Bomba neutronowa i jej rola w „wyścigu zbrojeń”

Prawie wszyscy obywatele radzieccy pamiętają jakrząd w latach 80. przestraszył obywateli nową straszliwą bronią wymyśloną przez „gnijący kapitalizm”. Informatorzy polityczni w instytucjach i nauczyciele w szkole w najstraszniejszych kolorach opisali, jakie niebezpieczeństwo bomba neutronowa przyjęta do uzbrojenia w USA stanowi dla wszystkich żywych istot. Nie chowaj się przed nim w podziemnych bunkrach ani za betonowymi schronami. Kamizelki kuloodporne i mocniejsze środki ochrony nie uratują przed tym. Wszystkie organizmy, w przypadku strajku, umrą, podczas gdy budynki, mosty i mechanizmy, z wyjątkiem epicentrum wybuchu, pozostaną nietknięte. Tak więc potężna gospodarka kraju rozwiniętego socjalizmu wpadnie w szpony amerykańskiego wojska.

Podstępna bomba neutronowa działała całkowicieinna zasada niż atomowa lub wodorowa „bomba carska”, z której ZSRR był tak dumny. Eksplozja termojądrowa powoduje silne uwolnienie energii cieplnej, promieniowania i fal uderzeniowych. Atomy przenoszące ładunek, wpadające na przedmioty, zwłaszcza metale, wchodzą w interakcje z nimi, są przez nich utrzymywane, a zatem siły wroga, chowające się za metalowymi barierami, są bezpieczne.

Zauważ, że ani wojsko radzieckie, ani amerykańskie nie myślało o ludności cywilnej, wszystkie myśli twórców nowych rodzajów broni miały na celu zniszczenie siły militarnej wroga.

Ale bomba neutronowa, której projekt został opracowanyNawiasem mówiąc, Samuel Cohen w 1958 roku był ładunkiem z mieszaniny radioaktywnych izotopów wodoru: deuteru, a zwłaszcza trytu. W wyniku eksplozji uwalnia się ogromna liczba neutronów - cząstek, które nie mają ładunku. Są neutralne, w przeciwieństwie do atomów, szybko przenikają przez stałe i płynne bariery fizyczne, przynosząc śmierć tylko organicznym. Dlatego Pentagon nazwał taką broń „humanitarną”.

Jak stwierdzono powyżej, bomba neutronowa byławynaleziony pod koniec lat pięćdziesiątych. W kwietniu 1963 r. Przeprowadzono jej pierwszy udany test na poligonie. Od połowy lat 70. głowice z ładunkami neutronowymi są instalowane w amerykańskim systemie obrony przed radzieckimi pociskami w bazie Grand Forks w Północnej Dakocie. Co tak zaszokowało rząd radziecki, kiedy w sierpniu 1981 r. Rada Bezpieczeństwa USA ogłosiła seryjną produkcję broni neutronowej? W końcu jest używana przez armię amerykańską od około dwudziestu lat!

Za retoryką Kremla o „pokoju na świecie”istniała obawa, że ​​krajowa gospodarka nie była już w stanie „pociągnąć” kosztów kompleksu wojskowo-przemysłowego. W końcu od zakończenia II wojny światowej ZSRR i państwa nieustannie rywalizują w tworzeniu nowej broni, która może zniszczyć potencjalnego wroga. Tak więc stworzenie bomby atomowej przez Amerykanów doprowadziło do produkcji podobnego ładunku i jego nośnika TU-4 w ZSRR. W odpowiedzi na rosyjski atak - międzykontynentalny pocisk nuklearny R-7A - Amerykanie zareagowali pociskiem Titan-2.

Jako „nasza odpowiedź dla Chamberlaina” w 1978 rokuw tym roku Kreml polecił naukowcom nuklearnym w sklasyfikowanym obiekcie „Arzamas-16”, aby opracowali i wprowadzili krajową broń neutronową. Nie byli jednak w stanie dogonić i wyprzedzić Stanów Zjednoczonych. Jak dotąd prowadzone były tylko prace laboratoryjne, prezydent Ronald Reagan ogłosił w 1983 r. Utworzenie programu Star Wars. W porównaniu z tym wspaniałym programem eksplozja bomby, nawet z ładunkiem neutronowym, wydawała się strzałem dziecka w klaps. Ponieważ Amerykanie pozbyli się przestarzałej broni, rosyjscy naukowcy o tym zapomnieli.