Hokej, którego historia powstania i rozwojubardziej szczegółowo opisany poniżej, to sport zespołowy, w którym przeciwnicy używają kija, aby wbić krążek do bramki przeciwnika. Główną cechą zawodów jest to, że gracze muszą jeździć po lodowisku. Pierwsze wspomnienia gry z kijem i piłką sięgają średniowiecza. Wraz z tym, jako odrębny rodzaj konkursu, powstał znacznie później.
Wersje występowania
Dla sportu takiego jak hokej, historiazdarzenie stało się jednym z najbardziej kwestionowanych. Według oficjalnej wersji jego miejscem urodzenia jest kanadyjskie miasto Montreal. Nie wszyscy współcześni badacze się z tym zgadzają. Faktem jest, że wizerunki ludzi biorących udział w podobnej grze na zamarzniętym zbiorniku są obecne na niektórych obrazach holenderskich mistrzów z XVI wieku. Tak czy inaczej, brytyjscy żołnierze, po zdobyciu Kanady z Francji w 1763 roku, sprowadzili do kraju hokej na trawie. Ze względu na to, że Ameryka Północna charakteryzuje się surowymi i długimi zimami, grę trzeba było dostosować do lokalnych warunków. W rezultacie ludzie zaczęli rywalizować na zamarzniętych jeziorach i rzekach. Aby stopy nie ślizgały się po powierzchni, do butów przywiązano noże do sera.
Debiutancki mecz
Bardzo ważna rola w rozwoju tego sportugrany przez Montreal. To właśnie w tym mieście, na lodowisku Victoria, odbył się pierwszy oficjalnie zarejestrowany mecz hokejowy 3 marca 1875 roku. Opowieść o walce została nawet opisana w artykule w lokalnej gazecie zatytułowanym Montreal Gazette. Każda z rywalizujących drużyn składała się z dziewięciu graczy. Drewniany dysk stał się skorupą do gry, a zwykłe kamienie służyły jako brama. Sprzęt ochronny uczestników został wypożyczony z baseballu.
Pierwsze zasady
Dwa lata po tym, jak to miało miejscedebiutanckiego meczu hokejowego, grupa studentów z McGill University of Montreal wymyśliła pierwsze zasady gry. Składały się z siedmiu punktów. W 1879 roku powstała gumowa podkładka. Gra szybko zyskała popularność, dlatego w 1883 roku została zaprezentowana w ramach corocznego zimowego karnawału w Montrealu. Dwa lata później Kanadyjczycy założyli tu amatorskie stowarzyszenie w tym sporcie.
W 1886 r. zostały usprawnione, ulepszone iwydrukowano zasady gry w hokeja. Historia mówi, że R. Smith był pierwszym, który je nagrał. Należy zauważyć, że nie różniły się one zbytnio od współczesnej wersji. Odtąd w każdej z drużyn miało rywalizować siedmiu zawodników. Wśród nich był bramkarz, obrońcy z tyłu i z przodu, trzech napastników i jeden łazik (najsilniejszy hokeista, który zdobywa najlepsze bramki). W trakcie meczu skład nie uległ zmianie. Jedynym przypadkiem, w którym zezwolono na dokonanie zmiany, był kontuzjowany zawodnik. Warunkiem jego realizacji była zgoda drużyny przeciwnej.
puchar Stanleya
Popularność tego sportu rosła.W 1893 roku kanadyjski gubernator generalny lord Frederick Arthur Stanley kupił kielich, który wyglądał jak odwrócona piramida wykonana ze srebrnych pierścieni. Miał być przyznany mistrzowi kraju w sporcie takim jak hokej. Historia tej gry nie zna bardziej prestiżowego trofeum. Początkowo mogli o nią walczyć nawet amatorzy. Od 1927 r. przedstawiciele National Hockey League kwestionują prawo do posiadania Pucharu Stanleya.
Rewolucyjne innowacje
Historia hokeja na lodzie na początku XX wiekucharakteryzujący się nieustanną innowacyjnością. W szczególności w 1900 roku na bramce zaczęto instalować siatkę, dzięki czemu liczba sporów o strzeloną bramkę została praktycznie zredukowana do zera. Ponieważ metalowy gwizdek przykleił się do ust sędziego, najpierw zmieniono go na dzwonek, a jeszcze później na plastikowy odpowiednik. Potem pojawił się wrzut krążka. Aby zwiększyć szybkość i rozrywkę, w 1910 postanowiono zezwolić na zmiany w trakcie gry. Z inicjatywy trzech braci Patricków hokeiści zaczęli przypisywać numery, bramkarzom pozwolono zerwać łyżwy, a piłkarzom pozwolono przejść do przodu. Co więcej, to oni zaproponowali ograniczenie czasu trwania meczu do trzech tercji po dwadzieścia minut.
Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie oficjalniezatwierdził zasady gry w 1911 roku. Za podstawę przyjęto model kanadyjski. W 1929 roku maskę po raz pierwszy założył bramkarz Montreal Maroons Clint Benedict. Pięć lat później oficjalnie wprowadzono zasadę bulite. Wielokolorowe światła z syreną do dokładnego liczenia zdobytych bramek zaczęto stosować w 1945 roku. Jednocześnie zmieniono przepisy dotyczące sędziowania potrójnego.
