Taktyka ognia: definicja, metody i cechy

W tym artykule porozmawiamy o nauce, studiowaniuzarówno same pożary, ich źródła, postęp i metody, wzorce walki z żywiołem ognistym. Nazwa tej dyscypliny to taktyka ognia. Zastanówmy się nad jego terminami, zadaniami, metodami, algorytmami, rozważmy podstawowe formuły kursu.

Definicja dyscypliny

Taktyka ognia to nauka, która badawzorce rozprzestrzeniania się ognia i sposoby radzenia sobie z nim, sposoby ratowania ludzi. Do rozważenia są dwa tematy - przygotowanie brygady do gaszenia oraz bezpośrednie ugaszenie pożaru.

Główny obszar pracy naukowców ww ramach dyscypliny - identyfikacja pewnych wzorców skutecznego przygotowania do gaszenia, samego procesu gaszenia pożaru i ratowania ofiar. W związku z tym celem taktyki przeciwpożarowej będzie wypracowanie szybkich i skutecznych metod gaszenia pożarów.

Dyscyplina ta ma towarzyszyć naukowo i metodologicznie działaniom straży pożarnej na rzecz ratowania ludzi i zwalczania pożarów.

Główne cele dyscypliny

Taktyka gaszenia pożarów realizuje następujące zadania:

• Badanie pewnych wzorców postępu pożaru.
• Zapoznanie się z algorytmem działań zarówno dla gaszenia pożaru, jak i towarzyszących mu akcji ratowniczych.
• Opracowanie najbardziej skutecznych metod organizacji pracy straży pożarnej.
• Doskonalenie wyszkolenia taktycznego i psychologicznego całego zaangażowanego garnizonu - zarówno prywatnego, jak i dowódczego.

Cel powstania, metodologia

Celem stworzenia straży pożarnej i innych podobnychto i rozwój podstaw taktyki pożarowej to bezpieczeństwo przeciwpożarowe obywateli Federacji Rosyjskiej. Ten ostatni dzieli się na zapobieganie pożarom i walkę z nimi, a drugi składnik - na przygotowanie do działania, a właściwie ugaszenie pożaru. Taktyki pożarowe mają na celu zarówno określenie głównych wektorów kształcenia i szkolenia przyszłych strażaków, jak i regulowanie działań brygady już bezpośrednio w „bitwie”.

Dzięki metodologii zapobiegania pożarom możeszdokładnie zapoznaj się z postanowieniami GOST 12.1.004-91. Poniżej szczegółowo przeanalizujemy metody gaszenia pożarów. Przede wszystkim zapoznajmy się z podstawowymi pojęciami, którymi posługuje się każdy podręcznik szkoleniowy z zakresu taktyki pożarowej.

Główna terminologia dyscypliny

Każde niekontrolowane spalanie nazywa się ogniem,którego skala może rozciągać się na niszczenie dóbr materialnych i stwarzanie zagrożeń dla życia ludzkiego. Charakteryzuje się czterema głównymi parametrami:

• intensywność spalania;
• obszar dystrybucji;
• szybkość rozprzestrzeniania się ognia;
• czas palenia.

Siedziba pożaru jest miejscem najbardziej intensywnego spalania. Charakteryzuje się ciągłym:

• uwolnienie ciepła wystarczającego do podtrzymania spalania;
• zaopatrzenie w paliwo / paliwo;
• pobór powietrza lub innego środka utleniającego.

Lokalizacja pożaru jest sposobem radzenia sobie z nim, ograniczając obszar spalania. Gaszenie to już eliminacja pożaru, której końcowym etapem będzie całkowite zaprzestanie spalania.

Zlokalizuj, a następnie wyeliminuj fokustaktykę pożarową w ochronie przeciwpożarowej można realizować dwojako - schładzając spalane materiały do ​​temperatury, w której ich zapłon jest niemożliwy, lub oddzielając reagujące składniki. Do tych celów stosuje się specjalne środki gaśnicze, które dzielą się na trzy typy:

• chłodzenie - woda lub różne roztwory wodne;
• reagujące ze sobą substancje rozcieńczające - rozpylone kropelki wody lub pary wodnej, gazy obojętne;
• izolowanie od miejsca spalania - specjalne proszki gaśnicze, pianki - chemiczne i powietrzno-mechaniczne, arkusze, niepalne proszki itp.

Taktyka straży pożarnej

Stosowany jest następujący algorytm:

1. Przyjmowanie, przetwarzanie raportu incydentu.
2. Wyjazd brygady i jego podążanie na miejsce pożaru.
3. Rekonesans na miejscu zdarzenia.
4. Zestaw prac mających na celu ugaszenie pożaru.
5. W razie potrzeby rozmieszczenie dodatkowych sił i zasobów.
6. Całkowita eliminacja pożaru.
7. Niezbędna praca specjalna.
8. Zebranie brygady, ekwipunek, powrót do bazy garnizonu.

Przyjrzyjmy się teraz bliżej taktyce, strategii i kulturze rozpoznania ogniowego.

