Dziś scharakteryzujemy taką grupę zwierząt,jak jelito. Przedstawiciele, cechy budowy, żywienie, rozmnażanie i ruch tych zwierząt – o tym wszystkim dowiecie się czytając artykuł. Kwiatopodobne ukwiały, koralowce tworzące ogromne skały pod wodą i przezroczyste baldaszkowate meduzy należą do najatrakcyjniejszych mieszkańców oceanu. Bez względu na to, jak bardzo różnią się te zwierzęta od siebie, wszystkie są koelenteratami. Przedstawiciele tej grupy są liczni. Istnieje ponad 9000 gatunków organizmów wodnych, zamieszkujących głównie płytkie wody.
Co łączy jelita
Funkcja pozwalająca przypisywać koralowce, meduzya stułbi słodkowodnych do koelenteratów, to obecność szerokiej jamy przewodu pokarmowego (żołądka) w środku ciała. Ciało tych zwierząt składa się z koncentrycznych warstw grup komórek, które tworzą prymitywne tkanki, w których komórki działają ze sobą wzajemnie, jako części jednej całości, a nie niezależne elementy skupisk komórek, jak to ma miejsce w przypadku gąbek. Koelenteraty to przedstawiciele świata zwierzęcego, którzy jako pierwsi osiągnęli podobny poziom organizacji na drabinie ewolucyjnej i wszyscy mają podobne cechy w budowie i rozmieszczeniu tkanek.
Kolonie i organizmy samotne
Ukwiały lub ukwiały, - samotnikzwierząt, a roślinopodobna Obelia (na zdjęciu powyżej) tworzy kolonię kilkuset polipów. W przypadku, gdy polipy różnią się od siebie, mówią o koloniach polimorficznych. Niektóre morskie koelenteraty kolonialne są przedstawicielami interesującego nas rodzaju, w którym występują oddzielne polipy do odżywiania, ochrony i rozmnażania, a czasem do osadnictwa.
Tak więc krótko scharakteryzowaliśmy te zwierzęta. Teraz, gdy już wymyśliłeś na ich temat, proponujemy rozważyć główne cechy strukturalne przedstawicieli typu Coelenterates.
Struktura jelita
Usta otoczone aureolą macekkomórki parzące otwierają się bezpośrednio do jamy pokarmowej. W ścianie ciała wyróżnia się warstwę zewnętrzną, czyli ektodermę, odległą od wewnętrznej (endodermy) warstwą galaretowatą - mesoglea. Koelenteraty mogą rozmnażać się przez pączkowanie lub płciowo. Podamy przykłady obu metod, gdy będziemy mówić więcej o reprodukcji. Plemniki i jaja są produkowane w odpowiednich męskich i żeńskich narządach rozrodczych.
Przedstawiciele klasy Coelenterates mająnematocyty. To jest broń obrony i ataku u tych zwierząt. Niektóre z nich wstrzykują ofierze paraliżującą truciznę, inne wydzielają lepką substancję, a jeszcze inne wyrzucają splątane nici. Na jednym końcu komórki znajduje się wrażliwy włos, który działa jak wyzwalacz. Jeśli dotknie go przechodzące zwierzę, nematocyt wystrzeli. Mechanizm strzału nie jest do końca jasny, ale uważa się, że jest to spowodowane gwałtownym wzrostem ciśnienia płynu w kapsule. Każdy nematocyt wystrzeliwuje tylko raz, po czym jest odrzucany.
Etapy rozwoju
W cyklu rozwojowym wielu koelenteratów jest to możliwezobacz dwa wyraźnie różne etapy: swobodnie unoszący się (medusoidalny) etap osiadania i siedzący etap przywiązania i wzrostu. Oznacza to, że niektóre gatunki mogą zamieszkiwać jednocześnie zarówno warstwy przydenne, jak i warstwę oceaniczną. Ale dominuje w nich albo jeden, albo drugi etap, co wyjaśnia dużą różnorodność form w grupie koelenteratów.
