Одним из наиболее распространенных чинов в Rosja carska była prawdziwym radnym państwowym. Rangę tę zajmowało wielu urzędników państwowych. Pojawienie się tego tytułu, podobnie jak wielu innych, wiąże się z imieniem Piotra I. O tym, kim jest prawdziwy radny stanowy, jak udało się uzyskać ten tytuł i nie tylko - w tym artykule.
Tabela rang
Закон о государевой службе в России был издан в 1722 i został nazwany Tabelą Rang. Rząd carski zareagował bardzo odpowiedzialnie na przygotowanie tego dekretu, poświęcając około trzech lat na stworzenie tego dokumentu. Tabela rang była naturalnym wynikiem kardynalnych przemian Piotra I, w wyniku których gwałtownie wzrosła liczba stanowisk w aparacie państwowym i wojskowym. Ten dokument jest oparty na podobnych zamówieniach wydanych w różnych krajach Europy Zachodniej. Podczas kompilacji brano pod uwagę te rangi, które były już używane w hierarchii stanów. Sporządzono również rejestr nowych stopni i stopni, które były następnie aktywnie wykorzystywane w Imperium Rosyjskim. W sumie Tabela rang miała trzy duże sekcje poświęcone urzędnikom wojskowym, cywilnym i dworskim. Wśród tych nowych stopni była ranga, która została nazwana faktycznym radnym stanu. Jest to jeden z czternastu szeregów należących do państwowej (cywilnej) sekcji Tabeli.
Szlachta i tabela rang
Jak widać z tekstu tabeli, w dokumencie nie podanonowe stopnie i tytuły dla ludzi, którzy „nie służyli królowi i patronimikom”. Tak więc nawet najszlachetniejsi szlachcice nie zajmowali żadnej pozycji, dopóki nie zostali na służbie. Wręcz przeciwnie, osoba pochodząca ze zwykłej rodziny pełniąca służbę publiczną miała prawo nazywać się szlachcicem i otrzymać odpowiednią rangę. Tak więc opinia, że radny stanowy jest dziedzicznym szlachcicem, nie ma żadnych podstaw. Rangę tę mogła teoretycznie zdobyć każda wolna osoba w służbie cywilnej. Później dekret ten został anulowany, a osoby zasługujące na przychylność cesarza awansowano na stopnie starsze od piątej klasy.
Lista stopni cywilnych
Zgodnie z oryginalną wersją tabeli, pierwsza(Najwyższą) rangę w szeregach cywilnych zajmował kanclerz. Za nim szedł rzeczywisty tajny radny stanowy, a po nim - radny tajny. Trzy najwyższe stopnie zajmowały najwyższe stanowiska rządowe w Rosji. Osoby te kierowały polityką wewnętrzną państwa. A radny stanowy i aktualny radny stanowy są urzędnikami odpowiednio czwartej i piątej klasy.
Tytuł doradcy państwowego w Imperium Rosyjskimnoszone były przez osoby zajmujące stanowiska wiceprezesów, zastępców dyrektorów różnych departamentów, prezesa skarbu i innych. Aby otrzymać tę rangę, należało odbyć co najmniej pięć lat służby w poprzedniej randze.
Kim jest ważny radny stanowy?
Na mocy specjalnego dekretu z 9 grudnia 1856 r. carAleksander II zaostrzył zasady uzyskiwania dziedzicznej szlacheckiej rangi w wydziale cywilnym. Od tego momentu dziedziczna szlachta miała prawo przyjmować urzędników co najmniej 4 klas. A faktycznym radnym stanowym jest ranga stanowa 4 klasy. W przeciwieństwie do zwykłego radnego stanowego, aby go otrzymać, prawdziwy radny musiał służyć w poprzedniej randze przez dziesięć lat. Typowym stanowiskiem pełnionym przez pełnego radnego stanu jest gubernator, dyrektor departamentu, burmistrz.
Ustawowe odwołanie
Zgodnie z tabelą każda klasa została przypisanaradzić sobie w określony sposób. Radnego stanu nazywano „Wasza Wysokość”. Dla trzeciego i czwartego stopnia przewidziano inną formę leczenia. Prawdziwy radny stanowy to osoba, którą należało nazywać „Wasza Ekscelencjo”.
Podsumujmy.Zatem na pytanie, kto jest prawdziwym radnym państwowym, należy odpowiedzieć, że jest to urzędnik państwowy czwartej klasy w przedrewolucyjnej Rosji, który ma prawo do dziedzicznego tytułu szlacheckiego. W 1913 r. Na terytorium państwa rosyjskiego było 3113 urzędników IV stopnia. W 1917 r. Specjalnym dekretem rządu radzieckiego zniesiono wszystkie stopnie i stopnie.
