Z pewnością wiele osób nie wie, co to jestwspółpracy i po raz pierwszy słyszą to słowo. W interpretacji prawnej jest to dobrowolne, celowe, celowe współdziałanie z wrogami w ich interesie i na szkodę ich kraju, czyli zdrada. Termin ten po raz pierwszy został użyty podczas II wojny światowej, w 1940 r., Kiedy marszałek Pétain, szef reżimu Vichy, wezwał naród francuski do współpracy z władzami niemieckimi podczas okupacji Francji.
Później dowiedzieli się, czym jest współpraca.iw innych krajach. Termin ten zaczął odnosić się do wszystkich europejskich rządów działających pod okupacją niemiecką (reżim Republiki Lokot, rząd Quislinga w Norwegii, działalność „Mielnikowitów” na okupowanym terytorium ZSRR itp.), A także organizacje wojskowe kontrolowane przez hitlerowski blok obywateli krajów okupowanych (narodowe dywizje SS, armia Własowa itp.).
Współpraca podczas II wojny światowej
W naukach historycznych, fikcji,prace publicystyczne szeroko podkreślają heroizm milionów ludzi podczas wojny - czasem autentyczny, czasem zmitologizowany, czasem wyimaginowany. Ale byli też inni ludzie - ci, którzy współpracowali z nazistami, próbując w jakikolwiek sposób przeżyć pod okupacją. Teraz często można znaleźć wypowiedzi historyków, że Związek Radziecki był krajem zdrajców, rzekomo setki tysięcy naszych współobywateli stanęło pod sztandarem III Rzeszy, próbując w ten sposób walczyć z znienawidzonym reżimem stalinowskim. Czy to naprawdę? Czy rosyjska kolaboracja była naprawdę tak ogromna? Spróbujmy to rozgryźć.
Współpraca z faszystami
Zaprzeczać tej współpracy w WielkimWojna Ojczyźniana miała miejsce, byłoby to bezcelowe. Wiadomo z całą pewnością, że kilkadziesiąt tysięcy obywateli Rosji, którzy w lutym 1945 roku z bronią w ręku dołączyli do jednostek ROA (Rosyjskiej Armii Wyzwolenia), próbowało powstrzymać zwycięską ofensywę naszej armii na Berlin nad Odrą. A ilu było zdrajców? Do 45 lutego ROA miała dwie uformowane dywizje, w tym około czterdzieści tysięcy ludzi, i jedną nieformowaną, liczącą od dziesięciu do dwunastu tysięcy bojowników. Nominalnie do ROA był też korpus kozacki Helmuta von Pannwitza, liczący 45 tysięcy ludzi, oraz korpus rosyjski utworzony z emigrantów, który walczył w Serbii, liczący około sześciu tysięcy bojowników. Łącznie jednostki ROA liczyły więc w sumie sto dwadzieścia tysięcy osób. W różnych służbach kolaboracyjnych w całym ZSRR brało udział łącznie do ośmiuset tysięcy bojowników (według danych niemieckich). To wszystko!
Rodzaje współpracy
Należy powiedzieć, że zdrada stanumogą być różne: administracyjne, intelektualne, wojskowe, ekonomiczne, duchowe, ideologiczne, narodowe, seksualne, dziecięce. Tak więc niektórzy ludzie współpracowali z wrogami z bronią w rękach - to jest kolaboracja wojskowa. W ZSRR, Francji i innych krajach podczas drugiej wojny światowej istniała inna kategoria ludzi, którzy dostarczali swój intelekt na służbę wrogowi: duchowa moc księdza, umiejętności aktora, talent robotnika. Jeśli chodzi o współpracę dzieci, wydaje się, że była to pochopna sprawa. Niemieccy oficerowie podnieśli tysiące głodnych rosyjskich dzieci, nakarmili je, a następnie dali im kawałki trotylu i zaproponowali, że wyrzucą je na stacjach kolejowych do stosów węgla. Prawie wszystkie dzieci nie wykonały zadania, a ci, którzy to zrobili, prawdopodobnie zrobili to z bezmyślności.
Miłość i Niemcy
I jak przejawiała się współpraca seksualnaII wojna światowa? Europa potrzebowała ludzi z dobrą krwią. Pamiętasz wokalistkę szwedzkiej grupy „ABBA” Anni-Fried Lingstad? Jest po prostu wytworem współpracy seksualnej. Jej ojciec jest niemieckim żołnierzem, a matka jest Norwegiem. Rosjanki z rasowego punktu widzenia nie spełniały wymagań III Rzeszy. Wydano nawet rozkazy zakazujące niemieckim najeźdźcom wspólnego życia z naszymi kobietami, aby uniknąć zepsucia aryjskiej krwi. W praktyce sytuacja wyglądała jednak inaczej. Były pewne sprzeczności między ludźmi, którzy patrzyli na przód z głębi tyłu, a tymi, którzy byli w samym jej upale. Na przykład w Oryolu generał Hamann, niemiecki komendant, ogłosił, że jeśli kobieta udowodni, że urodziła dziecko od niemieckiego żołnierza, będzie miała prawo do alimentów od dowództwa niemieckiego.
Masakra
Wszyscy wiedzieli, czym jest współpraca.Kraje europejskie jednak różnie traktowały zdrajców na całym świecie. Na przykład w Norwegii osoba, która po prostu odpowiedziała grzecznie na pozdrowienie Niemca, musiała publicznie odpokutować. Co możemy powiedzieć o aktywnych wspólnikach. Zostali skazani na śmierć i uwięzieni. Tak samo było w Związku Radzieckim. Nawet w okresie powojennym osoby przebywające wcześniej na terenach okupowanych musiały to odzwierciedlić w ankietach. Był to czarny znak, tzw. Pieczęć kainowa, sygnalizujący, że z taką osobą należy obchodzić się ostrożnie.
Podsumowując
A czym jest współpraca w zrozumieniunowocześni ludzie? Na przykład teraz w krajach bałtyckich kolaborantów nazywa się wyzwolicielami. Są okrzyknięci bohaterami i bojownikami o wolność. Na szczęście ludzie, którzy bronią tego punktu widzenia, są w mniejszości. Nie możemy robić bohaterów z przestępców, którzy walczyli po stronie nazistów z bronią w rękach. Nie możemy pozwolić, aby po dziesięcioleciach od zwycięstwa, próbowali nam je ukraść!
