Lek „Aminazin” jest używany w medycyniepraktyka jako jeden z głównych leków przeciwpsychotycznych przez długi czas. Stosowanie leku w dawkach terapeutycznych nie powoduje senności. Substancją czynną jest chloropromazyna.
Instrukcja użycia leku „Aminazin”odnosi się do pochodnych fenotiazyny. Lek ma działanie uspokajające (uspokajające) i przeciwpsychotyczne. Stosowanie leku pozwala osłabić lub całkowicie wyeliminować halucynacje i urojenia, zredukować reakcje afektywne, lęk, niepokój, aktywność ruchową (pobudzenie psychomotoryczne). Przyjmowanie dużych dawek leku „Aminazin” (przedawkowanie) może powodować senność, depresję, zaburzenia pozapiramidowe. Lek może także zwiększać wydzielanie (uwalnianie) prolaktyny.
Charakteryzując lek „Aminazin”, instrukcje stosowania wskazują na jego działanie przeciwhistaminowe, blokujące receptory alfa-adrenergiczne oraz słabe działanie antycholinergiczne m. Lek jest w stanie obniżyć ciśnienie krwi.
Mechanizm centralnego działania agentaeksperci kojarzą to z blokadą receptorów dopaminy w różnych obszarach mózgu. Działanie uspokajające jest prawdopodobnie oparte na blokadzie centralnych receptorów adrenergicznych.
Po wejściu do środka lek jest szybko wchłanianyukład trawienny. Wydalanie odbywa się głównie z kałem i moczem. Okres półtrwania jest bardzo długi (od czterech tygodni lub więcej).
Instrukcja stosowania leku „Aminazin”zaleca przy stanach przewlekłego przebiegu halucynacyjno-paranoidalnego i paranoidalnego, pobudzenia psychomotorycznego na tle schizofrenii (z zespołem katatonicznym, hebefrenicznym, halucynacyjno-urojeniowym).
Lek jest wskazany w przypadku psychozy alkoholowej,neurotyczne patologie, powikłane zwiększonym napięciem mięśni, mające na celu złagodzenie bólu, w tym kauzalgia (piekący ból) w połączeniu ze środkami przeciwbólowymi.
Lek jest przepisywany na uporczywe zaburzenia snu (wkompleks ze środkami uspokajającymi i nasennymi), zaburzenia psychiczne na tle epilepsji, pobudzenia maniakalnego i depresji pobudzonej w psychozie maniakalno-depresyjnej.
Instrukcja użycia leku „Aminazin”pozwala na wizytę przy wymiotach kobiet w ciąży, chorobie Meniere'a, swędzących dermatozach. Lek stosuje się w anestezjologii. Ponadto lek jest wskazany jako profilaktyka i leczenie wymiotów podczas terapii lekami przeciwnowotworowymi, z radioterapią.
Schemat dawkowania ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta.
Zwykle dzienna dawka dorosłych wynosi nie więcej niż półtora grama, dozwolone jest przyjmowanie nie więcej niż 300 mg raz. W przypadku dzieci ilość leku jest przepisywana w ilości jednego miligrama na kilogram wagi.
Przyjmowanie leków może wywołać szereg działań niepożądanych. Najbardziej prawdopodobne negatywne skutki to objawy dyspeptyczne, tachykardia, niedociśnienie, suchość skóry.
Lek „Aminazin” jest przeciwwskazany w urazachmózg, w śpiączce, w późnej fazie rozstrzeni oskrzeli, zatorowości zakrzepowo-zatorowej, niewyrównanych wadach serca. Nie przepisuj lekarstwa na obrzęk śluzowaty, postępujące patologie w mózgu lub rdzeniu kręgowym, zaburzenia nerek, wątroby, narządów krwiotwórczych.
Instrukcje specjalne
Jeśli pacjentowi przepisano lek „Aminazin”(w tabletkach lub zastrzykach) w domu, następnie po użyciu zaleca się przebywać w pozycji poziomej przez co najmniej półtorej godziny. Nie powinieneś wykonywać gwałtownych ruchów. Wynika to ze zdolności leku do obniżania ciśnienia krwi.
Lek „Aminazin” nie jest przeznaczony do samodzielnego stosowania przez pacjentów.
