Istnieje wiele chorób, które mogą prowadzićkalectwo lub śmierć. Jednym z nich jest mózgowe zapalenie pajęczynówki. Z tą dolegliwością chorzy potrzebują natychmiastowego i skutecznego leczenia. Dzięki terminowej terapii rokowanie na życie jest korzystne. Jak można zdiagnozować mózgowe zapalenie pajęczynówki? Jak to jest traktowane? Zanim odpowiesz na te pytania, warto zrozumieć, czym jest zapalenie pajęczynówki, jak jest klasyfikowane.
Co to jest zapalenie pajęczynówki?
Ludzki mózg i rdzeń kręgowy są pokryte trzemaopony: twarde, pajęczynówki (pajęczynówki) i miękkie. Zapalenie błony pajęczynówki to stan zwany zapaleniem pajęczynówki. W 60% przypadków choroba jest wywoływana przez choroby zakaźne i infekcyjno-alergiczne. W 30% przypadków zapalenie pajęczynówki występuje z powodu wcześniejszego urazowego uszkodzenia mózgu. U innych osób, u których zdiagnozowano chorobę, nie jest możliwe ustalenie etiologii.
Nie stosowano terminu „zapalenie pajęczynówki”ćwiczyć. Eksperci tłumaczą to faktem, że nie ma izolowanego uszkodzenia opon mózgowo-rdzeniowych, ponieważ brakuje mu własnego układu naczyniowego. Objawy zapalenia pajęczynówki we współczesnej medycynie określa się jako surowicze zapalenie opon mózgowych.
Klasyfikacja choroby
W zależności od lokalizacji patologicznejproces wyróżnia kilka typów chorób. Jednym z nich jest zapalenie pajęczynówki kręgosłupa. W tej chorobie dochodzi do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych otaczających rdzeń kręgowy. Innym typem jest mózgowe zapalenie pajęczynówki. Wpływa tylko na wyściółkę mózgu. Mózgowo-rdzeniowe zapalenie pajęczynówki charakteryzuje się połączeniem dwóch powyższych typów chorób.
Jest inna klasyfikacja. Według niej istnieją następujące rodzaje dolegliwości, jest to zapalenie pajęczynówki:
- tylny dół czaszki;
- podstawa mózgu (podstawowa);
- wypukła powierzchnia półkul mózgowych (wypukła);
- w okolicy przecięcia nerwu wzrokowego (nerw wzrokowo-krzyżowy);
- kąt móżdżkowo-mostkowy.
W zależności od zmian morfologicznych istnieją:
- spoiwo;
- klej torbielowaty;
- mózgowe torbielowate zapalenie pajęczynówki.
Przyczyny mózgowego zapalenia pajęczynówki
Ta choroba może wystąpić w postacipowikłania w różnych chorobach zakaźnych, rozwijają się w wyniku procesów zapalnych zachodzących w uchu środkowym, zatokach przynosowych. Tak więc czynniki sprawcze obejmują reumatyzm, grypę, przewlekłe zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok przynosowych, odrę, szkarlatynę itp.
Przyczyną choroby jest czasamiPoważny uraz mózgu. To jest pourazowe zapalenie pajęczynówki mózgu. Niektórzy eksperci uważają, że choroba może wystąpić po urazie porodowym i dać się odczuć w wieku dorosłym po urazie lub infekcji.
Ogólne objawy mózgowe
Charakteryzuje się mózgowym zapaleniem pajęczynówkipewne objawy kliniczne. Przede wszystkim choroba objawia się ogólnymi objawami mózgowymi. Ból głowy jest powszechny. Jest najsilniejszy rano. U niektórych osób towarzyszą mu nudności, wymioty.
Ból głowy może nasilać się podczas wysiłkunapięte, niezręczne ruchy. Oprócz niej osoby z mózgowym zapaleniem pajęczynówki zauważają zawroty głowy. U pacjentów pogarsza się pamięć, pojawia się drażliwość, szybko pojawia się zmęczenie, zaburzenia snu i ogólne osłabienie.
