Второй сын Александра II занял престол после śmierć jego starszego brata. Mimo to nie był przygotowany na rządy, ale jego rządy w Rosji naznaczone były wieloma wydarzeniami, które miały raczej kontrowersyjne konsekwencje. Aleksander III zredukował do zera liberalne i demokratyczne osiągnięcia kraju. To pod nim Rosja dowiedziała się, czym jest kontrreforma i odczuła konsekwencje konserwatywnych rządów.
Formowanie się przekonań króla
Poglądy polityczne Aleksandra III powstały pod silnym wpływem jego opiekuna i mentora KP Pobedonostseva.
Być może przyszły monarcha nie miałby wątpliwościsłuszność instrukcji Pobedonostseva, ale zabójstwo jego ojca Aleksandra II doprowadziło autokratycznego władcę do jednoznacznych wniosków. Aleksander III uznał, że liberalizacja narodu rosyjskiego jest niemożliwa, a reformy społeczne są niebezpieczne i prowadzą do anarchii.
Polityczny kurs Aleksandra III
Główne tezy kursu politycznego Aleksandra III były następujące:
- Wzmocnienie autokracji, wzmocnienie kontroli nad przestrzeganiem porządków klasowych, rozszerzenie przywilejów klas szlacheckich.
- Usunięcie spod władzy liberalnych mężów stanu.
- Struktura polityczna Rosji zaczęła się nabieraćcechy siły policyjnej. Kontrreformy Aleksandra III doprowadziły do powstania Departamentu Bezpieczeństwa. Tajna policja carska monitorowała nastroje polityczne poddanych, kontrolowała, aw razie potrzeby tłumiła działania niepożądane bez procesu.
- Aktywna rusyfikacja pogranicza iniedawno zaanektowane terytoria. Środek ten miał zniweczyć wszelkie próby przywrócenia przez państwa niepodległości i tożsamości narodowej. Idee tworzenia narodowej literatury, kultury i sztuki zostały stłumione - narodowi przywódcy sami dowiedzieli się, czym jest kontrreforma i jakie są jej konsekwencje.
Reformy i kontrreformy Aleksandra III nie przeszkadzałypodążać za dość wyważoną zagraniczną linią polityczną. W historii nazywał siebie rozjemcą, ponieważ wolał pokojowe rozwiązanie problemów niż bezpośrednią interwencję wojskową. Za tego cara Rosja nie prowadziła działań wojennych i nie zawierała sojuszy wojskowych.
Okres kontrreform
Opór wobec wdrażania wartości europejskich wImperium Rosyjskie doprowadziło do podjęcia szeregu decyzji politycznych koordynujących bieg caratu. Lata 1880-1900 historycy nazywają okresem kontrreform w państwie. W tej chwili wiele liberalnych inicjatyw i reform zostaje odwołanych. Rosja dowiedziała się, czym jest kontrreforma, i zasady Mikołaja I zaczęły się odradzać.
Co to są kontrreformy i jak zostały przeprowadzone
Kontrreforma sądowa dała urzędnikom świetneuprawnienia przy wyborze jurorów. Gubernatorowi dano prawo do odwołania się od każdego ławnika bez podania przyczyn. Wprowadzono również istotne ograniczenie majątkowe i kwalifikacje edukacyjne asesorów.
Kontrreformy Aleksandra III dotknęły także miejscowychsamorząd. Chłopi znacznie zmniejszyli liczbę swoich przedstawicieli w organach samorządu terytorialnego, podczas gdy w przypadku szlachty dziedzicznej wręcz przeciwnie, kwota wzrosła. Dodatkowe okólniki przygotowały transformację systemu wyborczego, w wyniku której zmniejszyła się liczba uprawnionych do głosowania.
Boli restrykcje dotyczące edukacji i drukowaniauderzył w tych liberałów, którzy wciąż nie zdawali sobie sprawy, czym jest kontrreforma. Mając na celu zapobieżenie umacnianiu się liberalnych nastrojów w społeczeństwie, podjęto zdecydowane kroki w celu wzmocnienia kontroli nad młodzieżą i studentami. Kursy dla kobiet są zamknięte, uczelnie pozbawione są praw i wolności, wzrosły czesne, a najwyższe kierownictwo uczelni jest powoływane z góry. Ponadto, zgodnie z okólnikiem „O dzieciach kucharki”, prawa do wyższego wykształcenia pozbawiano osób z klas niższych.
Główne kontrreformy, których tabela znajduje się poniżej, jasno opisują wszystkie główne punkty działań cara na drodze do autokratycznej administracji policyjnej.
Kontrreformy Aleksandra III. Wynik
Konsekwencja polityki wewnętrznej AleksandraRozjemcą była względna stabilizacja wewnętrznego życia politycznego kraju. Ale pragnienie wolności i demokracji nie zniknęło - dosłownie eksplodowało na bezkresie Rosji, gdy do władzy doszedł syn Aleksandra III, Mikołaj II.