Pierwsze areny
Historia rozwoju hokeja jest po prostu nie do pomyślenia bezbudowa odpowiedniej infrastruktury. Początkowo arenami zawodów były naturalne lodowiska. Aby zapobiec jej stopieniu, w ścianach budynków wykonano pęknięcia, dzięki którym do wnętrza dostało się zimne powietrze. W 1899 roku w Montrealu zbudowano pierwsze lodowisko ze sztuczną murawą. W latach trzydziestych XX wieku w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych zaczęto budować dość duże areny. Jednym z najbardziej znanych w tym czasie był „Pałac Sportu”, wzniesiony w Chicago w 1938 roku. Arena miała 15 tys. miejsc.
Pierwsze profesjonalne drużyny i ligi
W 1904 roku powstała pierwsza na świecie w Kanadzieprofesjonalna drużyna hokejowa. Należy zauważyć, że w tym samym czasie postanowiono przejść na nowy system gry, zgodnie z którym każdy z uczestników meczu składał się z sześciu graczy. Ponadto standardowa wielkość witryny to 56x26 metrów. Cztery lata później profesjonaliści zostali całkowicie oddzieleni od amatorów.
Na początku XX wieku i w Europie stało się bardzopopularny sport, taki jak hokej. Historia jego rozwoju w Starym Świecie oficjalnie sięga 1908 roku. Wtedy to na kongresie w Paryżu powstała Międzynarodowa Federacja dla tego sportu. Początkowo obejmował cztery państwa – Wielką Brytanię, Belgię, Szwajcarię i Francję. Kanadyjski Związek Hokeja powstał cztery lata później.
National Hockey League (NHL) założona w 1917 r.rok. Bardzo szybko stała się wiodącą na świecie. Nic w tym dziwnego, skoro grają tu najsilniejsi gracze. Co więcej, najlepsze gole w historii hokeja były zazwyczaj strzelone w NHL.
Konkurencja
Pierwszy mecz międzynarodowy pomiędzy reprezentantamiAmeryka Północna i Europa w ramach oficjalnego turnieju, który odbył się w 1920 roku. Wtedy reprezentacja Kanady pokonała drużynę z Wielkiej Brytanii. Należy zauważyć, że historia mistrzostw świata w hokeju na lodzie sięga igrzysk olimpijskich, których zwycięzca nosił tytuł najsilniejszego na świecie. Turnieje zostały oddzielone od siebie i usamodzielniły się dopiero w 1992 roku. W tym samym czasie Międzynarodowa Federacja podjęła decyzję o likwidacji mistrzostw Europy.
Znana jest sama historia mistrzostw świata w hokeju na lodziekilka form turnieju. Początkowo zawody odbywały się w systemie pucharowym, a później – w kole (w jednym lub kilku etapach). Z czasem pojawiły się również mecze play-off. W tym samym czasie liczba członków grupy wahała się od ośmiu do szesnastu.
Rosyjski hokej
Obecnie oficjalnie przyjmuje się, że historiahokej w Rosji rozpoczął się 22 grudnia 1946 roku. Właśnie tego dnia w wielu sowieckich miastach odbyły się pierwsze mecze mistrzostw kraju. W 1954 roku drużyna z ZSRR triumfalnie zadebiutowała w mistrzostwach świata, pokonując w finale Kanadyjczyków. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, z powodu braku stabilności w kraju, wielu sportowców wyjechało na starty za granicę.
Historia reprezentacji Rosji w hokeju na lodzie wie bardzo dużoporażki i osiągnięcia. Zespół zdobył tytuł najsilniejszego na świecie w 1993 roku. Na kolejny taki tytuł kibice musieli jednak czekać piętnaście lat. Teraz rosyjska drużyna narodowa jest zasłużenie uważana za jedną z najsilniejszych na świecie i konsekwentnie wykazuje dobre wyniki.
Interesujące fakty
Aby podczas gry krążek nie wyskoczył, jest on zamrożony przed rozpoczęciem walki.
Zdecydowana większość hokeistów straciła podczas swoich występów przynajmniej jeden ząb.
Pierwsze podkładki były kwadratowe.
Prędkość lotu pocisku hokejowego może osiągnąć 193 km/h.
Podkładki są teraz wykonane z wulkanizowanej gumy.
Hokej z piłką
Historia bandy sięgapołowa ubiegłego wieku. We współczesnej interpretacji sport ten to gra zespołowa na lodzie, w której trzeba wbić kijem piłkę do bramki przeciwnika. Służy do tego prostokątna platforma, której maksymalny rozmiar to 110x65 metrów. Mecz składa się z dwóch 45-minutowych tercji. Każda drużyna składa się z jedenastu zawodników (w tym 4 rezerwowych i 1 bramkarz). Należy zauważyć, że liczba wymian nie jest tutaj ograniczona. Jedną z ciekawszych zasad tej gry jest to, że gracz, który sam znajduje się na połowie pola przeciwnika (z wyłączeniem bramkarza) nie ma prawa do odebrania piłki. Tak czy inaczej, ten rodzaj hokeja nie cieszy się taką samą popularnością jak jego wersja z krążkiem.
