, pęknięć, tętniaków.

Przepływ krwi do mózgu - 55 ml / 100g tkaniny. To właśnie ten poziom przemieszczania się wzdłuż tętnicy szyjnej gwarantuje dobre ukrwienie mózgu i brak zwężenia światła, blaszek, deformacji tętnicy szyjnej.

Zakrzepica tętnicy szyjnej

Gdy tętnice szyjne wewnętrzne / wspólne / zewnętrznezatkany (w świetle naczynia tworzy się skrzep), dochodzi do udaru niedokrwiennego, a czasem nawet do nagłej śmierci. Główną przyczyną zakrzepów krwi jest miażdżyca, która prowadzi do tworzenia się płytki nazębnej. Inne przyczyny pojawienia się tablic to:

  • obecność takich dolegliwości jak dysplazja włóknisto-mięśniowa, choroby myoya, Horton, Takayasu;
  • urazowe uszkodzenie mózgu z krwiakiem w okolicy tętnicy;
  • cechy strukturalne tętnic: hipoplazja, krętość;
  • palenie
  • cukrzyca;
  • otyłość

lewej tętnicy szyjnej wspólnej

Objawy obecności blaszek

Należy rozumieć, że tętnica szyjna wspólna ww którym następuje zwężenie prześwitów i tworzenie się blaszek, może nie objawiać się w żaden sposób. Istnieją jednak oznaki, które lekarz może wykorzystać do zdiagnozowania ich obecności.

  • ból szyi;
  • silne napadowe bóle głowy;
  • utrata przytomności, omdlenie;
  • przerywana ślepota w jednym lub obu oczach;
  • niewyraźne widzenie podczas ćwiczeń;
  • zaćma;
  • obecność specyficznego hałasu w uszach (dmuchanie lub krzyk);
  • paraliż stóp i nóg;
  • zaburzenia chodzenia;
  • oczywista powolność, letarg;
  • osłabienie ruchów żucia;
  • przebarwienie siatkówki;
  • drgawki;
  • halucynacje, urojenia, zaburzenia świadomości;
  • zaburzenia mowy i wiele więcej.

Stopniowe pogorszenie funkcjonowania mózgu związane z naruszeniem jego ukrwienia i zawałem serca (w przypadku całkowitej niedrożności naczynia) może w każdej chwili znacząco zmienić życie.

Leczenie niedrożności tętnicy szyjnej

Przed przepisaniem leczenia przeprowadza się badanie, które pozwala poznać cechy przebiegu choroby, określić dokładną lokalizację dotkniętej tętnicy:

  • USG Dopplera.
  • Reoencefalografia (REG) - uzyskanie informacji o sprężystości i tonie naczyń głowy.
  • Elektroencefalografia (EEG) to badanie stanu funkcji mózgu.
  • Rezonans magnetyczny (MRI) - daje szczegółowy obraz stanu materii mózgu, naczyń krwionośnych i układu nerwowego.
  • Tomografia komputerowa (CT) to badanie rentgenowskie struktur mózgu.

rozwidlenie tętnicy szyjnej wspólnej

Po wyjaśnieniu diagnozy, w zależności od stopnia i charakterystyki przebiegu choroby, przepisuje się leczenie:

  1. Konserwatywny. Profilaktyczne leczenie niektórymi lekami (antykoagulantami i trombolitami) przez kilka miesięcy, a nawet lat, z okresowym monitorowaniem stopnia poprawy.
  2. Leczenie chirurgiczne / neurochirurgiczne (z wieloma zakrzepami krwi, ryzyko zakrzepicy z zatorami):
  • Blokada z nowokainą.
  • Ułożenie obejścia dla przepływu krwi w zablokowanym obszarze tętnicy szyjnej.
  • Zastąpienie części uszkodzonego naczynia protezami naczyniowymi.