Mangyshlak to półwysep uwielbiany przez historyków,geolodzy i zwykli podróżnicy. Tutejsze pejzaże przypominają marsjańskie - przynajmniej kręcą filmy na podstawie opowiadań R. Bradbury'ego. Gdziekolwiek spojrzysz - skalista pustynia. Ale jednocześnie archeolodzy znajdują liczne ślady obecności ludzi - z czasów paleolitu. Mangyshlak jest owiany tajemnicami, w tym geologicznymi. Są meczety jaskiniowe, świątynie zoroastryjskie, średniowieczne zniszczone grobowce.
Historia związana jest z półwyspem Mangyshlakwspaniały plan Piotra Wielkiego, który na szczęście się nie spełnił. Podróżnik w SUV-ie ma przewagę nad zwykłym turystą: wycieczki nie odbywają się w te tajemnicze i dzikie miejsca. W tym artykule opowiemy Wam o niektórych atrakcjach półwyspu Mangyshlak, uzupełniając opis zdjęciami. Mamy nadzieję, że spodoba ci się ich oglądanie z pierwszej ręki.
Gdzie znajduje się Mangyshlak?
Półwysep znajduje się w zachodnim Kazachstanie, nawschodnie wybrzeże Morza Kaspijskiego. To dość duży obszar. Zajmuje go cały region Mangistau Kazachstanu. Ta cecha geograficzna, która wcina się głęboko w Morze Kaspijskie, ma własne półwyspy. Na północy jest to Buzachi, a na zachodzie Tyub-Karagan. Mangyshlak jest obmywany przez wody Zatoki Kazaskiej na południu. A na północy półwysep Buzachi pochyla się w kierunku lądu. W ten sposób powstaje mała zatoka zwana Martwym Kultuk i bardzo wąski akwen Kaydak.
Od początku niepodległości KazachstanuMangyshlak (półwysep) został przemianowany. Przywrócono mu dawną nazwę Mangystau. W tłumaczeniu z języka kazachskiego oznacza „tysiąc kwater zimowych”. Stolicą regionu Mangystau jest miasto Aktau. W czasach sowieckich nosił nazwę Fort Szewczenko, ponieważ słynny ukraiński poeta, pisarz i artysta ciężko pracował w tych miejscach.
Dlaczego jest pustynia?
Geologia Półwyspu Mangyshlak pozwaladefiniują go (przynajmniej w części północnej) jako kontynuację niziny kaspijskiej. Obszar ten jest niezwykle bogaty w minerały. Wydobywa się tu około jednej czwartej całej kazachskiej ropy. Ale głównym bogactwem Mangystau jest ruda uranu. Wiadomo, że dawno półwysep nie był pokryty pustynią, lecz zielonymi łąkami. Przepływała tu duża rzeka Uzboy, wpadając do Morza Kaspijskiego. Jednak zmiana kanału i surowy klimat kontynentalny doprowadziły do tego, że bujna roślinność zniknęła, ustępując miejsca pustynnym krajobrazom. Mangyshlak ma surowe zimy z zamieciami śnieżnymi. A latem termometr skacze do siedemdziesięciu stopni!
Tajemnica geologiczna
Niemniej jednak półwysep Mangyshlak jest bogaty w uzdrowieniewody mineralne - sodowe, chlorkowe, bromowe i inne. Pod względem składu chemicznego źródła te są podobne do tych z Feodosia i Matsesta. Są też źródła termalne, przypominające te, które biły na Kamczatce. Skąd bierze się tyle wody podziemnej w tak suchym miejscu? Sekret jest prosty. Piaski Tuyesu, Bostankum i Sengirkum ciągną się przez terytorium półwyspu Mangistau z północy na południe przez wiele setek kilometrów. Są tu też ogromne depresje. Piasek, który wypełnia je od ustąpienia Morza Kaspijskiego, pełni rolę gąbki. Pochłania bardzo mało osadów i zatrzymuje świeżą wodę, zapobiegając jej wyparowaniu. Takie zbiorniki są wzbogacone solami mineralnymi skał. Obecność licznych źródeł leczniczych sugeruje, że z czasem rozwiną się tu uzdrowiska balneologiczne.
