Jedno z najbardziej malowniczych miejsc w północnej stolicyRosja to ulica Sofijska. Jej pochodzenie jest ściśle związane z pierwszą koleją w Rosji. W 1892 r. na koszt barona Korfa zbudowano wąskotorową kolej Irinowska. Łączył Petersburg z przedmieściem Irinowka, gdzie znajdował się majątek wspomnianego barona. Kolej została zbudowana do transportu brykietów torfowych z fabryki barona do miasta i okolic. Te brykiety służyły do ogrzewania. Kolej Irinowska wyruszyła ze stacji Ochta, przeszła ulicą Porochowską, przez Żernowkę, Rżewkę i skręciła w Christinowkę (obecnie ul. Prijutinskaja). Następnie pociąg jechał do stacji Ryabowo i do ostatniego punktu – Irinovki. Łącznie na trasie znajdowały się 34 stacje.
Kilka lat później ukończono kolejną stację -Wsiewołoskaja. Na tej stacji wybudowano drewniany dom (specjalnie dla robotników i dla ratowania mienia kolejowego). Stacja Wsiewołożsk znajdowała się na rogu alei Wsiewołożskiej (stąd jej nazwa). Ale rok później budynek stacji spłonął i trzeba było go odrestaurować. Obszar ten był bardzo malowniczy i szybko przyciągnął uwagę kupców miejskich z ulicy Myasnaya. Była też dobra przesiadka komunikacyjna. Irinovka znajdowała się 40 minut jazdy od Petersburga, a pociągi kursowały dość często (co 20 minut). To zdeterminowało pojawienie się nowej dzielnicy mieszkalnej, która stała się ulicą Sofijską.
Kupcy postanowili wykupić ziemię w Irinovce ibudować tam domy-sklepy, w których chcieli mieszkać i handlować w ciepłym sezonie, a na zimę wyjeżdżać do stolicy. Kupcy utworzyli ulicę Sofijską, która obecnie nazywa się Prospekt Wsiewołożski. W ten proces zainwestowano dużo pracy! Ulica Sofijska zaczynała się od stacji Wsiewołożskaja i kontynuowała w kierunku rzeki Lubi.
Domy na ulicy były bardzo blisko siebie.Mieszkali tu tacy znani petersburscy kupcy, jak Swiesznikow, który miał karczmę z bilardem, Frołow, Morozow, Tokariew (który, nawiasem mówiąc, zbudował kino Ampir), Wsiewożskaja (pani, która prowadziła aptekę). W prawie każdym domu były sklepy. Latem populacja dzielnicy wzrosła kilkakrotnie, więc na prośbę mieszkańców otwarto kolejną aptekę. Wszystko to było po lewej stronie. Po prawej stronie ulica Sofijska zaczynała się od domu kupca Wsiewołożskiego, który wynajmował pokoje, miał też piekarnię i sklep z wędlinami. Dalej były domy Steimeiera i Zheldybina. Potem była herbaciarnia dla mężczyzn, do której wejście dla kobiety było uważane za oznakę złego gustu.
Dom Pawła Orłowa znajduje się wzdłuż ulicy,która sprzedawała towary kolonialne (kawa, herbata i inne). Dalej znajdował się piękny kościół, dom kupca Zemtsova (w jednym z nich znajdowało się biuro zaopatrzenia). Do dziś wiele domów zachowało się niemal w pierwotnej formie.
Oto historia rozwoju ulicy „kupiec”.Ulica Sofijska była czysta, prawie idealna. Po obu jego stronach zbudowano głębokie rowy. Chodniki były nieutwardzone, ale regularnie sprzątane przez specjalnych pracowników. W pobliżu kościoła Świętej Trójcy wykonano piękny most nad przekopem.
Ulica Sofijska (Petersburg) jest integralną częścią historii miasta, a także jego zabytków i cesarskiej rezydencji. Poczuj ducha epoki, spacerując po tych miejscach!
