Antyseptyki opóźniają rozwój irozmnażanie szkodliwych mikroorganizmów. Zakres ich zastosowania jest dość szeroki, od leczenia ran i uszkodzonych błon śluzowych po dezynfekcję narzędzi stosowanych w medycynie, rzeczy i wydzieliny pacjenta. Fundusze te nie charakteryzują się selektywnością działania, to znaczy są w takim czy innym stopniu aktywne w stosunku do prawie wszystkich mikroorganizmów.
Jeśli hamują rozwój lub wzrost bakterii,wówczas uważa się, że jest to działanie bakteriostatyczne, a jeśli przyczyniają się do śmierci, to działa bakteriobójczo. Istnieją środki antyseptyczne, które mają oba te efekty, wszystko zależy od ich stężenia, czasu ekspozycji, temperatury itp.
Najczęściej środki antyseptyczne są klasyfikowane według klasy związków chemicznych, do których należą. Należy zauważyć, że można ich używać dopiero po przeczytaniu instrukcji.
Tak więc halogeny obejmują chloraminę B - białąproszek o lekkim zapachu chloru. Rozpuszcza się w wodzie lub alkoholu. Najczęściej lek ten służy do dezynfekcji rąk, przedmiotów, narzędzi (tylko niemetalowych), w leczeniu zakażonych ran. Jednak w każdym przypadku stosuje się inne stężenie roztworu.
Do tej grupy należy lek „Pantocid”, produkowany w tabletkach. Może być stosowany do oczyszczania wody, która pojawia się w ciągu 15 minut od aplikacji.
Środki antyseptyczne i dezynfekującesą niezbędne w życiu codziennym. Warto zwrócić uwagę na jod znany większości. Wykonany jest z popiołu z wodorostów. Istnieją 4 grupy preparatów zawierających tę substancję.
Te pierwsze zawierają pierwiastkowy jod.Obejmuje to alkoholowy roztwór jodu i Lugola. Służą do zewnętrznej dezynfekcji ran, błon śluzowych krtani, gardła, stanów zapalnych skóry itp. Wydzielają również nieorganiczne jodki (potas i sód). Inna grupa tych leków zawiera substancje organiczne rozszczepiające jod („Jodoform” i „Jodinol”). Są również używane do celów antyseptycznych jako proszki lub maści do leczenia ropnych zakażonych ran lub wrzodów.
Wśród utleniaczy należy zwrócić uwagę na lek„Hydroperyt”, nadtlenek wodoru i nadmanganian potasu. Ten ostatni jest zwykle produkowany w proszku, zwykłym ludziom jest lepiej znany jako „nadmanganian potasu”. Jest stosowany, podobnie jak wiele innych środków antyseptycznych i dezynfekujących, rozcieńczony w wodzie o określonym stężeniu. Płukują gardła, smarują rany i owrzodzenia, a także płuczą żołądek w przypadku zatrucia. Należy jednak zachować szczególną ostrożność podczas przygotowywania roztworu, przestrzegając wymaganej dawki.
Nadtlenek wodoru jest bezbarwną ciecząspecyficzny zapach. Występuje w postaci skoncentrowanego i słabego (3%) roztworu. Służy do płukania i mycia przy chorobach, takich jak zapalenie migdałków, zapalenie jamy ustnej itp., A także do leczenia ran.
Klasyfikując środki antyseptyczne, uwalniają kwasy (takie jak lek „Camfocin”, alkohol borowy, pasta Teymurowa itp.), Alkalia, aldehydy, sole metali ciężkich i inne.
Najczęściej w zabiegu wykorzystuje się te substancjeropne rany, oparzenia i inne powierzchowne zmiany, w których możliwa jest infekcja. Ponadto środki antyseptyczne są niezbędne w życiu codziennym, a tym bardziej w praktyce medycznej - do obchodzenia się z dobytkiem pacjenta lub używanymi narzędziami. Niektóre środki antyseptyczne są dostępne w aptekach w bezpłatnej sprzedaży, jak na przykład ten sam alkoholowy roztwór jodu, a ich koszt jest dość znikomy. Inne są trudniejsze do zdobycia, na przykład „nadmanganian potasu” nie jest sprzedawany bez recepty od kilku lat.