Objawy odzwierciedlające lokalizację procesu patologicznego
Objawy mózgowe nie są jedynymi w chorobie „mózgowe zapalenie pajęczynówki”. Mogą również wystąpić objawy dodatkowe, które odzwierciedlają lokalizację procesu muszli:
- W przypadku zapalenia pajęczynówki tylnego dołu czaszki występujeataksja. Jest to naruszenie koordynacji ruchów mięśni przy braku osłabienia mięśni. Jest też oczopląs. Termin ten odnosi się do spontanicznych ruchów gałek ocznych.
- Podstawowy typ choroby charakteryzuje się naruszeniem funkcji nerwów znajdujących się u podstawy czaszki.
- Przy wypukłym zapaleniu pajęczynówki można zaobserwować napady padaczkowe ogólne i Jacksona.
- W przypadku choroby opto-chiazmatycznejcharakterystyczne jest upośledzenie wzroku. Chorzy zaznaczają „siatkę przed oczami”. Przy ciężkim przebiegu choroby dochodzi do ślepoty. Czasami pojawiają się zaburzenia podwzgórza (np. zwiększone oddawanie moczu, pragnienie).
- W przypadku zapalenia pajęczynówki kąta mostowo-móżdżkowego ludzi dręczy ból głowy zlokalizowany w okolicy potylicznej, szum w uszach. Pacjenci doświadczają napadowych zawrotów głowy.
Diagnoza mózgowego zapalenia pajęczynówki
Diagnozę stawiają ekspercikliniczne objawy choroby i wyniki badania neurologicznego. Obejmuje badania ostrości wzroku, pól widzenia i dna oka. Wykonuje się również kraniografię. To jest zdjęcie rentgenowskie czaszki bez kontrastu. W mózgowym zapaleniu pajęczynówki czaszki kontrolne mogą ujawnić pośrednie objawy nadciśnienia śródczaszkowego.
Wykonuje się również elektroencefalogrammózg. Główną rolę w diagnozie odgrywa pneumoencefalogram. Badanie pozwala wykryć nierównomierne wypełnienie powietrza w przestrzeni podpajęczynówkowej, rozszerzenie komór mózgu, ogniskowe nagromadzenie powietrza. Aby uzyskać więcej informacji i wykluczyć inne choroby, chorym przepisuje się:
- Tomografia komputerowa;
- angiografia;
- Rezonans magnetyczny;
- scyntygrafia;
- inne metody diagnostyczne.
Eliminacja choroby
Choroba zapalenia pajęczynówki mózgu powinna być leczona przez długi czas, na kursach. Aby wyeliminować źródło infekcji, lekarze przepisują swoim pacjentom antybiotyki. Stosowane są również następujące narzędzia:
- przeciwzapalny;
- wchłanialny;
- odczulający;
- odwodnienie itp.
Wraz ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego,leki moczopędne (na przykład „Furosemid”, „Mannitol”) i leki zmniejszające przekrwienie. Jeśli pacjenci mają drgawki, lekarze przepisują leki przeciwpadaczkowe. W razie potrzeby stosuje się leki objawowe.
Leczenie chirurgiczne
Leki nie zawsze pomagająeliminacja choroby, takiej jak zapalenie pajęczynówki mózgu. W niektórych przypadkach leczenie jest chirurgiczne. Wskazaniami do interwencji chirurgicznej są:
- brak poprawy po terapii lekowej;
- wzrost nadciśnienia śródczaszkowego;
- wzrost ogniskowych objawów;
- obecność wzrokowo-chiasmalnego zapalenia pajęczynówki, które charakteryzuje się stałym pogorszeniem widzenia.