Na przykład w Obelii trwa faza medusoidalnastosunkowo krótki, po którym następuje dłuższy czas osadzony, a taki cykl rozwojowy jest typowy dla koelenteratów z grupy Hydrozoa. Po osiągnięciu dojrzałości kolonia Obelia rozwija specjalne formy polipów, które wytwarzają meduzy. W klasie Scyphozoa sytuacja jest odwrotna: tutaj dominuje stadium medusoidalne. W trzeciej klasie koelenteratów - Anthozoa, która obejmuje koralowce i ukwiały (na zdjęciu powyżej), przyczepiony stopień całkowicie wypiera meduzę. We wszystkich tych grupach jajeczka i plemniki wypadają bezpośrednio z gonad zlokalizowanych w niektórych częściach endodermy wyściełającej jamę żołądkową, a następnie przez otwór ustny są wyprowadzane.
Zapłodnione jaja rozwijają się w larwyktóry opada na dno i zamienia się w nowego osobnika. Ale są gatunki, szczególnie wśród Hydrozoa, które są wyjątkiem. Na przykład przedstawiciele rodzaju Hydra (jeden z nich widać na powyższym zdjęciu) w ogóle nie mają stadium medusoidalnego i przypominają w swoim stylu życia ukwiały, z wyjątkiem tego, że ich plemniki i jaja rozwijają się na zewnątrz, a nie wewnątrz polip. I wręcz przeciwnie, są takie gatunki, u których dominuje stadium medusoidalne, a stadium polipów jest albo znacznie zmniejszone, albo całkowicie nieobecne.
Rozmnażanie bezpłciowe
W porównaniu ze złożonymi opcjami seksurozmnażanie bezpłciowe w tych organizmach wydaje się być bardzo prostym procesem. Na przykład taki przedstawiciel zwierząt jelitowych, jak Hydra, tworzy nowe osobniki, które pączkują z formy rodzicielskiej. Proces ten pokazano na poniższym zdjęciu.
Ale zawilce po prostu rozdzieliły się na pół. Rozmnażanie bezpłciowe może również prowadzić do tworzenia kolonii z pojedynczych polipów połączonych wspólną jamą żołądkową.
Zdolność koelenteratów do reprodukcjibezpłciowo oznacza ponadto, że dość łatwo się regenerują. Rzeczywiście, nawet mały kawałek zwierzęcia może rozwinąć się w nowego osobnika, który jest całkiem zdolny do rozmnażania płciowego.
Odżywianie koelenteratów
W większości koelenteratów wspomaga się odżywianiemacki otaczające otwór ust. Obficie wysadzane żądlącymi komórkami (nematocytami), te macki uderzają w ofiarę i wciągają ją w górę. Wchodząc ze sobą w interakcje, szczelnie przykrywają jedzenie i wpychają je do jamy żołądka. Otwór jamy ustnej następnie zamyka się, a komórki endodermy wydzielają enzymy trawienne do jamy żołądka. Enzymy rozkładają zdobycz, przekształcając ją w łatwo przyswajalne produkty płynne lub w zawiesinę małych cząstek, które mogą być wychwytywane przez komórki endodermy. Niestrawione resztki jedzenia są usuwane przez skurcze ciała przez uchylony otwór ust.
Zdolność do poruszania się
Wszystkie koelenteraty poruszają się, chociaż ten procesmożna ograniczyć jedynie do ruchu macek i zmiany kształtu ciała. Ruchy jamy jelitowej odbywają się dzięki włóknom mięśniowym. Występują zarówno w ektodermie, jak i endodermie. Ponadto podstawa ukwiałów jest obficie zaopatrzona we włókna mięśniowe, które umożliwiają zwierzętom poruszanie się po ziemi. Wygląda na to, że się po nim ślizgają. Hydra również może poruszać się w podobny sposób, ale porusza się szybciej dzięki swoistemu „przewracaniu się”. Nawet najprostsze ruchy koelenteratów wymagają pewnej koordynacji. Taka koordynacja jest realizowana przez rozproszoną sieć komórek nerwowych penetrujących tkanki zwierzęcia, tworząc w ten sposób prymitywny układ nerwowy.
Tak więc krótko scharakteryzowaliśmy rodzaj jelita. Jej przedstawiciele, jak widać, są bardzo zróżnicowani pod wieloma względami, co czyni tę grupę organizmów szczególnie interesującą.
