Bill Russell - słynny Amerykaninkoszykarz, jeden z weteranów bostońskich „Celtów”. Zawodnik był pięciokrotnie nagradzany tytułem Najcenniejszego Gracza Narodowego Związku Koszykówki i był kilkakrotnie rekrutowany do udziału w meczach All-Star.
Talenty graczy
Bill Russell jest koszykarzem, który ma racjęjest uważany za jeden z najbardziej utytułowanych ośrodków w historii NBA. Dzięki swojej wysokości 2,08 m zawodnik spisał się znakomicie blokując strzały przeciwnika. Ta umiejętność była jednym z powodów, dla których drużyna Boston Celtics odniosła sukces w Major League.
Russell wykonał świetną robotę zbiórek.Zgodnie z tym wskaźnikiem gracz czterokrotnie znalazł się na liście najlepszych koszykarzy NBA. Tylko dwóch graczy w historii ligi odniosło 50 zbiórek w jednym meczu. Jednym z nich jest Bill Russell.
W rzeczywistości gracz nigdy nie był uważany za głównegostrzelec drużyny z Bostonu. Bill rzadko trafia do kosza przeciwnika. Jednak ten niedostatek został w pełni skompensowany możliwością pomocy partnerom.
Bill Russell: statystyki
W trakcie swojej kariery zawodowej w NBA graczowi udało się osiągnąć następujące wskaźniki:
- udział w grach - 963;
- zdobytych punktów - 14 522 (średnio 15,1 udanych trafień w ring przeciwnika w trakcie meczu);
- asysty - 4100 (średnio 4,3 na mecz);
- zbiórki - 21620 (średnio 22,5 na mecz).
Bill Russell: biografia
William Russell urodził się 12 lutego 1934 rokuroku. W tym czasie jego matka Katie i ojciec Charles mieszkali w prowincjonalnym mieście West Monroe w Luizjanie. Z powodu prześladowań na tle rasowym rodzina wkrótce musiała przeprowadzić się do Oakland w Kalifornii. Tutaj sprawy rodzinne nie układały się dobrze. Bill spędził większość swojego dzieciństwa wędrując z rodzicami w mieszkaniach przydzielonych przez państwowe zasoby mieszkaniowe.
Ponieważ głowa rodziny musiała stalew poszukiwaniu pracy chłopiec początkowo otrzymał wykształcenie matki. Kiedy Bill miał 12 lat, Katie Russell zmarła nagle. Ojciec musiał zaopiekować się dzieckiem, które pożegnało się z pracą truckera i dostało stanowisko hutnika w miejscowej fabryce. To był impuls do rozwoju zainteresowania małego Billa sportem, ponieważ jego ojciec często zabierał go na boisko do koszykówki w weekendy.
Russell zaczął grać w drużynach młodzieżowych zwczesne lata. Główną przewagą chłopca nad rówieśnikami były wysokie skoki, długie ręce. Jednak myślenie taktyczne Billa pozostawiało wiele do życzenia. W rezultacie młody zawodnik musiał opuścić swoją pierwszą szkolną drużynę.
Trener od nowościinstytucja edukacyjna. Aktywny trening pod okiem mentora pozwolił zawodnikowi wypracować unikalny styl prowadzenia działań obronnych na korcie. Minęło kilka lat, a Russell został zauważony przez agenta sportowego, który reprezentował interesy zespołu z University of San Francisco.
Lata uniwersyteckie
Raz w liceum, BillRussell trafił pod kuratelę nowego trenera Phila Fulperta, który uczynił go głównym centrum swojej drużyny. W przeciwieństwie do wielu poprzednich mentorów gościa, szef drużyny koszykówki uniwerek nie był zainteresowany wyścigiem zawodników, co było prawdziwą inspiracją dla Williama.
Główna przewaga nad partnerami wZespół w latach studenckich Russell miał umiejętność błyskawicznego przemieszczania się po terenie od jednego wroga do drugiego. Bill, agresywnie blokując, zmusił przeciwników do zmiany kierunku rzutów. W połączeniu z imponującym wzrostem i rozmiarem, umiejętności te stały się później kluczowe w karierze młodego gracza. Pod koniec kilku sezonów Russellowi udało się znaleźć dla siebie chwałę jednego z najsilniejszych obrońców w studenckiej koszykówce.