Piotr I i Mangyshlak
Na początku XVIII wieku do króla-reformatorawpadł na pomysł zbudowania drogi wodnej z Rosji do Indii. Miała przebiegać wzdłuż Wołgi, Morza Kaspijskiego, Amu-darii i Piandża. Dlatego wiosną 1715 r. Wysłano dwutysięczny oddział pod dowództwem kapitana Bekovich-Cherkassky'ego. Jego celem było odsłonięcie koryta martwej rzeki Uzboy, która kiedyś płynęła przez Mangyshlak. Półwysep został witany przez żołnierzy w bardzo niegościnny sposób. Mniej niż połowa oddziału wróciła. Ale Piotr Pierwszy był nieugięty. Ponownie wysłał Bekowicza-Czerkaskiego na swoją, tym razem ostatnią, misję. Chan z Shir-Gaza zareagował sceptycyzmem na szaloną ideę skierowania Amu-darii na zachód, aby zajmowała pusty kanał Uzboy i wpadała do Morza Kaspijskiego. Ponadto obecność Rosjan w jego królestwie też nie wróżyła dobrze. Oddział, zwabiony do Chiwy, zniknął bez śladu.
Natura Mangyshlak
Jest naprawdę surowa.Niemniej jednak marsjańskie krajobrazy, z których szczególnie słynie płaskowyż o tej samej nazwie na Półwyspie Mangyshlak, przyciągają setki odważnych podróżników. Przyroda tutaj tylko wydaje się martwa. W rzeczywistości półwysep zamieszkuje około dwustu gatunków zwierząt i prawie trzysta gatunków roślin. Foki żyją w Morzu Kaspijskim u wybrzeży Mangyshlak. W płytkich wodach można zobaczyć stada flamingów. Inni mieszkańcy półwyspu to gepard, grot białobrzuchy, wąż czworonożny, borsuk miodowy, kot piaskowy, manul, karakal, gazela, muflon ustyurski, drop, puchacz, orzeł przedni, orzeł stepowy, sęp, sokół wędrowny. Wiele gatunków tych zwierząt znajduje się w Czerwonej Księdze.
Atrakcje na półwyspie Mangyshlak
Jak opuszczone miasta zagubione na pustynistare nekropolie wyglądają jak: Sultan-Epe, Kety-Baba, Beket-Ata. Niektóre pomniki pochodzą z wczesnego średniowiecza, inne powstały w XVIII wieku i służyły jako cmentarz aż do wieku XX.
Turyści uwielbiają oglądać malowidła naskalne,które przedstawiają wielbłądy, konie, ozdoby kwiatowe zmieszane z pismem arabskim i symbolami zoroastryjskimi. Szczególnie popularny jest grób świętego Sufi i podziemny meczet Beket-Ata. Turyści wspinają się również na szczyt góry Otpan, gdzie kiedyś stała wieża sygnałowa starożytnych Kazachów. Teraz wzniesiono tam pomnik, odtwarzający formy tej warowni. Turyści, wśród innych atrakcji półwyspu, często odwiedzają meczet jaskiniowy Shakpak-Ata.
Atrakcje przyrodnicze-tajemnice
U podnóża gór Karatau znajduje się depresjaKaragije. Jej dno znajduje się sto trzydzieści dwa metry poniżej poziomu Oceanu Światowego i około sto metrów poniżej poziomu Morza Kaspijskiego. Depresja jest ogromna – pięćdziesiąt na trzydzieści kilometrów, a jej pochodzenie wciąż jest niewyjaśnione. Co to jest: miejsce upadku starożytnego meteorytu?
Basen jest podobny do depresji KaragiyeZhygylgan. Jego wymiary są nieco skromniejsze - dziesięć kilometrów, ale zarys to prawie idealny okrąg. Zagłębienie wypełnione jest odstającymi skałami, które z daleka przypominają ruiny starożytnych zamków. Wśród innych atrakcji przyrodniczych, z których słynie Półwysep Mangyshlak, zdjęcia często ukazują „góry kredowe” północnego Aktau i samotną skałę Sherkala.
