Część metra Sankt Petersburg - Ladozhskaya

Główny wymóg, który dzisiajdotyczy każdego rodzaju transportu publicznego, ma na celu zapewnienie komfortu i wygody pasażerom. Nowoczesny kompleks stacji „Ładożski”, w skład którego wchodzi stacja metra Ladożskaja, w stu procentach spełnia te surowe wymagania.

Słynna stacja petersburskiego metraotwarto pod sam koniec 1985 roku, czyli 30 grudnia. Znajduje się w dzielnicy Krasnogvardeisky w Petersburgu, między stacjami metra Prospekt Bolshevikov i Novocherkasskaya. Nazwa projektu stacji metra Ladozhskaya brzmiała Novoladozhskaya.

Zaplanowano, że będzie to pierwszy etapstacji, która została następnie opracowana przez projektantów. Zgodnie z projektem pawilon stacji metra Ładożskaja miał znajdować się w centralnej części stacji, pomiędzy tunelami pasażerskimi prowadzącymi na perony kolejowe. Niestety, początkowy projekt nigdy nie został zrealizowany. Dworzec Ładożski był budowany przez prawie dwie dekady, a metro powstawało znacznie szybciej. Pomimo tego, że dworzec pojawił się wcześniej, doskonale wpisuje się w ogólny wygląd architektoniczny nowoczesnego dworca, który powstał dopiero w 2003 roku i jest już jego integralną częścią.

Wielu mieszkańców Petersburga w to wierzystacja metra Ladozhskaya jest bezpośrednio związana ze słynną „Drogą Życia”, która przeszła wzdłuż zamarzniętego jeziora o tej samej nazwie podczas okrutnych lat blokady Leningradu. Jednak w rzeczywistości „Droga Życia” znajdowała się w rejonie nowoczesnej Autostrady Rewolucyjnej w kierunku jeziora Ładoga. A z dworca Ladozhsky pociągi odjeżdżały na stacje, które były połączone z legendarną trasą.

Dekoracja „Ładożskiej”podkreśla wątek „Drogi życia” – jedyny wątek łączący mieszkańców Leningradu ze światem zewnętrznym podczas oblężenia. Dolna część ścian toru, a także końce stacji wyłożone są szaro-niebieskim marmurem Ufalei, które przypomina lód jeziora Ładoga. Górną część ścian torowiska wieńczy ciemnoszary granitowy fryz z nazwą stacji. Lampy podłogowe z białego marmuru, rozmieszczone w dwóch rzędach wzdłuż platformy, niejako symbolizują słupy drogowe.

Do 2006 roku stacja była oświetlona rtęciąlampy wyładowcze, które dawały białe światło, które nie zniekształcało koloru okładziny marmurowej. Następnie lampy te zostały zastąpione lampami sodowymi. I choć oświetlenie stało się jaśniejsze, wygląd stacji nie zmienił się na lepsze za sprawą żółtego światła, które zamieniło szaroniebieskie odcienie granitu w brudnożółty.

Na końcu stacji planowano wybudowaćmarmurowa kompozycja „Hummocks of Ladoga ice”, ale ten projekt nigdy nie został zrealizowany do końca. Teraz ściana końcowa wykonana jest z białego marmuru, z napisem na pamiątkę strasznych lat oblężenia - „1941 DROGA ŻYCIA 1944”.

61 metrów - to głębokość metraŁadoga. Stacja została zbudowana według projektu architekta V.N.Esinovsky'ego i inżyniera G.F.Proshiny. Wejście na halę peronową ruchomymi schodami zajmuje 2 minuty 20 sekund. Hol naziemny stacji znajduje się na samym końcu Zanevsky Prospekt, w bliskiej odległości od dworca kolejowego Ladozhsky, Bolshaya Yablonovka i Placu Karla Faberge.