Rozpoczęcie kariery w NBA
Sukces Billa Russella w zespole uniwersyteckimagenci z National Basketball Association nie pozostali niezauważeni. Po raz pierwszy Red Auerbach zainteresował się zawodnikiem w 1956 roku, który był wówczas trenerem Boston Celtics. To w tym zespole brakowało zawodników, którzy potrafiliby zbić i radzić sobie z przeciwnikiem na środkowej pozycji.
Oprócz Russella zaproszono zespółmłody kolega z uniwersytetu, KC Jones. W rezultacie dwaj młodzi chłopcy z college'u dołączyli do profesjonalnego zespołu NBA w tym samym czasie podczas jednego oglądania młodych graczy. Następnie decyzja Rad Auerbach została uznana za jeden z najlepszych transferów sportowych pomiędzy drużynami uniwerek i zawodowców w historii.
Przedstawienia dla Boston Celtics
Dla drużyny z Bostonu dla Billa Russellamiał szczęście debiutować w sezonie 1956-1957. Dzięki udanym akcjom koszykarza już od pierwszych meczów skuteczność działań zespołu w obronie znacznie wzrosła.
Przez wiele lat Russell grał dla Celtics na szczyciestabilny poziom. To pozwoliło mu wejść na listę legendarnych koszykarzy NBA. Podczas swoich 12 sezonów w głównych ligach, Bill za każdym razem dodawał co najmniej 1000 zbiórek do swojej skarbonki osiągnięć pod koniec roku. Następnie sława gracza pozwoliła mu być głównym trenerem swojego rodzimego zespołu, a później kierować zespołami Seattle Super Sonics i Sacramento Kings.
Mecze reprezentacji narodowych
Służyło przywództwo Russella w zespole z Bostonupowód jego zaproszenia do gry w reprezentacji USA. Najbardziej udanym rokiem dla gracza był 1956. William stanął przed trudnym wyborem - albo rozegrać swój debiutancki sezon w Boston Celtics, albo zaprezentować swoje talenty na igrzyskach olimpijskich w Australii. Następnie Bill postanowił skłaniać się ku drugiej opcji.
Russella, któremu przyznano tytuł kapitanareprezentacji narodowej wraz z partnerami udało się zdobyć złote nagrody na światowym forum sportowym. W finale amerykańska drużyna pod wodzą Geralda Tuckera pokonała koszykarzy z ZSRR wynikiem 89:55. Podczas meczu na turnieju olimpijskim Billowi udało się trafić na ring rywali średnio ponad 14 razy, a jego drużyna wygrywała mecze z różnicą około 50 punktów.
Coaching
W 1966 roku Bill Russell otrzymał ofertęzostać zawodnikiem-trenerem drużyny gospodarzy z Bostonu. Jednak William długo nie radził sobie z nowymi obowiązkami - aż do sezonu 1969. Na chwilę zawodnik został zmuszony do odejścia od zajęć trenerskich gracza przez moralne zawirowania, które pozostawiły głęboki ślad w jego duszy po nieoczekiwanym rozpadzie własnego małżeństwa, zabójstwie prezydenta Roberta Kennedy'ego i wojnie w Wietnamie. . William zrezygnował z utrzymywania formy, przybrał na wadze, przestał uczęszczać na spotkania coachingowe.
Jednak Russell w końcu się z tym nie pożegnałKoszykówka. Niegdyś legendarny zawodnik powrócił do trenera w 1973 roku, kiedy zaproponowano mu stanowisko lidera zespołu w Seattle Super Sonics. W sezonie 1987-1988 Bill prowadził Sacramento Kings.
Pożegnawszy się z Bostonem w swoim czasie, Bill Russell nigdy nie był w stanie znaleźć aplikacji dla siebie jako odnoszącego sukcesy trenera. Jego praca z Sacramento i Seattle zakończyła się niepowodzeniem.
Pod koniec swojej kariery podjął się legendarny zawodnikdziałalność komentatorska, udział w projektach telewizyjnych. Dziś Bill żyje w odosobnieniu na przedmieściach Seattle, regularnie uczęszcza na mecze swojego rodzinnego Boston Celtics i działa jako swego rodzaju duchowy mentor dla młodych członków zespołu.
