Znaczenie słowa „los” jest dwojakie. Pierwszy ładunek semantyczny deklaruje przeznaczenie jako dziedzictwo, terytorium podlegające właścicielowi. Drugi to los, udział, przeznaczenie.
„Specyficzny okres” jako część historii Rosji
Pierwsza interpretacja tego słowa, wyjaśniająca je jakoposiadanie ziemi miało w Rosji taki obrót, że okres od połowy XII do połowy XV wieku nazywano „okresem szczególnym”. Był to czas fragmentacji jednego państwa na małe księstwa - integralny etap rozwoju feudalizmu w każdym kraju. Czasami działka była zmniejszana do rozmiarów małej posiadłości. Stało się tak dlatego, że książęta rosyjscy, mając z reguły dużą liczbę dzieci, pisząc list duchowy (testament), przydzielali ziemie każdemu z nich lub - większości - tym, którzy nie byli winni przed ojcem.
Od ojca do syna
Tak więc dziedzictwo jest częścią ziem ojca,oddane do dyspozycji jednego ze spadkobierców. W starożytnych rosyjskich źródłach nazywany jest czasem osadą, ale zdaniem niektórych ekspertów nie brzmi to zbyt elegancko. Oczywiście za swego panowania książę mógł anektować znaczące podbite ziemie, zwiększając w ten sposób część spadku każdemu z synów, ale był to jednak proces fragmentacji państwa. Właściciel, książę, bojar, seigneur, po otrzymaniu spadku (z reguły w tamtych czasach były to dzikie ziemie z małym ufortyfikowanym miastem), zostali zmuszeni do posiadania własnej armii, własnego oddziału. Nie mogło być na tyle znaczące, by stanąć samotnie przeciwko dużej armii. Fragmentacja i wojny wewnętrzne były głównym powodem podboju Rosji przez Złotą Ordę.
Dziedziczenie jako dziedzictwo istniało do 1917 roku
Jednak wszystko to miało pozytywne strony.- książęta umacniali swoje majątki, odbudowywali kapitele, wznosili świątynie. Oznacza to, że „przeznaczenie” w starożytnej Rusi to terytorium całkowicie zależne od talentów konkretnego księcia. Będzie jak Jarosław Mądry, dziedzictwo rozrośnie się z ziemiami, nowymi miastami i licznymi świątyniami. Co ciekawe, w carskiej Rosji do 1917 r. Istniała koncepcja dziedziczenia, oznaczająca własność ziemską lub nieruchomość należącą do jednego z członków rodziny królewskiej. Po zniesieniu pańszczyzny, jeszcze przed 1863 r., Obok nieruchomości i ziemi pojęcie to obejmowało chłopów.
Sam badany termin był bardzo często używany ww literaturze znajduje się w wierszu A. Puszkina o Borysie Godunowie: "... dawno straciliśmy dziedzictwo ...", a także w legendzie o Guidonie, kiedy to on, będąc komarem, przeleciał do siebie przez morze, mszcząc się na swoich ciotkach. Ale wyspa Buyan nie została mu podarowana przez jego ojca. Tak więc działka to działka,
nieruchomość w posiadaniu jednego księcia.
Stephen King ma powieść „Dziedzictwo Salima”, gdziesłowo to nabiera znaczenia zarówno przeznaczenia (jak mówi tytuł jednego z rosyjskich tłumaczeń książki - „Lot”), jak i jako działki - lokalizacji miasta, w którym mają miejsce wydarzenia.
Drugie znaczenie tego terminu
Druga interpretacja terminu „partia” (to jest partia)ma, jak żadne inne słowo, dziesiątki synonimów, w których są nawet zwroty - palec losu, jest napisany w rodzinie, padł na los, koło fortuny. Istnieją synonimy oznaczające smutny los - nedolya, los, krzyż, wycie. Obejmuje to również Parki i Moirę - te panie są znane z tego, że ścigają swoją ofiarę w celu ukarania jej, dopóki nie zostanie całkowicie zniszczona.
Istnieją zamiennie dla tego terminusłowa, które przywołują melancholię, przygnębienie i brak przyjemnej perspektywy - los, los i przeznaczenie. Istnieją synonimy, które z góry określają szczęśliwy los - przyszłość, pole, planid. Dobre słowa to perspektywa, miska, trzymanie, dzielenie się, a nawet szczęście. Jest wiele wspaniałych wersetów o przeznaczeniu jako przeznaczeniu, takich jak na przykład „… przeznaczenie miłości jest piękne i jasne…”.
Badany termin występuje również w nazwach miejscowości. Tak więc terytorium na północy Palestyny nazywane jest dziedzictwem plemienia Naffali.
