Zosimova Pustyn to klasztor w regionie moskiewskim.Został założony w 1826 roku przez mnicha i pisarza duchowego, o czym będzie mowa w tym artykule. Po rewolucji pustelnia Zosimova została zamknięta. Kościołowi prawosławnemu powrócił dopiero pod koniec lat 90.
Mnich Zosima
Zosimova Pustyn to klasztor żeński.Został założony przez mnicha, potomka rosyjskiej rodziny szlacheckiej. Na świecie był znany jako Zachary Wierchowski. Ten człowiek urodził się w 1768 roku. Otrzymał wykształcenie domowe, w wieku 18 lat wstąpił do wojska. Po śmierci ojca Zacharius został spadkobiercą dwóch wiosek.
W 1788 Verkhovsky przeszedł na emeryturę, sprzedanyposiadłość i tonsura mnicha. W 1922 roku założył klasztor, w którym spędził zaledwie kilka lat. Wkrótce doszło do konfliktu między niektórymi nowicjuszami a Zosimą. Zakonnice oskarżyły go o defraudację i schizmę. Zosima wycofał się, poszły za nim jego duchowe córki. Razem założyli klasztor, który jest dziś znany jako Ermitaż Zosimova.
Założenie klasztoru
W 1826 roku niedaleko Moskwy założyła Zosimaspołeczność kobiet. Mieszkał tu do śmierci. Zosima dał ostatnią siłę temu klasztorowi. Przez wiele lat szukał dobroczyńców. Trzeba powiedzieć, że ten człowiek, nawet wśród mnichów, słynął z niezwykłego pragnienia samotności. Ostatnie lata spędził trzy mile od klasztoru, gdzie urządził sobie małą celę. Mieszkał w nim przez pięć dni. I sobotę i niedzielę spędził w klasztorze. Zosima zmarł w 1833 roku.
Historia klasztoru
Uważa się, że starszy, który założyłklasztor, prototyp postaci z powieści „Bracia Karamazow”. Ale to złudzenie. Kolorowy bohater Dostojewskiego nie ma nic wspólnego z klasztorem w regionie moskiewskim - Ermitażem Zosimova. Chociaż postać z książki rosyjskiego klasyka, jak prawdziwa osoba, był kiedyś wojskowym, przeszedł na emeryturę w randze porucznika.
Podobnie jak inne klasztory i świątynie, Zosimova Pustyn została zamknięta w 1918 roku. Artel rolniczy działał na tym terenie przez ponad osiem lat.
Na początku lat trzydziestych klasztor byłprzekształcony w klub. Zburzono krzyże, zamurowano okna, a sklepienia nakryto podwieszanym sufitem. W czasie wojny znajdował się tu szpital. Warto powiedzieć, że ofensywa wroga Armii Czerwonej została zatrzymana bardzo blisko klasztoru. Jak wiecie, w Naro-Fomińsku toczyły się zacięte bitwy. Ale Niemiec nie zbliżył się do świętych miejsc.
W latach sześćdziesiątych na terenie klasztoruotworzył pionierski obóz, w którym odpoczywały dzieci pracowników stołecznego metra. W tym okresie zniszczone zostały zarówno wieże północno-zachodnia, jak i północno-wschodnia. Pozostała tylko jedna piąta muru klasztornego. Powstał tu basen, kompleks sportowy, karuzele.
Odrodzenie klasztoru nastąpiło w 1999 roku.W pierwszych miesiącach po otwarciu był to dziedziniec słynnego klasztoru Nowodziewiczy znajdującego się w Moskwie. Dopiero w marcu 2002 roku otrzymał status niezależnego klasztoru.
Recenzje
Zosimova Hermitage i znajduje się pod tą samą nazwąwieś, która dziś należy do Nowej Moskwy. Nie jest trudno się tu dostać - regularnie kursują pociągi elektryczne. Możesz dostać się do stacji Bekasovo Center, ale według opinii wygodniej jest wysiąść na peronie Zosimova Pustyn.
W czerwcu 2000 roku został policzony fundator klasztoruw twarz świętych. Na terenie klasztoru znajduje się pomnik Zosimosa wykonany z białego marmuru. W ostatnich latach przeprowadzono remont, ale prace budowlane nadal trwają. Chociaż według opinii osób, które odwiedzały pustynie, panuje tu niesamowity duch starożytności. A budynki, które ewidentnie wymagają renowacji, nie psują ogólnego obrazu.
Źródło mnicha Zosimy
Zaledwie dwa kilometry od klasztoru jeststara studnia, woda, w której według legendy uzdrawia. Aby się do niego dostać, należy kierować się drogą obok miejscowości Arkhangelskoye. Nad jeziorem skręć w prawo. Następnie przejdź przez most na drugą stronę, przejedź przez tory kolejowe, wyjdź na asfaltową drogę. Przy wejściu do lasu znajduje się znak prowadzący do źródła Mnicha Zosimy - drugiej nazwy studni z leczniczą wodą. Niedaleko znajduje się zrujnowana kaplica.
Być może wkrótce dobrze i trochębudynki znajdujące się na terenie klasztoru zostaną doprowadzone do należytego stanu. Chociaż dziś, mimo pewnych zniszczeń, miejsca te odwiedzają zarówno wierzący, jak i po prostu ciekawi, interesujący się historią cerkwi.
