Prawdopodobnie prawie każdy z nas oglądałwspaniały film „Siedemnaście chwil wiosny”. Pamiętacie, że w aktach członków niemieckiego wywiadu wojskowego były słowa: „nordycki charakter, wytrwały”? Mówiono więc o najlepszych z najlepszych. Czy jednak ta cecha osobowości jest tak dobra, jeśli była tak czczona i pożądana przez obywateli nazistowskich Niemiec? Zastanówmy się, co składa się na postać nordycką.
Na początek lepiej przyjrzeć się etymologiikorzenie słowa. „Nord” w tłumaczeniu z wielu języków oznacza północ. Dlatego w umysłach wielu osób natychmiast utworzą się obrazy zimna, surowych warunków naturalnych, powściągliwości i innych cech podobnych do wymienionych. Dlatego postać jest wytrwała, nordycka, zimna, sezonowana - to synonimy.
Jak wspomniano wcześniej, takie osobistecechy szczególnie docenili obywatele (w szczególności oficerowie wojskowi i wywiadu) nazistowskich Niemiec. Jaki był tego powód? Faktem jest, że Adolf Hitler wymyślił (tak po prostu - wymyślił) pewną rasę aryjską, która rzekomo jest najważniejsza wśród innych ras, ponieważ ma wytrzymałość, odwagę, opanowanie, sprężystość i arystokratyczny wygląd. Tak więc charakter nordycki był jednym z obowiązkowych elementów i cech osobowości, które powinny być nieodłączne od „prawdziwych Aryjczyków”. Uważano, że właśnie tacy ludzie są zdolni do czynów koniecznych dla nazistowskich Niemiec.
Osobno należy powiedzieć o wyglądzie, z jakimnordycki charakter musi być połączony. Prawdziwy Nord, czy to mężczyzna, czy kobieta, musi mieć wąską, wydłużoną twarz. Nos jest również wąski i długi, wystający i prosty. Podbródek jest kanciasty. Oczy typu europejskiego, średniej wielkości, powinny być szare lub niebieskie. Włosy - jasne, popielate, blond. Postać jest smukła, wysokość jest wysoka. Od Nordów wymaga się wytrzymałości i dobrej siły fizycznej.
Odchodząc trochę od tematu, chciałbym zauważyć, że też niejedna z elit rządzących i wojskowych nazistowskich Niemiec nie odpowiadała temu obrazowi. Hitler, Goebbels, Himmler, Rohm… Wszyscy oni oczywiście byli twardzi i „zimni”, ale ich wygląd w żaden sposób nie odpowiadał Aryjczykom i Nordom.
Dziś taka cecha jak „nordyckacharakter ”dotyczy zwykłych ludzi, także Europejczyków. Jednocześnie wcale nie jest konieczne, aby osoba o takim charakterze była zła i okrutna. Ani trochę. Oznacza to, że jest po prostu bardzo wyważony, dokładnie przemyśla każdy swój krok, waży wszystkie za i przeciw, jest bardzo ostrożny w słowach (ani jedno zdanie, które powiedział, nie zostało wypowiedziane tak po prostu, ponieważ nie było nic do zrobienia), ma wysoki stopień odporności i umiejętność rozważnej i chłodnej analizy w różnych krytycznych sytuacjach.
Jeśli mówimy o pozytywnych i negatywnych aspektach nordyckiej przyrody, to plusy obejmują:
- odporność na stres;
- umiejętność szybkiego podejmowania ważnych decyzji;
- spokój i opanowanie.
Jeśli chodzi o wady, jest ich wystarczająco dużo:
- bliskość, silnie wyrażona introwersja;
- niemożność nawiązania kontaktu z ludźmi, nawiązywania przyjaźni, rodziny;
- słaba emocjonalność.
Charakter nordycki to raczej rzadka cecha,praktycznie nie występuje w formie „skoncentrowanej”. Właściciele tego rodzaju mogą tylko chcieć mądrze wykorzystać ich pozytywne cechy.