Rozpoznanie ognia

Istnieje wiele rygorystycznych gaszenia pożarówwymagania - terminowość, rzetelność, aktywność, poświęcenie i ciągłość. W jego trakcie zespół musi wykonać szereg zadań, od których zależy powodzenie gaszenia pożaru:

• Określić lokalizację ludzi, ocenić zagrożenia dla ich życia i zdrowia, a także nakreślić właściwe sposoby ratowania ofiar.
• Określić możliwość wystąpienia wtórnych niebezpiecznych czynników zapłonu.
• Określenie lokalizacji, zasięgu pożaru, materiałów spalających się, prędkości i dróg rozprzestrzeniania się płomienia.
• Znaleźć, jeśli to możliwe, środki i konstrukcje ochrony przeciwpożarowej na terenie zagrożonego obiektu.
• Znajdź instalacje elektryczne, które są pod napięciem, określ możliwości i sposoby odłączenia ich od zasilania.
• Przeprowadzić krótką analizę stanu konstrukcji budowlanych, ich wytrzymałości i trwałości; nakreślić możliwe miejsca ich demontażu lub otwarcia.
• Określić, czy siły przybyłej brygady i sprzętu wystarczą do zlokalizowania i ugaszenia pożaru, czy potrzebne jest wezwanie posiłków.
• Wybór decydującego kierunku i peryferyjnych kierunków działania.

Książki o taktyce ognia w dziale "Rekonesans" dodatkowo wyostrzają uwagę uczniów na takie tematy jak:

• badanie zadymionych obszarów;
• otwieranie budynków i innych konstrukcji do układania dróg ewakuacyjnych;
• zestaw środków bezpieczeństwa podczas zwiadu.

Taktyka przeciwpożarowa

Podczas lokalizowania pożarów główne siły skierowane są na tworzenie UT - obszarów gaszenia. Są podzielone ze względu na ich funkcjonalność:

• do gaszenia;
• dla ochrony;
• ratować ofiary itp.

Aby pomyślnie zakończyć zadanie stające przed garnizonem, który przybył na miejsce zdarzenia, konieczne jest prawidłowe wybranie decydującego wektora działań. Zasady jego definicji są następujące:

• Jeśli istnieje zagrożenie życia lub zdrowia ofiar, wówczas głównym celem pracy będzie ich ratowanie.
• Jeżeli postęp pożaru może doprowadzić do wybuchu lub zawalenia się, wówczas siły straży pożarnej skupiają się na zapobieganiu tej tragedii.
• Jeśli istnieje groźba rozprzestrzeniania się płomieniadotychczas nietknięte przez niego konstrukcje i przedmioty, to w pierwszej kolejności działania strażaków powinny temu zapobiec i pomóc poszkodowanemu otrzymać minimalne szkody materialne.
• Jeśli nie ma zagrożenia rozprzestrzeniania się ognia na inne konstrukcje, straż pożarna rzuca swoje główne siły, aby zlokalizować najbardziej intensywne pożary.
• Jeśli struktura objęta ogniem nie jestreprezentuje wartość materialną, ale istnieje możliwość, że płomień rozprzestrzeni się na sąsiednie budynki i budowle, wtedy garnizon w pierwszej kolejności podejmuje działania w celu ochrony przed pożarem tych ostatnich.

Studiując teorię gaszenia pożarów, musisz wiedzieć:

• metody dostaw, praca z różnymi środkami gaśniczymi;
• sposoby dostarczania do różnych lokalizacji - piwnice, płonące powierzchnie, puste przestrzenie w podłogach itp., pnie zasilające pianę;
• sposoby układania węży;
• cechy i zasady bezpieczeństwa dotyczące pracy w zadymionych miejscach.

Podstawowe formuły taktyki ognia

We wzorach do przewidywania obszaru rozprzestrzeniania się ognia stosuje się następujące wartości:

W_l - wartość liniowej prędkości propagacji spalania;

t_R - czas rozwoju pożaru;

t_zamek - czas lokalizacji pożaru;

L._n - ścieżka, którą przebył ogień.

Przedstawmy w tabeli wzory, które określają drogę, jaką przebył ogień w trakcie jego rozwoju.

Aby określić ścieżkę, którą pokonał ogień przez wolne drzwi - L_{dv / n}obowiązują wartości:

L._n - ścieżka ognia:

L._{pr / dv} - rzut pionowy szczeliny od środka otworu do epicentrum pożaru;

L._{pas ruchu} - odległość od epicentrum pożaru do ściany, co zmienia kształt całego obszaru pożaru.

Jeśli drzwi znajdują się w obszarze pożaru, gdy ten ostatni zmienia się z kątowego na prostokątny, stosuje się wzór: L_{dv / n} = L_n - L_{pr / dv.}

Jeśli w tych samych warunkach drzwi znajdują się w przyrostowym obszarze pożaru, potrzebne są obliczenia: L_{dv / n} = L_n - L_za.

Wzory do obliczania środków gaśniczych

Poniższe wartości służą do obliczenia wymaganej ilości środka gaśniczego:

To_tr - całkowita ilość wymaganej substancji;

To_{tr / t} - ilość substancji potrzebnej do gaszenia;

To_{tr / s} - ilość substancji potrzebnej do ochrony;

Z_n - strefa pożaru;

Z_t - strefa gaszenia;

I_tr - wymagane natężenie przepływu substancji.

N_{t / st} - liczba urządzeń do gaszenia;

N_{s / st} - liczba beczek do ochrony;

do_św - zużycie substancji z jednej beczki.

W podręcznikach można znaleźć zadania dotyczące taktyki ognia z rozwiązaniami według poniższych wzorów:

• To_tr = Q_{tr / t} + Q_{tr / s};
• To_{tr / t} = S_n x I_tr;
• To_{tr / t} = S_t x I_tr;
• To_{tr / s} = S_n x I_{s /tr};
• N_{t / st} = Q_{tr / t} / q_św;
• N_{s / st} = Q_{tr / s} / q_św.

Dyscyplina, którą rozważaliśmy, to nie tylkoedukacyjne, ale także praktycznie wykorzystywane w pracy straży pożarnej. Skuteczne opanowanie taktyki ogniowej pozwala szybko przeprowadzić rozpoznanie miejsca zdarzenia i zbudować poprawny algorytm działań minimalizujący liczbę ofiar i szkód materialnych.