Kto z prawdziwych koneserów piłki nożnej nie wieimię Igora Belanova? Znakomity piłkarz, właściciel Złotej Piłki, wciąż wiele dobrego można powiedzieć o tym człowieku. Ale porozmawiajmy o wszystkim w porządku.
Igor Belanov: biografia
Słynny piłkarz urodził się 25 września 1960 roku.w Odessie. Spędzał dużo czasu na dziedzińcach, bawiąc się z chłopakami. Po próbie wstąpienia do szkoły w Odessie "Czernomorec" odmówiono z powodu niskiego wzrostu. Igor nie zrezygnował jednak ze swojej ulubionej rozrywki i grał w drużynie miejscowego urzędu mieszkaniowego, skąd trafił do dubletu głównego klubu piłkarskiego Odessy. Równolegle ukończył szkołę zawodową i przez pewien czas pracował na miejscowej budowie.
Kiedy skończył 18 lat, zaczął służyć wSKA "Odessa". Mecze w drugiej lidze dały mu pewność siebie, dzięki czemu w 1981 roku udało mu się przebić do głównej kadry Chornomorec. Na boisku Belanov wyróżniał się tym, że uderzał piłkę mocno i dokładnie. Posiadając cechy szybkościowe, wraz z piłką wyszedł na prowadzenie od obrońców, aby spotkać się z bramkarzem.
W 1983 roku jego gra została zauważona przez mentorów.Drużyna olimpijska ZSRR. Dla tej drużyny Belanov rozegrał 2 mecze na poziomie oficjalnym i tyle samo w meczach towarzyskich. Piłkarz ma na koncie jedną bramkę.
Dynamo Kijów - szczyt kariery
W 1985 Igor Belanov zamienił Odessę na Kijów,po wydaniu przejścia na Dynamo. W tym klubie piłkarz w pełni ujawnił swój talent. Główny mentor reprezentacji ZSRR, Eduard Małofiejew, zaprosił go do gry przeciwko Duńczykom. Jednak pierwszy naleśnik dla Belanova okazał się nierówny: drużyna została pokonana z wynikiem 2-4, a on sam otrzymał negatywne recenzje od trenera. Następnie Igor nie brał udziału w walkach o drużynę narodową, dopóki jej szefem nie został Valery Lobanovsky.
Uznanie w meczach dla pierwszej drużyny kraju
Na mistrzostwach świata 1986w Meksyku Belanov został wymieniony jako podstawowy zawodnik reprezentacji ZSRR i w 100% uzasadnił pokładane w nim nadzieje. W całej okazałości piłkarz pokazał się w pojedynku z Belgami na etapie 1/8 finału, mimo ostatecznej porażki. Główny czas nie ujawnił zwycięzcy - 2-2, aw dogrywce podopieczni Łobanowskiego przegrali z wynikiem 3-4. Igor Belanov celował w grze. To on strzelił bramki w tym dramatycznym pojedynku dla swojej drużyny narodowej. Po niefortunnej walce w ZSRR sprawcą porażki został sędzia Eric Fredrickson, który popełnił wiele błędów.
"Złota kula"
Piękna gra piłkarza na mistrzostwach świata wMeksyk i jego udany występ w kijowskim „Dynamo”, w 1986 roku uzupełnił swoją klubową kolekcję o Puchar Zdobywców Pucharów, zyskały powszechne uznanie. Według magazynu France Football Belanov został uznany za najlepszego piłkarza w Europie w 1986 roku. On, z dużą przewagą swoich najbliższych konkurentów, został zwycięzcą w ankiecie, zdobywając 86 punktów. Rywalami Ukraińca byli zawodnicy Gary Lineker i Emilio Butrageno, którzy zdobyli odpowiednio 62 i 59 punktów.
Jego nagroda „Złota piłka” piłkarz KijowaDynamo otrzymał dopiero 18 marca 1987 roku przed meczem z tureckim Besiktas w ¼ finału Pucharu Europy. Jak później zauważył Belanov, był przytłoczony narastającymi emocjami i nie mógł trafić w bramkę przeciwnika. Na 4 minuty przed końcem regulaminowego czasu piłkarz miał okazję strzelić gola z rzutu karnego, ale rzucił piłkę w poprzeczkę. Tym samym Belanov po raz pierwszy nie odróżnił się od rzutu karnego.
Kolejna taka obraźliwa sprawa z piłkarzemmiał miejsce w ostatnim meczu mistrzostw Europy 1998 w Niemczech, kiedy to drużynie narodowej ZSRR przeciwstawiła się drużyna Holandii. Podczas walki reprezentanci kraju tulipanów wygrali 2-0. Belanov w 60. minucie miał okazję wskrzesić intrygę w meczu. Piłka wystrzelona przez niego z rzutu karnego trafiła jednak w but bramkarza.
Wycieczka po niemiecku
W 1989 Belanov Igor Ivanovich podpisałkontrakt z Borussią Mönchengladbach. Udany start, kiedy udało mu się poprowadzić listę strzelców i skutecznie trafić pod bramy Bayera, szybko ustąpił miejsca serii kontuzji i konfliktów z trenerami. Piłkarz nie był w stanie w pełni wykazać się w mistrzostwach Niemiec z wielu powodów.
Skandal poważnie nadszarpnął reputację Belanovahistoria przyjaciół jego żony, którzy zostali przyłapani na kradzieży w sklepie. Niemieckie media mocno wypaczyły sytuację i próbowały zszargać nazwisko samego piłkarza. Belanov, za radą piłkarza Lothara Matthäusa, nie pozwał dziennikarzy. Miejsce w głównym składzie zostało utracone w wyniku konfliktu z głównym trenerem. Następnie zarząd klubu zdecydował się sprzedać zawodnika Eintracht Frankfurt z Brunszwiku w 1991 roku. W swoim nowym klubie Belanov pozostał do 1994 roku, wyróżniając się przy bramce przeciwnika 21 razy w 67 meczach.
Kariera zachodu słońca
Po występie za granicą Belanov przyszedł doUkraina i zagrała trochę w mistrzostwach regionu Odessy. Następnie przeniósł się do Chornomorec Odessa, ale po rozegraniu trzech meczów doznał kontuzji i nie mógł już pomagać drużynie do końca sezonu. Następnie trafił do Metallurg Mariupol, gdzie rozegrał 5 meczów i postanowił zakończyć karierę piłkarską. W rodzinnym mieście piłkarza w 2012 roku zainstalowano na jego cześć pamiątkową gwiazdę.
Igor Belanov to piłkarz z wielką literą.Często zabiera ze sobą Złotą Piłkę, aby pokazać sportowcom. Według niego zmotywuje to dzieci do intensywniejszej gry w piłkę nożną. Na świecie nie ma rzeczy niemożliwych, dlatego konieczne jest wyznaczenie celu i wytrwałe dążenie do niego, podkreśla Belanov swoim przykładem.
