Lotnictwo radzieckie do początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianejwojna była słabo przygotowana, ale dosłownie w pierwszych miesiącach aktywnych działań wojennych umiejętności pilotów znacznie się poprawiły. W działaniach obronnych i ofensywnych armii pilot myśliwca jest postacią niezastąpioną. Dlatego porozmawiamy o roli lotnictwa radzieckiego w zwycięstwie nad Niemcami.
Ivan Kozhedub - najskuteczniejszy radziecki pilot drugiej wojny światowej
Ivan Kozhedub urodził się w 1920 roku.Miejsce urodzenia bohatera to wieś Obrazhievka w obwodzie sumskim (Ukraina). Jako dziecko radziecki pilot myśliwca nigdy nie marzył o lataniu. Po ukończeniu szkoły w 1934 roku Kozhedub wstąpił do Wyższej Szkoły Chemiczno-Technologicznej w Szostce. Nawiasem mówiąc, po przeprowadzce do Szostki Ivan zaczyna naukę w miejscowym aeroklubie. Do wojska został powołany w 1940 roku, tuż przed rozpoczęciem wojny z nazistowskimi Niemcami. We wrześniu 1940 r. Kozhedub w ramach służby wojskowej ukończył studia w szkole lotniczej w mieście Czuguev.
Nie wziął od razu udziału w bitwach, boże w lipcu 1941 r. szkoła, w której pracował już jako instruktor, została ewakuowana do kazachskiego miasta Chimkent. W listopadzie 1942 r. Przeniósł się do Iwanowa, gdzie został włączony do formacji pułku.
Od 1943 do 1945 roku wykonał 330 lotów bojowych,aw 120 przypadkach Kozhedub wszedł do bitwy powietrznej. Analizując statystyki wielu pilotów Armii Czerwonej widzimy, że nie każdy ma taki wskaźnik wydajności. Cóż możemy powiedzieć o współczynniku wygranych! W 120 bitwach powietrznych pilot myśliwca zestrzelił 64 samoloty wroga. Skuteczność i sukces osobistych bitew trzykrotnych Bohaterów Związku Radzieckiego przeciwko pilotom wroga wyniosła ponad 50%. Przez dwa lata udziału w bitwach Kozhedub latał samolotami trzech modeli (LA-5, LA-5FN, LA-7).
Wyjątkowość historii tego pilota jest takaże do lotnictwa trafił dosłownie rok przed wybuchem wojny. Nie ma ani jednego zwycięstwa w grupie. Sugeruje to, że był najsilniejszym indywidualnym pilotem Armii Czerwonej. Piloci myśliwców z II wojny światowej, których wyniki są zbliżone do wyników z Kozhedub, wszyscy mieli doświadczenie w bitwach powietrznych podczas hiszpańskiej wojny domowej.
Skomorochow Nikołaj Michajłowicz - jeden z rekordzistów pod względem liczby lotów bojowych
Nikolay Mikhailovich jest w tym samym wieku co Ivan Kozhedub.Ale to tylko oficjalne. Faktem jest, że naprawdę urodził się w 1922 roku, ale sam przypisał sobie dwa lata - powszechną praktykę w tamtych latach. Młodzi ludzie nie mieli innego wyjścia, bo większość rodzin żyła w biedzie i musieli pracować w fabryce, żeby rodzina miała dodatkowy grosz. Urodzony w prowincji Saratów (wieś Lapot).
Ukończył szkołę w 1935 roku.Potem poszedł zwykłą drogą robotnika radzieckiego - ukończył FZU. Następnie pracował w fabryce w Astrachaniu. Podobnie jak Kozhedub wstąpił do wojska w 1940 roku, jednak kilka miesięcy później. Szkolenie lotnicze, podobnie jak wielu innych pilotów wojskowych, odbyło się w Bataysk Aviation School.
