Zgodnie z klasyczną definicją pojęcia„Państwo demokratyczne” jest powszechnie rozumiane jako forma rządu, której struktura i działalność odpowiadają woli ludu Przy tego rodzaju rządzie zaspokajane są ogólnie uznane prawa i wolności zarówno obywatela, jak i osoby w ogóle. Pomimo stagnacji tej koncepcji, kryje ona za sobą głęboki sens, który czasami odbiega od rzeczywistej sytuacji w danym kraju.
Często proklamowany demokratycznyze względu na pewne okoliczności państwo nie zawsze jest w stanie w pełni przestrzegać jego zasad, a czasami celowo i celowo sami się obalają. Nawet wysoko rozwinięte nowoczesne mocarstwa, które zakładają (często jednostronnie) obowiązek utrzymania demokracji na świecie, nie zawsze ściśle przestrzegają zasad, które chronią w swoich wewnętrznych działaniach politycznych i zewnętrznych.
Jeśli spróbujesz uszeregować kraje, w którychprzejawy demokratycznego państwa urzeczywistniają się pełniej i harmonijniej, wtedy aktywny świat „nosicieli demokracji” jest daleki od pierwszych miejsc w nim. Pozostaje mieć nadzieję, że rząd oparty na suwerenności narodu będzie bardziej postępowy i zdolny do przetrwania. Już sam fakt, że państwo demokratyczne stanowi swego rodzaju wzorzec formy rządzenia we współczesnym społeczeństwie, wprawia w optymistyczne nastroje i daje nadzieję na świetlaną przyszłość „rządu ludowego”. Tworzą się wspólnoty cywilizowanych władz, których celem jest właśnie zbiorowe utrzymanie demokratycznych zasad na poziomie międzypaństwowym.
Jeśli przyjrzysz się uważnie, najczęściejuznawane za synonimy tego pojęcia, można zauważyć, że państwo prawne, konstytucyjne i demokratyczne jest dalekie od tego samego. Przy całym semantycznym podobieństwie tych terminów każdy z nich odzwierciedla swoją własną stronę rozwoju progresywnego zarządzania w kraju.
Tak więc demokratyczne państwo tego nie robibyło to puste stwierdzenie, że w kraju powinno powstać pełnoprawne społeczeństwo obywatelskie. Dążenie rządu do etatyzmu jest zminimalizowane, a granice jego ingerencji w życie duchowe i gospodarcze muszą być ściśle przestrzegane, zapewniając wolność kultury i przedsiębiorczości. Podstawową funkcją państwa przestrzegającego norm demokratycznych jest zapewnienie interesu publicznego, ochrona praw i wolności człowieka i obywatela musi być bezwarunkowa. Państwo totalitarne jest całkowitym przeciwieństwem demokratycznego, to dwie wykluczające się koncepcje.
Mnóstwo oznak demokratycznego państwaza najważniejsze należy uznać prawdziwą demokrację przedstawicielską i maksymalny poziom zapewnienia praw i wolności zarówno obywatela, jak i człowieka. Demokrację przedstawicielską należy rozumieć jako realizację zasady demokracji poprzez instytucje o charakterze elekcyjnym. Ich zadaniem jest reprezentowanie obywateli, posiadają wyłączne prawo. Organy przedstawicielskie (są to wybierane organy samorządu terytorialnego, sejmiki) mają prawo do rozwiązywania najistotniejszych problemów ludzi od uchwalenia budżetu i rozwiązywania sporów terytorialnych po wypowiedzenie wojny i wprowadzenie państwa stanu wyjątkowego i stanu wojennego.
Przedstawicielowi konstytucje różnych krajówwładzom nadano różne uprawnienia. Wśród nich najważniejszy i obowiązkowy jest ustawodawca i przyjęcie budżetu. Organy przedstawicielskie nie zawsze bezpośrednio kontrolują władzę wykonawczą, podobny stan rzeczy obserwuje się tylko w parlamentarnej formie rządów, ale każdy ustrój nadaje im specjalne konstytucyjne uprawnienia w tej dziedzinie. Najwyższą efektywność działania organów przedstawicielskich osiąga się w ramach współpracy z organami posiadającymi władzę wykonawczą. Jednocześnie należy bezwzględnie przestrzegać wymogu nieingerencji władzy wykonawczej w działalność instytucji przedstawicielskiej oraz braku konkurującej władzy ustawodawczej.
Zapewnienie praw obywatelskich i praw człowieka orazwolność jest istotną cechą demokratycznego państwa. Niezastosowanie się do tej zasady często budzi wątpliwości co do demokratycznego charakteru danego państwa. Realizacja w praktyce do pełnego minimum prawnego, które deklaruje podstawowe prawo państwa, jest głównym zadaniem wszystkich gałęzi władzy.
