Cziżowski przyczółek w Woroneżu to dobrze znanyKompleks pamięci. Poświęcony jest wydarzeniom Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Bezpośrednio do żołnierzy Woroneża, którzy bronili miasta przed nazistowskimi najeźdźcami.
Wygląd pomnika
„Przyczółek Cziżowski” w Woroneżu był uroczyścieotwarty w przeddzień Dnia Zwycięstwa w 1975 roku. Wtedy właśnie jechali świętować 30. rocznicę klęski wojsk hitlerowskich. Pomnik został wzniesiony w pobliżu mostu Vogresovsky na terenie dawnej osady miejskiej, która nazywała się Czyżówka.
Jednak w końcu cała praca przy pomnikukompleks „Przyczółek Cziżowski” w Woroneżu zakończył się dopiero 10 lat później. Do 40. rocznicy zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej zakończono budowę pomnika.
Został wzniesiony w dzielnicy Leninsky miasta. Autorami głównego projektu byli rzeźbiarze-żona Tolmachevów i architekt Selyutin.
Czym jest pomnik?
„Przyczółek Cziżowski” w Woroneżu jestkompleks pamiątkowy, na który składa się masowy grób i Izba Pamięci, na ścianach której wyryte są imiona wszystkich obrońców Woroneża w latach wojny. Znajduje się tam również wysokie podium, na którym stoi rzeźbiarska grupa trzech żołnierzy. Pokryte są blachą brązu. Żołnierze pozdrawiają swoich poległych towarzyszy. Wiatr symbolicznie rozwija peleryny za ich plecami.
Stan pomnika jest bliskikontrola przez władze. Nie tak dawno miał miejsce remont konstrukcji pamiątkowej. Administracja Okręgu Leninskiego w Woroneżu przeprowadziła certyfikację pomnika historii i kultury, który jest wymieniony w dokumentach jako masowy grób nr 1.
Wyremontowano tu systemy grzewcze,odnowiono okładzinę cokołu pomnika płytami marmurowymi. A także wszystkie późniejsze prace nad naprawą i ulepszeniem struktury pamięci w programie miejskim, poświęconym właśnie zachowaniu i rozwojowi kultury i sztuki w Woroneżu. W ramach tego projektu regularnie przeznaczano środki na utrzymanie pomnika w dobrym stanie. Dlatego dzisiaj w Woroneżu wycieczki z reguły nie omijają tego pomnika.
Obrona Woroneża
Historycznie przyczółek Czyżowski znajdował się naprawy brzeg przedmieścia miasta. W tych miejscach rozstrzygnięto wynik bitwy o Woroneż w 1942 roku. Jednostki armii sowieckiej stały tu, jak mówią, do końca, nie wypuszczając wroga do przodu. W rezultacie udało im się dotrwać do całkowitego wyzwolenia miasta i odbicia Woroneża z rąk hitlerowskich najeźdźców. Pomimo faktu, że siły wroga znacznie przewyższały liczebnie i uzbrojenie Armii Czerwonej.
Szczególnie wyróżnił się w bitwie o Woroneż w 1942 r.oddział milicji ludowej. Składał się wyłącznie z okolicznych mieszkańców, dla których szczególnie ważne i pryncypialne było wytrwanie w bitwach o rodzinne miasto.
Bitwy o Czyżówkę trafiły na karty historii Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, jako przykład heroizmu i odwagi sowieckich żołnierzy i oficerów.
Wojska radzieckie odbiły przyczółek w sierpniu1942. Od tego czasu faktyczne bitwy o tę kluczową pozycję nie ustały przez całą dobę przez 204 dni. Aż do całkowitego wyzwolenia miasta, które nastąpiło 25 stycznia 1943 r. Od tego czasu ta data jest corocznie obchodzona w regionalnym centrum jako nowe urodziny miasta. Przecież gdyby miasto nie zostało wtedy wyzwolone, nie wiadomo, jak wyglądałby współczesny Woroneż.
