Rosyjski i radziecki hokeista Oleg Petrovkarierę rozpoczął pod koniec lat osiemdziesiątych, zdobywając wiele trofeów w ciągu ponad dwudziestu lat i grając w najsilniejszych klubach na świecie. Zdobył srebrne medale mistrzostw ZSRR, brał udział w zdobywaniu Pucharu Montrealu Canadiens Stanley, a także zdobył Puchar Gagarina z Ak Bars. Profesjonalne podejście i zamiłowanie do hokeja pozwoliły mu bardzo długo grać na najwyższym poziomie, karierę zawodową zakończył w wieku czterdziestu dwóch lat.
Żołnierz
Oleg Petrov, którego biografia zostanie opowiedzianaponiżej, urodził się w Moskwie w 1971 roku. Hokej był wtedy szalenie popularny w stolicy, zimą wszystkie boiska były zajęte przez chłopców, a Oleg stał się jednym z wielu, którzy od siódmego roku życia zaczęli grać w sekcji hokejowej. Idolem młodego sportowca był legendarny Valery Kharlamov, którego meczów Oleg Petrov nigdy nie przegapił.
Wychował się w systemie CSKA i stopniowo przechodząc przez wszystkie drużyny młodzieżowe i młodzieżowe, dorastał do drużyny głównej.
Debiutował w głównej drużynie armii w 1989 rokurok i spędził trzy pełne sezony. W ostatnich mistrzostwach ZSRR hokeista grał już w drugiej linii CSKA, razem z Igorem Chibirevem i Siergiejem Wostrikowem. Olegowi Pietrowowi udało się na przełomie epok zostać laureatem mistrzostw ZSRR, zdobywając srebrne medale z CSKA, po czym stanął przed pytaniem: co dalej?
Hokej w tym czasie szybko tracił popularność, w życiu ludzi było wiele problemów, a napastnik CSKA nie wahał się ani minuty, gdy otrzymał ofertę z zagranicy.
Trudny debiut
W 1991 roku wybrał NHL Montreal CanadiensOleg Petrov miał numer 127, a latem 1992 roku były żołnierz przybył do Kanady. Debiutant rozegrał kilka meczów w pierwszej drużynie, ale większość czasu spędził w klubie rolniczym Montreal Canadiens, który grał w AHL.
W sumie rozegrał dziewięć meczów wsezon zasadniczy i jeden mecz playoff. W tym sezonie kanadyjski klub zdobył Puchar Stanleya, ale imię Pietrowa nie zostało wygrawerowane na trofeum ze względu na niewielką liczbę meczów. Niemniej Oleg Petrov, którego zdjęcie zdobiły już kanadyjskie gazety, znalazł się na oficjalnej liście klubu zdobywców Pucharu.
Napastnik również rozpoczął drugi sezon w trakcieFredericton został jednak powołany do głównego zespołu w trakcie sezonu z powodu kontuzji Briana Bellowsa. Petrov został przydzielony do drugiego ogniwa ataku, gdzie grał razem z Kirkiem Müllerem i Gilbertem Dionne. W pozostałych meczach sezonu Oleg był w stanie zdobyć 27 punktów, strzelając 15 goli i udzielając 12 asyst.
Swiss League Superstar
Sezon 1994/1995 rozpoczyna rosyjski napastnikszczerze nie powiodło się. Po rozegraniu zaledwie dwunastu meczów ponownie wrócił do AHL, gdzie grał do końca sezonu. Jednak trener Montreal Canadiens nadal polegał na utalentowanym napastniku i zaproponowano mu nowy roczny kontrakt. Jednak Puchar Stanleya 1995/1996 również poszedł źle dla Olega Pietrowa. Grał mało, prawie nigdy nie strzelił gola i był niewidoczny na boisku.
Ze względu na ponowne uruchomienie mojej kariery iBy znów poczuć samodzielność, były żołnierz przyjął ofertę szwajcarskiego klubu „Ambri Piotta” i opuścił NHL. Były partner CSKA Igor Chibirev już tu grał, a Dmitry Kvartalnov uzupełnił kompanię rosyjskich hokeistów. Ponadto trenerem klubu był autorytatywny Aleksander Jakuszew, który ze przeciętnego klubu walczącego o główne nagrody mistrzostw Szwajcarii stworzył bardzo gotową do walki drużynę.
Na zwykłych dużych obiektach znowu Oleg Petrovgrał i zaczął strzelać w prawie każdym meczu. W swoim pierwszym sezonie zdobył 56 punktów, strzelił 24 gole i dał 32 asysty. W sezonie 1997/1998 napastnik został królem strzelców ligi z imponującymi 93 punktami.
Szwajcaria do Kanady iz powrotem
Szefowie, pod wrażeniem gry Petrowa w EuropieMontreal Canadiens zaproponowali mu powrót, aw 1999 roku zrehabilitowany napastnik ponownie został graczem NHL. W tym czasie osiadł już w Ameryce Północnej, grał pewniej i miał ogromne znaczenie dla zespołu.
Jego styl gry nie był szczególnie spektakularny, nie byłposiadał szczególnie silny rzut i słabo strzelał z długich i średnich dystansów. Jednak Oleg Petrov był bardzo ostrym i szybkim hokeistą, utrzymywał się świetnie na lodzie, a swoje bramki strzelał w walce u bram innych ludzi, zbierając zbiórki i rzucając na patchu. Dlatego lwią część celów hokeisty stanowiła praca, pranie robocze, zdobyte z powodu walki i błyskawicznej reakcji.
Oleg grał w Montrealu do 2003 roku, potem w jego karierze był sezon dla Nashville Predators, po którym wrócił do swojej ukochanej Szwajcarii.
Wróć do Rosji
W ostatnich latach swojej kariery zdecydował Oleg Petrovspędzić w domu iw wieku 36 lat został zawodnikiem kazańskiego „Ak Bars”. Był w cieniu gwiazdorskiego ogniwa Zaripowa, ale grał bardzo pożytecznie i wniósł ogromny wkład w zwycięstwo Ak Bars w pierwszym Pucharze Gagarina.
Pożegnanie z hokejem dla weterana przeciągało sięprzez długi czas przerażał rywali bramkarzy do 2013 roku, po zdobyciu Pucharu Konferencji Zachodniej z Atlantem, grał w Spartaku, Lokomotivie i zakończył karierę w 2013 roku w wieku 42 lat.
