Pomysł
Baudelaire's Poetry Collection of Evil Flowers - jest to całe objawienie wymyślone przez autora wmłodzież jako jedno dzieło. Wydawałoby się, że jest to kolejna kolekcja, ale wszystkie jej części są ściśle powiązane i mają wspólny pomysł. Leży w harmonii i dualności naszego świata: tam, gdzie jest dobro, tam jest zło, tam, gdzie jest szczęście, jest miejsce na głęboki smutek. Ale, co jest niezwykłe, Baudelaire nie dzieli świata, jak wielu jest przyzwyczajonych do robienia, na czarno-białe, w jego wierszach te antagonistyczne koncepcje napływają na siebie: szatan zastępuje Boga, a wołanie ciała staje się błogosławione. „Złe kwiaty” Baudelaire'a pozwalają nam zrozumieć, że zło i dobro mogą być źródłem piękna w dokładnie ten sam sposób.
Jednym z ważnych miejsc w kolekcji jest obrazkobiety są wesołe i smutne, kochające i zimne jak posąg, ale wszystkie są piękne, a ich urok prześladuje poetę. Wersety Baudelaire'a „Kwiaty zła” ujawniają esencję piękna z różnych stron, autorka omawia, skąd pochodzi, czy zstąpiła z nieba, czy może wstała z piekła. Nie każdy czytelnik jest w stanie zrozumieć sekret, zobaczyć między wierszami, ale nasycony pomysłem, zdaje sobie sprawę, że bez względu na to, jakie pochodzenie ma piękno, łagodzi ciosy losu i czyni świat piękniejszym. Kto oprócz poety mógłby to najlepiej przekazać? Kwiaty zła Baudelaire'a - to nie tylko zbiór pojedynczych wierszy, niekażde stworzenie jest połączone z innymi cienką, ale wyraźną i mocną nicią. Poemat „Albatros”, znajdujący się na samym początku książki, zakochał się w wielu. Majestatyczny ptak w morskim niebie na pokładzie wśród okrutnych żeglarzy staje się bezradny i nieszczęśliwy. Ból i smutek autora nasila się z każdą nową linią, w nich wielokrotnie opisuje wspaniałość albatrosa. Rozbawienie żeglarzy zamienia jego ogromne skrzydła w nic, a on nie jest w stanie latać, jest skazany na zagładę. Być może autor utożsamił się z tym bezradnym ptakiem: niezrozumiany, zmiażdżony, stracił zdolność latania - taki jest los poety we współczesnym społeczeństwie.
Kolejny wiersz z kolekcji Evil Flowers Baudelaire'a - „Abel i Kain” napisano po rewolucjonistcewydarzenia we Francji w połowie XIX wieku. Nie waha się wzywać ludzi do buntu, w którym sam brał udział. Stojąc na barykadach Baudelaire kierował się przede wszystkim nie światopoglądami politycznymi, ale wyłącznie impulsami emocjonalnymi. Biblijna idea wydawała się być kontynuowana w tym szczerym wierszu, a rodzina Kainów wyraża wolę ludzi do buntu i odrzucenia zasad i porządków tamtych czasów. Temat Zła przebiega przez całą kolekcję czerwoną nicią, autor omawia naturę Zła i ujawnia jej różne strony; nie bez powodu taka nazwa została wybrana. Kwiaty są zawsze czymś pięknym i pozytywnym, a samo słowo „zło” powoduje tylko negatywność, Baudelaire wskazuje na tę sprzeczność. Kwiaty zła, których krótki opis jest niemożliwy, warto przeczytać w całości, ciesząc się połączeniem tego, co niesłuszne, odkrywając nowe aspekty znanych pojęć.
