София Парнок - талантливая поэтесса и переводчица.Nazywa się rosyjskim Safona (Safona) - jako jedyna w całej przestrzeni radzieckiej otwarcie mówi o miłości lesbijek. Jej związek z Marina Tsvetaeva jest szeroko znany i oświetlony z różnych stron. Ta ostatnia jest bardziej popularną poetką, podczas gdy Parnok nie była gorsza od niej ani pod względem talentu, ani znaczenia w literaturze rosyjskiej. Obaj, poeci z epoki srebrnej, o których pozostało wiele informacji biograficznych, są darem dla potomności. Sofia Jakowlewna jest znana nie tylko w ogromnej Rosji. Wiele z tego przyczyniło się do książki Diana Lewis Burgin „Sophia Parnok. Życie i twórczość rosyjskiego Safo.
Podstawowe informacje
Sofia Yakovlevna Parnock, której prawdziwe imię tobrzmiał jak Parnoch, urodził się na początku sierpnia 11 września 1885 roku (według starego stylu - 30 lipca). Rodzinnym miejscem poety jest Taganrog. Ojciec Sofii, Jakow Solomonowicz, był właścicielem apteki, w której sam pracował jako farmaceuta. Miał tytuł honorowego obywatela miasta. Aleksandra Abramowna, matka Sofii, z zawodu i zawodu była lekarzem, znalazła się na liście pierwszego pokolenia kobiet-lekarzy w Rosji. Rodzina Parnoch była zamożna, ponadto należała do kulturalnej i intelektualnej elity miasta. Nic więc dziwnego, że wszystkie dzieci Jakowa Solomonowicza i Aleksandry Abramovnej były dobrze wykształcone - od wczesnego dzieciństwa uczyły się muzyki, wcześnie uczyły się czytać, uczyły się dwóch języków obcych (niemieckiego i francuskiego). Oprócz naszej bohaterki sukces w dziedzinie kreatywności osiągnął jej brat i siostra (Valentin Parnokh i Elizaveta Tarakhovskaya). Pierwszy z nich stał się sławną postacią muzyczną, przetłumaczył i napisał własną poezję. Elizaveta Tarakhovskaya stała się również znana jako poetka. Z kolei Sophia Parnok wcześnie pokazała swój talent literacki - pierwszy wiersz został napisany przez nią w wieku sześciu lat.
Wczesne lata
Bliźniacy, Valentine i Lizaveta, byli młodsi od swoich.starsza siostra Sofia przez dziesięć lat. Tragedia rodziny Parnoch związana jest z ich narodzinami - Alexandra Abramovna, która urodziła swoje dzieci, zmarła przy porodzie. Ojciec, nie chcąc być sam, po pewnym czasie zdecydował się na drugie małżeństwo i poślubił guwernantkę. Konsekwencjami są wyobcowanie i chłód w relacjach z najstarszą córką. Od tego momentu życie w jej rodzinnym domu Taganrog stało się dużym obciążeniem dla Sofii Parnok.
Edukacja:
W 1894 roku młody Parnok wszedł do kobietTaganrog Mariinsky Gymnasium. Rok 1900 upłynął pod znakiem pisania ogromnej liczby wierszy - Sofia zapisała dokładne wiersze i szkice w zeszycie, wiele z nich zostało zachowanych. Dostarczają dokładnych informacji o poezji Parnok czasu. W 1903 roku ukończyła z wyróżnieniem, otrzymując złoty medal za sukces. Sofia Jakowlewna poświęciła cały przyszły rok Konserwatorium Genewskiemu, dzięki czemu poetka pięknie grała na pianinie, jednak nie poszła drogą muzykowi.