Na przykład operacja neurochirurgiczna może być:przeprowadzane wraz z rozwojem procesu adhezyjnego z tworzeniem zrostów lub procesem torbielowatym w chorobie, takiej jak mózgowe zapalenie pajęczynówki mózgu. Tego rodzaju leczenie pozwoli pozbyć się przeszkód, które zaburzają normalne krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego.
Prognoza i niepełnosprawność w mózgowym zapaleniu pajęczynówki
Zwykle życie pacjenta nie jest zagrożone, jeśli:leczenie rozpoczęło się w odpowiednim czasie. Dobre rokowanie daje wypukła postać choroby. Gorzej jest z zapaleniem opto-chiasmalnym. Szczególnie niebezpieczne jest zapalenie pajęczynówki tylnego dołu czaszki z wodogłowiem okluzyjnym. Warto zauważyć, że rokowanie może znacznie pogorszyć istniejące choroby, urazy.
Osoby z powodu choroby można uznać za niepełnosprawneGrupa III, jeśli wielkość ich działalności produkcyjnej spada przy lekkiej pracy. Przy silnym pogorszeniu widzenia, częstych napadach drgawkowych ustala się niepełnosprawność grupy II. Osoby niepełnosprawne z grupy I zostają z powodu utraty wzroku spowodowanej zapaleniem pajęczynówki.
Przyczyny niepełnosprawności
Powyżej powiedziano, że mózgowe zapalenie pajęczynówkimoże prowadzić do niepełnosprawności. Tym samym choroba powoduje ograniczenie życia, tj. pacjenci całkowicie lub częściowo tracą możliwość lub zdolność do realizowania głównych elementów życia codziennego. Dzieje się tak z następujących powodów:
- Napady konwulsyjne. Chorzy okresowo tracą kontrolę nad swoim zachowaniem. W związku z tym aktywność życiowa jest ograniczona, a zdolność do pracy jest osłabiona.
- Pogorszenie funkcji wzrokowych.U osób cierpiących na mózgowe zapalenie pajęczynówki zmniejsza się ostrość i zwęża się pole widzenia. Nie potrafią pracować z drobnymi szczegółami, wykonywać obowiązków zawodowych, które wymagają zmęczenia oczu. Niektórzy ludzie stale potrzebują pomocy innych ludzi z powodu ich ślepoty.
- Naruszenia płynodynamiki w chorobiemózgowe zapalenie pajęczynówki. Konsekwencje są przejawem zespołu nadciśnieniowego z powtarzającymi się kryzysami. Kryzysom towarzyszą zawroty głowy, zaburzenia orientacji.
- Neurastenia i współistniejąca dystonia wegetatywna.U ludzi zmniejsza się wytrzymałość na czynniki klimatyczne, traci się zdolność do długotrwałego stresu fizycznego i psychicznego. Pacjenci negatywnie reagują na głośne dźwięki, zbyt jasne światło.
Zapobieganie chorobom
Zapalenie pajęczynówki mózgu można uniknąć.Aby więc nie stawić czoła tej chorobie, należy zwrócić uwagę na jej zapobieganie. Polega na terminowym leczeniu dolegliwości, które mogą wywołać zapalenie pajęczynówki. Na przykład, gdy pojawią się pierwsze oznaki zapalenia zatok, zapalenia ucha środkowego, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Specjalista zaleci skuteczną terapię w odpowiednim czasie. Odpowiednie leczenie jest również konieczne w przypadku urazowego uszkodzenia mózgu.
Podsumowując, należy zauważyć, że mózgowyzapalenie pajęczynówki mózgu to choroba, która nie jest łatwa do zdiagnozowania. Przy podejrzanych objawach przepisywane są różne badania. Prowadzona jest również diagnostyka różnicowa, ponieważ wiele chorób ma podobny obraz kliniczny (na przykład guzy mózgu, wodogłowie normotensyjne, neurosarkoidoza, stwardnienie rozsiane, padaczka idiopatyczna).
