Istnieje wiele względnych pojęć, które wyrażajączy te inne uczucia osoby. Pojęcia te mają dość niejasną definicję, nie można ich zmierzyć ilościowo i jakościowo. Jedną z takich koncepcji jest współczucie. To doświadczenie jest nieodłączne od każdego z nas. Zobaczmy, jak odróżnić je od innych uczuć i co jest dobrego we współczuciu dla osobowości danej osoby.
„Jak deszcz jest dla ognia, tak współczucie dla gniewu”
Znane są uczucia współczuciakażdemu z nas. Gdy tylko dziecko zaczyna mówić i poznawać świat, doświadcza już całego spektrum doznań znanych dorosłemu. Oczywiście te emocje są wielokrotnie silniejsze niż doświadczenie ocalałych.
Gniew dziecka jest silny, miłość nie ma granic i,współczujący, płacze i pragnie pomóc. Nie wiadomo, dlaczego ludzie są w stanie doświadczać wrażeń niedostępnych zwierzętom. Zwykłych instynktów innych przedstawicieli świata zwierząt nie można porównać z miłością, nienawiścią, zazdrością, litością. Być może wszystkie te przejawy „ludzkości” są wielkim darem lub głosem naszej duszy. Współczucie jest więc jedną z najsilniejszych melodii pieśni duchowej w naszych sercach.
Współczucie - co to jest?
Spróbujmy opisać, jakie to uczucie.Kiedy widzimy ból przyjaciela lub nieznajomego, ten widok rozbrzmiewa w nas głosem współczucia. Wyraża się to w pragnieniu pomocy, współczucia i pocieszenia miłym słowem lub uczynkiem. Współczucie nie jest do końca przyjemnym doznaniem, ponieważ nie doświadczając żadnego fizycznego lub moralnego wpływu ze środowiska zewnętrznego, mimo wszystko cierpimy. Z drugiej strony to uczucie jest uznawane za bardzo cnotliwe dla duchowego rozwoju człowieka.
Jak inaczej wyraża się współczucie?Nie chodzi tylko o zrozumienie czyjegoś bólu. Przejawia się wrażliwością na innych, dbałością o ich problemy i doświadczenia oraz oczywiście pomocą. Być może najwyższym celem współczucia jest właśnie realna pomoc cierpiącego. Bez względu na to, jak bardzo jesteś bogaty, są elokwentne. Uważa się, że widzenie osoby potrzebującej czegoś jest znakiem dla każdego z nas, mówiącym, że musi mu pomóc we wszystkim, co możliwe, co mamy.
Skąd wzięło się współczucie?
To uczucie wcale nie jest nowe.Uczucia współczucia to te, które pojawiły się wraz z miłością do innych od samego początku formowania się osoby jako osoby. Całkowicie naturalną reakcją normalnego człowieka jest pomoc komuś, kto potrzebuje pomocy. Wiele mówi się o współczuciu i znaczeniu rozwijania tej cechy w sobie we wszystkich religiach. Bez względu na to, którzy wierzący w Boga uważają swoje, wszyscy wiedzą, że współczucie jest absolutnie słuszne i dobre dla duszy. A każda religia zaleca pomoc potrzebującym. Chodzi nie tylko o naszych bliskich i przyjaciół, ale także o zupełnie obcych.
Współczucie dzisiaj
Współczesny świat nie zachęca do współczucia.Jednak nie ma sensu obwiniać świata, winni są ci, którzy w nim żyją. Od dzieciństwa dzieciom wpaja się myśl, że „albo ty, albo ty”, że muszą walczyć o miejsce na słońcu. Niech rodzice wychowują dziecko w miłości, ale jest szkoła, nauczyciele, rówieśnicy, agresywna telewizja i internet. Według wielu sumienie i współczucie są raczej atawizmami, które uniemożliwiają nam szczęśliwe życie. Mały człowiek bardzo szybko rozumie, jak bardzo potrzebuje, i najczęściej tego nie ma. Współczucie nakazuje dzielenie się, dawanie sobie tego, co rzekomo ci nie wystarcza. Mówimy „podobno”, bo jeśli jesteś zdrowy i otoczony miłością swoich bliskich, to masz wszystko, czego potrzebujesz.
Nowy telefon, markowe ubrania nigdysprawią, że będziesz szczęśliwy, bez względu na to, co obiecuje reklama. Ale małym wkładem osobistym można uszczęśliwić matkę chorego dziecka, starą babcię lub sieroty w sierocińcu. Ale jest to bardzo trudne do zrozumienia i jeszcze trudniejsze do zrobienia.
Nie idź do skrajności
Jednak oprócz zwyczajnej gruboskórności występujeDrugą stroną bycia nadmiernie współczującym jest smutek i zniechęcenie. Są ludzie, którzy zamiast cieszyć się z tego, co mają i dzielić się swoim szczęściem z innymi, są w ciągłym smutku. Uczucie współczucia w nich jest przerośnięte. Takie osoby widzą wokół siebie tylko smutek, a to pogrąża je w stanie przewlekłej depresji. Takie uczucie nie wnosi niczego pożytecznego dla rozwoju duszy, a jedynie szkodzi. Osoba przy zdrowych zmysłach nie da się zniechęcić, będąc po prostu zdrowym. Dlatego współczucie jest użyteczne tylko w swojej „czystej” formie.
Znaczenie współczucia
Dlaczego współczucie jest dane każdemu z nas z natury?Co to uczucie oznacza dla nas dobre? Odpowiedź jest oczywista – brak praktycznej korzyści w postaci akumulacji majątku, a jednocześnie kolosalny „dochód” w postaci wdzięczności.
Zgadzam się, że przechodzi najlepszekażdego z nas nie da się zmierzyć w kategoriach pieniężnych. Ile kosztuje przyjaźń czy miłość? Współczucie również jest bezwartościowe (co więcej, jest nawet obarczone „stratami” z ekonomicznego punktu widzenia). Jednak ulegając tej emocji i przekazując darowiznę lub rozmawiając z kimś, kto źle się czuje, czujemy jakieś jasne podniecenie gdzieś „w duszy”. To cudowne uczucie, które nadaje sens życiu każdego z nas.