Sofia Parnok wróciła ze Szwajcarii do Rosji zzamiar kontynuowania nauki. Po osiedleniu się w Petersburgu, gdzie mieszkał jej wujek, Parnok próbowała kontynuować edukację muzyczną, ale po krótkim studiowaniu w konserwatorium miejskim zdała sobie sprawę, że profesjonalna muzyka nie jest dla niej, i opuściła tę instytucję edukacyjną w 1905 roku. Studiowała również na Wyższych Kursach Kobiet Bestuzhev, ale nigdy nie ukończyła wybranego przez siebie wydziału prawa.
Kreatywność
Nie trzeba dodawać, czym była literatura pasyjnadla Parnoka? Sofia Jakowlewna dużo tłumaczyła z francuskiego, pisała szkice i kreskówki, a Genewa również obudziła w niej inspirację do napisania pierwszego cyklu wierszy - w końcu tam poznała Nadieżdę Pawłowną Poliakową. Teksty Sophii Parnok są w zasadzie całkowicie nasycone miłością do kobiet, wcześnie zrozumiała swoje skłonności i nie odrzuciła ich.
Poetka zaczęła publikować w 1906 roku. Jej debiutem były artykuły w „Rosyjskim bogactwie” i „Notatkach północnych” (od 1913 publikowane pod nazwiskiem Andriej Polanin, pisał artykuły krytyczne).
Do roku 1910 sława Parnok w kręgach literackich urosła do tego stopnia, że stale współpracowała z „rosyjską plotką”. Sama poetka zamieszkała w Moskwie.
W 1916 roku ukazał się pierwszy zbiór poezji Sofii Jakowlewnej Parnok o prozaicznym tytule (Wiersze).
Po rewolucji 1917 roku poetka wyjechała do Sudaku, ale na początku lat 20. wróciła do Moskwy i wydała kolejne cztery zbiory poezji (1922-1928).
W 1930 r. wystawiono operę według jej libretta, która odniosła ogromny sukces.
W ostatnich latach Sofia Parnok, jak wielu w tamtych czasach, była przerywana tłumaczeniami.
Życie osobiste
Pomimo wczesnej realizacji ich orientacji,Rosyjska Safona w 1907 roku poślubiła W. Wołksztejna. Być może powodem tego była trudna sytuacja finansowa – ojciec, nie będąc entuzjastycznie nastawiony do działań córki, przestał dostarczać Parnokowi pieniądze. Ale dwa lata później to małżeństwo się rozpadło. Sofia nigdy nie była w stanie zakochać się w swoim mężu, poza tym, jak się okazało, nie mogła też dać mu dzieci.
Mieszkając w Petersburgu, Parnok znał się na prowadzeniupisarze tamtych czasów, w tym Aleksander Błok i w tym czasie mało znana Anna Achmatowa. Niektórzy z nich byli jej bliskimi przyjaciółmi przez całe życie, na przykład Maksymilian Wołoszyn.
Marina Cwietajewa i Sofia Parnok
Relacja dwóch słynnych poetek jest wciąż interesująca zarówno dla biografów, jak i fanów ich twórczości.
16 października 1914 w jednej z placówek literackichwieczory i spotykały się te dwie pokrewne duchy. Ich romans trwał dokładnie dwa lata - do zimy 1916 roku. Ich wielkie szczęście, które wybuchło tak nagle, jakby z góry przepowiadało tragiczny wynik - oboje czuli, że wkrótce będą zmuszeni się rozstać. Ale bez względu na to, jakie inne powieści zaczęła Sofia Parnok (biografia opowiada na przykład o Ninie Vedeneeva, jej ostatniej miłości), Marina Cwietajewa pozostawiła głęboki ślad zarówno w jej pamięci, jak i pracy.
Ostatnie lata
26 sierpnia 1933 we wsi Sofia pod MoskwąJakowlena zmarł z powodu pęknięcia serca. W ostatnich latach nic nie napisała i odeszła od kręgów literackich. Pogrzeb Parnoka odbył się w Lefertowie. Wiadomo na pewno, że był na nich obecny Borys Pasternak. Cwietajewa, według własnych zapewnień, raczej obojętnie zniosła śmierć swojej byłej dziewczyny.
