Federalna struktura Rosji jako całości i jejpodstawowe normy określają przepisy I rozdziału Konstytucji. Ustawy Zasadniczej nie można normalnie zmienić. Aby to zmienić, wymagane jest faktyczne przyjęcie nowego projektu. Sytuacja ta koncentruje się na zasadach Federacji w Rosji, które nie pozwalają na radykalną zmianę istniejącego systemu. Podstawy konstytucyjności rozciągają suwerenność państwa na całe terytorium ze wszystkimi podmiotami bez wyjątku. Struktura państwowa Rosji przewiduje nadrzędność Konstytucji w całym kraju.
Tylko Federacja Rosyjska ma prawo do zapewnienia nienaruszalności i integralności swojego terytorium oraz wszystkich tworzących je jednostek.
Federalna struktura Rosji opiera się na konstytucyjnych fundamentach. Wśród nich należy podkreślić:
- Integralność państwa.
- Jedność całej struktury władzy państwowej.
- Rozróżnienie między władzami państwowymi kraju a władzami podmiotów na temat ich kompetencji.
- Samostanowienie i równość narodów Federacji Rosyjskiej.
Wszyscy poddani w kraju są obdarzeni równouprawnieniemsię w procesie nawiązywania relacji z władzami federalnymi. Konstytucja, zapewniając równość wszystkim podmiotom, ustanawia równe i jednolite obywatelstwo Federacji Rosyjskiej, niezależnie od podstaw, na jakich zostało nabyte. Federalna struktura Rosji zapewnia istnienie praw i wolności oraz równych zobowiązań konstytucyjnych w całym kraju.
Główne kwestie regulacyjne zostały odzwierciedlone w Rozdziale 3.W szczególności tekst 65. artykułu zawiera pełną listę tematów. Ponadto przepis ustanawia narodową i terytorialną zasadę ich formowania. Wskazuje to na istnienie federalizmu wraz z autonomią i unitarnością. W ten sposób zapewniona jest integralna struktura federalna Rosji jako niezależnego, zjednoczonego kraju. Ważne jest również, aby w tekście ustawy podmioty zostały wskazane imiennie. Wskazuje to, że dokonanie jakichkolwiek zmian w ogólnym składzie podmiotów będzie wymagało co najmniej zmian w samej treści Konstytucji.
W ramach integralności państwowej krajurozumie się brak prawa do odłączenia się od Federacji. W ten sposób realizowane jest prawo do secesji. Ze względu na to, że wszystkie podmioty należą do jednego państwa, którego terytorium obejmuje wszystkie terytoria podmiotów, oddzielenie jakiegokolwiek podmiotu będzie oznaczało naruszenie integralności państwa. Z reguły we współczesnych krajach o rozważanej formie rządów ustawa zasadnicza nie przewiduje prawa do dobrowolnej secesji z kraju. Takie prawo zapewniały jednak Konstytucje Jugosławii, ZSRR i Czechosłowacji. Sytuacja ta wynikała z marksistowsko-leninowskiej idei prawa narodów do samostanowienia, aż do secesji. Inne federacje nie uznawały tej zasady, jednak nawet w federacjach socjalistycznych nie było jasnego mechanizmu urzeczywistniania prawa podmiotu do jednostronnej secesji z de facto scentralizowanego kraju.
Należy zauważyć, że brak prawa do:dobrowolne wycofanie się z integralnego państwa nie jest sprzeczne z podstawami demokratycznymi i odpowiada ogólnie przyjętym trendom na świecie. Jednocześnie jednak Konstytucja Federacji Rosyjskiej przewiduje przyjęcie do kraju i utworzenie nowego podmiotu zgodnie z prawem.
Ustawa Zasadnicza ustanawia charakter statusutematy. Zgodnie z nią pozycję republiki jako podmiotu określa sama konstytucja kraju i republiki. W innych przypadkach, na przykład dla miasta, terytorium lub regionu, oprócz przepisów Ustawy Zasadniczej brane są pod uwagę również statuty jednostek terytorialnych.
