Rostów nad Donem został założony w celu ochrony południagranice naszego kraju ponad 265 lat temu. Jego historyczne i kulturalne atrakcje corocznie przyciągają do miasta tysiące turystów, w tym z daleka. Wśród nich znajdują się obiekty, które trzeba odwiedzić. Na przykład majestatyczna katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (ul. Stanisławskiego).
Rostów nad Donem jest dumny z tego budynku, który jest niezwykle podobny do katedry Chrystusa Zbawiciela (Moskwa), więc jego wizerunek zdobi prawie wszystkie turystyczne aleje.
Prehistoria
Pod koniec XVIII wieku najstarsza osada żołnierskaRostów nad Donem zaczął być intensywnie zaludniony i pojawiła się pilna potrzeba własnego kościoła. W lutym 1781 r. w pobliżu miejsca, w którym dziś znajduje się centralny rynek, rozpoczęto budowę drewnianego kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Trwało to około sześciu miesięcy, a 5 września świątynia została konsekrowana. Służył Rostowitom tylko 10 lat i został spalony podczas burzy od uderzenia pioruna.
Historia (przed profanacją)
W 1795 r. burmistrz M.P.Naumow zwrócił się do metropolity Gabriela z prośbą o pozwolenie na budowę kamiennego kościoła. Petycja została przyjęta i wkrótce centrum miasta zostało ozdobione nową kamienną katedrą Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy.
Rostów nad Donem ostatecznie stał się jednym zośrodki gospodarcze regionu. Był aktywnie budowany i dekorowany. W 1854 r. podjęto decyzję o budowie nowej katedry Narodzenia Najświętszej Bogurodzicy zamiast zrujnowanego kościoła z drewnianymi kopułami. Rostów nad Donem został ozdobiony budynkiem zaprojektowanym przez słynnego architekta K. Tona. Dlatego współczesnych turystów zawsze zdumiewa jej zewnętrzne podobieństwo do zewnętrza i sylwetki stołecznej katedry Chrystusa Zbawiciela tego samego autora.
Odrodzenie katedry
W 1937 podjęto decyzję o zamknięciu kościoła.Rząd sowiecki nie znalazł nic lepszego niż umieszczenie zoo na terenie katedry. Nieco później zaczęli używać go jako magazynu, a na początku II wojny światowej zdemontowano górne kondygnacje dzwonnicy, ponieważ obawiali się, że wróg wykorzysta tę konstrukcję jako punkt odniesienia dla powietrza Uderzenia.
W połowie lata 1942 r., podczas okupacjimiasta, sami wierzący otworzyli katedrę Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i zaczęli tam odprawiać nabożeństwa. Po 9 latach w świątyni, która ma cztery kondygnacje, zainstalowano główny ikonostas. Wykonano go w stolicy według szkiców przegrody ołtarzowej wysadzonej katedry Chrystusa Zbawiciela.
Do 1999 roku dzwonnica katedry została całkowicie odrestaurowana, przy której konsekracji był obecny Jego Świątobliwość Patriarcha Aleksy II.
Opis
Prawie wszystkie wycieczki w Rostowie nad Donemobejmują wizytę w katedrze, której rosyjsko-bizantyjska sylwetka jest uważana za jeden z symboli architektonicznych miasta. Ma pięć kopuł, a układ świątyni przypomina kształtem krzyż.
We wnętrzu Katedry Narodzenia Najświętszej Marii PannySzczególnie interesujące są malowidła pylonów, ścian i sklepień wykonane przez artystę K. Volkova, a także główny ikonostas. Wykonany jest w formie kaplicy, którą wieńczy kopuła z krzyżem. Te same przegrody ołtarzowe znajdują się w bocznych ołtarzach Piotra i Pawła i Preobrażenskiego.
Z okazji obchodów tysiąclecia chrztu Rusi kopuły świątyni pokryto miedzią i złocono, tak samo zrobiono z krzyżami, które są widoczne z różnych części Rostowa nad Donem.
Dzwonnica katedralna
W 1875 r. na zachód od świątynibudowa kolejnego symbolu miasta. Zgodnie z projektem wojskowego architekta-inżyniera A.A. Campioniego i kosztem mecenasów sztuki S.N.Koszkina, PRMaksimowa, W.I.Asmolowa i I.S.
Miała 75 m wzrostu, a w swojej architekturzepołączone elementy rosyjskiego renesansu i klasycyzmu. Kopuła dzwonnicy została wykonana w kolorze niebieskim i ozdobiona złoconymi gwiazdami. Na jej górnej kondygnacji znajdował się zegar z ćwierćbiciem i czterema tarczami. Były widoczne z większości miasta i wielu Rostowitów przez długi czas sprawdzało dokładnie na nich swoje zegarki.
W środkowych kondygnacjach umieszczono dzwony.Główny został odlany w Moskwie kosztem I. Panchenko. Ważył 1032 funty. Dzwon ozdobiono wizerunkami świętych, Matki Bożej i Jana Teologa. Istnieją dowody na to, że jego opalizujące dzwonienie było słyszane przez 4 tuziny mil.