Ponadto znajduje się w rejonie Czyżówki naniemieckie wojska faszystowskie poniosły miażdżący cios na początku stycznia. To stąd rozpoczęło się prawdziwe wyzwolenie Woroneża. Tak zwana operacja ofensywna Woroneż-Kastoren, która zakończyła się sukcesem Armii Radzieckiej.
Masowy grób
Wiadomo, że w tym masowym grobie w okolicyCzyżówka spoczywa ciała ponad 10 tysięcy uczestników tamtych krwawych wydarzeń. Jednak większość nazwisk jest wciąż nieznana. W chwili obecnej udało się wiarygodnie ustalić nazwiska i stopnie wojskowe zaledwie 3545 osób pochowanych w zbiorowej mogile.
718 imion jest wymienionych w oficjalnej księdze wiecznościpamięć kompleksu pamięci w Woroneżu „Przyczółek Cziżowski”. Na terytorium regionu Woroneża jest to największe miejsce pochówku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Dlatego właśnie tutaj odbywają się corocznie uroczystości upamiętniające bohaterów tamtej wojny.
Bohaterowie przyczółka Czyżowskiego
W walkach o Woroneż wyróżniło się wielu radzieckich żołnierzy i oficerów. Ale historia zachowała nazwy tylko kilku z nich.
Jeśli przyjdziesz do zabytków Woroneża, Chizhovskyodwiedź przyczółek, to na pewno dowiesz się o wyczynie zastępcy dowódcy batalionu Georgy Lyulin, który w 1943 roku osiągnął stopień starszego porucznika. Jego czyn, według współczesnych historyków, odegrał znaczącą rolę w wyniku tej bitwy.
W decydującym momencie bitwy Lyulin podniósł czerwonysztandar i ruszył do ataku pod gradem odłamków i pocisków wroga. To jego czyn zmusił do działania batalion, który zagarnął budynek cegielni, podnosząc nad nim czerwony sztandar, który był w rękach Lyulina. Sam bohater zginął tragicznie w tej bitwie.
Został pochowany tutaj, w miejscu jego ostatniegobitwy. Na dziedzińcu cegielni Woroneż. Żołnierze i oficerowie 333. pułku, w którym służył Lyulin, wysłali list do lokalnych władz z prośbą o uwiecznienie pamięci o bohaterze, nazywając jego imieniem jedną z ulic w rejonie Czyżówki. I tak zrobili. Możesz odwiedzić tę ulicę do dziś.
Zacięte bitwy
To właśnie w tych miejscach najbardziejzaciekłe bitwy w kierunku Woroneża. Jeśli wybierzesz się na wycieczkę do Woroneża, z pewnością usłyszysz, że konfrontacja między wojskami radzieckimi i niemieckimi często sięgała walki wręcz. Po każdej stronie były ogromne straty.
Historycy, którzy badali dokumenty archiwalne z tego okresudowiedzieli się, że w ciągu zaledwie trzech oddzielnych dni walk 40. Armia straciła ponad 17 tysięcy rannych, zabitych i zaginionych. Wśród nich byli bojownicy, robotnicy polityczni i dowódcy. Wszyscy, którzy brali udział w tych trudnych bitwach.
Aktualny stan pomnika
Trzeba przyznać, że po upadku sowietówKompleks pamięci Związku przez długi czas był w opłakanym stanie. Po 1991 roku na remonty kapitałowe i bieżące nie przeznaczono prawie żadnych środków.
Od tego czasu sytuacja zaczęła się dramatycznie zmieniać2012. Do tego czasu stan pomnika stał się po prostu krytyczny. Ogromne marmurowe płyty otaczające masowy grób mogą w każdej chwili runąć. Na prace konserwatorskie pilnie potrzebne były trzy miliony rubli.
Dopiero w takiej sytuacji patowej znalazły się pieniądze i rozpoczęto odbudowę kompleksu pamięci.
Od 2009 roku w pobliżu tego miejsca pojawił się kolejny tablica pamiątkowa. Na cześć Dmitrija Donskoya w tym miejscu świątyni wmurowano kamień.