Skomorochow swoją pierwszą misję bojową odbył w grudniu1942 roku. Jeden z rekordzistów w liczbie lotów bojowych rozpoczął zwycięską ścieżkę z lotniska w mieście Adler. Pod względem skuteczności (liczba zestrzelonych samolotów wroga) jest gorszy niż Kozhduba, ale nie w każdej bitwie zadaniem pilota jest zestrzeliwanie wrogich pojazdów. I nie każdy wypad miał za zadanie wziąć udział w walce powietrznej. Na przykład pilot myśliwca mógłby dostarczyć jakiś ładunek w gorące miejsce.
Przeanalizujmy więc statystyki Skomorochowa.W latach wojny wykonał 605 lotów bojowych. Brał udział w 143 bitwach z wrogiem. 24% lotów zakończyło się bitwami z samolotami wroga. W nich Nikołaj Skomorochow zestrzelił osobiście 46 samolotów i 8 w grupie z innymi pilotami. Łącznie to 54 zwycięstwa.
Nawiasem mówiąc, to nie wszystkie samoloty zniszczone przez Mikołaja Michajłowicza. Tak, nie tylko radzieckie samoloty zostały zniszczone bez walki na ziemi. Ma na swoim koncie trzy takie osobiste zwycięstwa.
Co wiemy o pilocie Aleksandrze Klubovie?
Trochę, ale postaramy się naprawić to zaniedbanie.Faktem jest, że słychać nazwiska najbardziej udanych pilotów, ale było wielu innych bohaterów, którzy wnieśli ogromny wkład w zwycięstwo Związku Radzieckiego nad armią nazistowską w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w latach 1941-1945.
Klubov Alexander Fedorovich, który zmarł w 1944 rokuudało się wykonać 457 lotów samolotami I-153 "Chaika" i P39N "Airacobra". Jego dorobek obejmuje 95 bitew (w prawie co piątym wyprawie z wrogiem walczył pilot myśliwca). Ma wiele zwycięstw (31 osobistych i 19 w grupie). Można sobie tylko wyobrazić, o ile bardziej ten pilot samolotu mógłby zestrzelić, gdyby jedna z bitew nie była dla niego ostatnią.
Michaił Baranow jest jednym z bohaterów wojennych
Kolejny radziecki as zginął w 1943 roku.Mówimy o Michaelu Dmitriewiczu Baranowie. Z jego 285 wypadów 85 zakończyło się finałem walki. Zgadzam się, dobre statystyki, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę liczbę jego zwycięstw. Ten pilot myśliwca oficjalnie uznał 24 zwycięstwa osobiste, 28 udanych walk w grupie z innymi bohaterami nieba. Udało mu się również zniszczyć 6 samolotów wroga na ziemi. Jego pojazdem bojowym był samolot Jak-1.
Inni bohaterowie
Absolutny rekord pod względem liczby lotów bojowychnależy do Jakimienki Antona Dmitrijewicza. Oficjalne statystyki radzieckie z lat wojny mówią, że ten legendarny pilot Armii Czerwonej wykonał 1055 misji bojowych. W bitwach brał jednak udział tylko 95 razy. Sugeruje to, że pełnił inną funkcję. Zestrzelono 13 samolotów wroga osobiście i 35 w grupie. Nie ma żadnych zwycięstw na ziemi.
Warto oddać hołd pilotom, którzy jak najbardziejcelowo poszedł na śmierć. Na przykład Ivan Grigorievich Sytov. W swojej ostatniej bitwie powietrznej pilot myśliwca staranował nazistowski samolot. W sumie ma na swoim koncie 250 misji bojowych. Ivan Sytov wziął udział w 100 bitwach. Wskaźnik trafień pilota również jest imponujący. W tych 100 bitwach zestrzelił 26 samolotów wroga osobiście i 4 w grupie.
Wniosek
Piloci myśliwców Wielkiej Wojny Ojczyźnianejwniósł ogromny wkład w sprawę Wielkiego Zwycięstwa nad faszystowskim wrogiem. Wielu z nich otrzymało tytuł „Bohatera Związku Radzieckiego”. Niestety wielu również otrzymało ten tytuł pośmiertnie. Ich nazwiska i czyny na zawsze pozostaną w pamięci naszego narodu jako przykład niepowtarzalnego patriotyzmu i bohaterstwa.
Zasługują na taką pamięć za swoje wyczyny!