W 1882 r. na pierwszym poziomie dzwonnicy wybudowano niewielki kościółek chrzcielny im. św. Mikołaja.
Jak już wspomniano, na początku wojny dwie górne kondygnacje budowli zostały zniszczone, a po 7 latach praktycznie przestała istnieć, ponieważ rozebrano jej dolną część.
Dzwonnica została odrestaurowana w 1999 roku, a dziś u jej podnóża rozpoczyna się wiele wycieczek po Rostowie nad Donem.
Nowe dzwonki
Od wielu lat nad katedrą nie rozbrzmiewa dzwon. Sytuacja zmieniła się wraz z początkiem nowego stulecia, kiedy powstały nowe dzwony. To ważne zadanie zostało powierzone deputowanemu Woroneża „Vera”.
Nowe dzwony nie są replikami tamtychktórego dzwonek kiedyś wzywał prawosławnych mieszkańców Rostowa nad Donem do cerkwi. Zostały nazwane na cześć niebiańskich patronów świeckich i duchowych przywódców regionu.
Dziś Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (Rostów nad Donem) zawiadamia parafian biciem dzwonów:
- wielki męczennik Panteleimon ważący 4 tony;
- Święty książę Włodzimierz (2 tony);
- Archanioł Michał (1 t);
- Sergiusz z Radoneża (0,5 t);
- Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (0,25 tony).
Plac Katedralny w Rostowie nad Donem
Interesująca jest nie tylko świątynia, ale takżesąsiednie terytorium. Przed katedrą, między ulicami Moskowską i Stanisławską, znajduje się mały Plac Katedralny. Jego historia jest nierozerwalnie związana z trudnymi losami świątyni.
W kwietniu 1890 r. wdzięczni Rostowiciwzniesiono tam pomnik z brązu Aleksandra II. Pomnik został wzniesiony według projektu M.O. Mikeshina. W 1920 roku na pomniku postawiono skrzynkę ze sklejki z czerwoną gwiazdą, która po chwili została całkowicie rozebrana. Potem plac przez długi czas był pusty.
Pomnik św. Demetriusza z Rostowa
W 1999 roku Plac Katedralny został przekształcony.W pobliżu miejsca, gdzie kiedyś stał pomnik poświęcony cesarzowi Aleksandrowi II, wzniesiono pomnik św. Dymitra z Rostowa. Autorami nowej rzeźby są V.G.Belyakov i N.F.Gmyrya.
Pomnik został pospiesznie wzniesiony w dniach obchodów,poświęcony 250. rocznicy Rostowa nad Donem, pod naciskiem administracji miasta. Ta decyzja wywołała mieszaną reakcję opinii publicznej. Powodem niezadowolenia był przede wszystkim niski poziom artystyczny pomnika. Krytykowano także szaty świętego i napis na cokole. Wielu ekspertów zwracało uwagę, że wybrano wyjątkowo niefortunne miejsce na instalację tego nowego symbolu miasta. Wezwali do postawienia pomnika na terenie, na którym wcześniej znajdowała się twierdza, lub na ulicy Stepana Szaumiana (wcześniej nazywała się Dymitriewska).
Życie parafialne
Katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny(Rostów nad Donem) ma dziedziniec, który jest harmonijnym zespołem architektonicznym. Oprócz samego kościoła, na jego terenie funkcjonuje kościół konsekrowany im. Jana Chrzciciela oraz czasowo nieczynny kościół św. Mikołaja, mieszczący się w dzwonnicy.
W skład kompleksu dziedzińca wchodzi również kilka budynków o przeznaczeniu usługowym. W szczególności znajduje się tam biuro, a także wydziały i komisje Administracji Diecezji Rostowskiej.
Działa parafia katedralna,mające na celu zapoznanie mieszkańców Rostowa nad Donem z tradycjami prawosławnymi. Dużo pracy w tym zakresie wykonuje Centrum Edukacyjne. św. Demetriusza, mieszczący się w budynku sąsiadującym z kościołem św. Jan Chrzciciel.
Na dziedzińcu mieści się również wydawnictwo diecezjalne, drukarnia, sklepy z naczyniami kościelnymi i literaturą prawosławną.
Jak się tam dostać
Adres świątyni:Rosja, Rostów nad Donem, ul. Stanisławskiego, budynek 58. Można się tam dostać własnym samochodem, taksówką lub tramwajem nr 1. Przystanek, na którym należy wysiąść, nazywa się „Rynek Centralny”. Świątynia jest otwarta dla wierzących w każdy dzień tygodnia od 10:00 do 17:00.
Teraz wiesz, kiedy powstał RostówKatedra Narodzenia Najświętszej Marii Panny i jaki ciężki los spotkał. Koniecznie odwiedź ten wspaniały zabytek architektury kościelnej i podziwiaj obrazy, które zdobią jego wnętrze.
