Ludność Islandii: historia, wielkość, zdjęcie

Islandia znajduje się w IslandiiPółnocna Europa. Jest myty przez Ocean Atlantycki. Zajmuje powierzchnię 103 tysięcy metrów kwadratowych. km. Stan obejmuje jednocześnie kilka sąsiednich wysp. Islandia jest tłumaczona z języka narodowego jako „kraj lwów”. Stolicą i największym miastem jest Reykjavik.

Tło historyczne

Terytorium dzisiejszej Islandii zaczęło się zaludniaćdopiero w IX wieku naszej ery NS. Do połowy lat 40. kraj był częścią unii administracyjnej Danii. W środku II wojny światowej Islandia przeprowadziła referendum na dużą skalę. A w 1944 r. państwo pokojowo uzyskało prawowitą niepodległość.

Według legendy na terytorium kraju lwów w starożytnościmieszkała wtedy tylko jedna rodzina. Stopniowo jego liczba rosła. Tak powstała kultura i pierwsza społeczność Islandczyków. Z prawdziwej historii wiadomo, że w średniowieczu teren ten został skolonizowany przez Wikingów. Mieszkańcy Norwegii szukali nowych ziem, bogactwa, niewolników. W rezultacie znaleźli kilka dużych pustych wysp na środku oceanu. Z czasem zaczęły się tam pojawiać wsie, potem małe miasteczka. Przez długi czas kraj był rozdarty morderczymi wojnami i lokalnymi konfliktami klanowymi.

W XVIII-XIX wieku prawie cała populacja Islandiizajmował się rolnictwem i rybołówstwem. Najbogatszymi warstwami byli kupcy. Warto zauważyć, że w całej historii kraju wielokrotnie testowano siłę różnych epidemii, trzęsień ziemi i erupcji wulkanów. Wzrost liczby ludności zaczęto odnotowywać dopiero w połowie XX wieku. Większość mieszkańców koncentruje się w miastach. Co ciekawe, około 20% terytorium państwa nie zostało jeszcze zaludnione ze względu na trudne warunki klimatyczne.

Dystrybucja administracyjna

Dziś terytorium państwa wyspiarskiego składa się z 8 okręgów. W Islandii nazywa się je sisla. Z kolei dzielnice podzielone są na gminy i miasta.

Najwyższa gęstość zaludnienia w Islandiiobserwowane w siedlu Hevydborgarsweidid. Centrum administracyjnym okręgu jest Reykjavik. Kolejne pod względem liczebności i znaczenia gospodarczego są regiony związane z miastami Keflavik i Borgarnes.

Sisla nie są dzielnicami samorządowymi.Pod względem władzy są scentralizowane w Reykjaviku. Mają swoją reprezentację w parlamencie. Samorządy lokalne nazywane są Sislamanami. Każdy okręg administracyjny ma własną radę obywatelską, na czele której stoi wójt.

Ludność kraju

Islandia ma bardzo długą historięstosunkowo niska śmiertelność. Według statystyk średni wiek kobiety to 83 lata, a mężczyzna około 79 lat. Według tego wskaźnika kraj lwów znajduje się w światowym rankingu na czołowych miejscach. Odsetek osób, które przekroczyły próg 65 lat, wynosi tylko 12%.

Populacja Islandii rośnie w ostatnich latachpowoli, ale systematycznie. Wzrost waha się w granicach 1,2%. W 2014 roku w kraju zarejestrowano ponad 200 chorych na AIDS. To około 0,07% całej populacji.

Obecnie populacja Islandii (patrz fot.poniżej) to 93% nordyckie i celtyckie. Polacy wyróżniają się spośród nierdzennych grup etnicznych. Ich udział w ogólnej liczbie ludności wynosi 3%. Następne na liście są narodowości takie jak Litwini i Duńczycy.

Według religii Islandia jest luterańskakraj. Ponad 72% ludności należy do Kościoła Ewangelickiego. Warto zauważyć, że około 13% mieszkańców uważa się za pogan, preferując starożytną religię skandynawską. Około 2% należy do Kościoła katolickiego. Nieco mniej mieszkańców określa się jako wolny Reykjavik.

W odniesieniu do zatrudnienia jest to prawie 100%. Większość mieszkańców pracuje w rolnictwie.

Dynamika populacji

Na początku lat 60. populacja Islandii wynosiłanieco ponad 175,5 tys. osób. Zasadniczo wzrost nastąpił ze względu na wzrost liczby urodzeń. Wśród migrantów kraj lwów nie cieszył się dużą popularnością. Powodem tego jest zimny klimat i względna izolacja wysp od świata zewnętrznego oraz strefa niebezpieczna sejsmicznie.

Pod koniec lat 70. populacja Islandiiprzekroczyła 225 tys. osób. Składnik demograficzny rósł rocznie o około 1%. Do 2000 r. liczba ta sięgnęła 281 tys. Kraj przekroczył próg 0,3 mln mieszkańców dopiero w połowie 2006 roku. Od 2010 roku wzrost liczby ludności nieznacznie spadł (ok. 0,5%).

W 2014 roku liczba ta wzrosła o 2,2 tys. osób. Jednocześnie 90% tego wzrostu stanowiły noworodki, reszta – nowoprzybyli.

Populacja 2015

Dziś liczba kraju prawie osiągnęła granicęw 330 tys. mieszkańców. W pierwszych dwóch kwartałach populacja Islandii wzrosła o 0,7%. Przewiduje się, że do końca roku liczba ta wzrośnie o 2,3 tys. osób.

W 2015 roku urodziło się około 3700 dzieci. Śmiertelność utrzymuje się na poziomie około 2 tys. osób. Tak więc dzisiaj przyrost naturalny wynosi około 0,5%.

Około 200 osób rocznie przyjeżdża do Islandii na pobyt stały. W większości migranci to mieszkańcy Danii, Norwegii i Polski.

Interesujące jest to, że w kraju rodzi się 12 dzieci dziennie (jedno co 2 godziny).