Zwycięski koniec wojny rosyjsko-tureckiej1768-74 lata. na korzyść Rosji, sprowadził kraj na wybrzeże Morza Czarnego, chociaż zgodnie z postanowieniami umowy z Kuchuk-Karnadzhi, twierdza Izmaila, położona w ujściu Dunaju, pozostała turecka. Później Turcja, popierana przez Francję i Anglię, zażądała rewizji traktatu, stawiając żądania powrotu Krymu i Kaukazu, a także zażądała unieważnienia wszystkich porozumień.
Turcy planowali pokonać Sevastopol zzlokalizował bazę marynarki wojennej rosyjskiej floty, aby wylądować na Krymie i zdobyć Kherson i Kinburn. Aby rozmieścić takie operacje wojskowe na dużą skalę, plany tureckiego dowództwa obejmowały lądowanie wojsk w Anapa i Suchumi. W tym czasie Turcja posiadała silną, dobrze wyszkoloną armię liczącą 200 000 żołnierzy, a także posiadała potężną flotę składającą się z pancerników, fregat, korwet i dużej liczby statków i jednostek zaopatrzeniowych.
Natomiast Rosja wystawiła dwie armie:J. Ukraińsko-ukraiński, a także flotyllę czarnomorską. Austria była pomocnikiem Rosji w tej wojnie. Plan składał się z inwazji na terytorium Turcji i był obraźliwy. Wojska planowały chwycić Khotin, Ochakov, przejechać przez Dniepr, oczyścić obszar między Prut i Dniestr od Turków.
Po udanych operacjach wojskowych wszystkowstępne warunki zakończenia wojny i podpisania pokoju dla Rosji, ale politycy przegapili moment sprzyjający. Turcy zebrali nowe wojska, zaciągnęli się do wsparcia krajów zachodnich, w wyniku czego wojna się przeciągnęła.
Ogólne - Anshef Suworov A.V.Poprzez udział w wojnie rosyjsko-tureckiej z lat 1787-92., Spędzony oblężenie i napaść i zdobyciu twierdzy Izmail w 1790 roku. Klęska floty tureckiej w Kercz Strait, silna dominacja floty rosyjskiej na Morzu Czarnym i ofensywie na Dunaju mogą planować atak na tureckiej twierdzy Izmail na lewym brzegu, a później zdecydowano się przenieść akcję wojskową Dunaju.
Dowódca armii południowej, generał feldmarszałekPotemkin G.A. rozkazał szturmować tę fortecę. Zadanie to nie mogło zostać rozwiązane przez słynnych dowódców, Izmail nie ulegał samemu Potiomkinowi. Po próżnych próbach Suworow został przydzielony do operacji. W tym czasie odbudowana forteca została odbudowana i przygotowana do nowych ataków na najnowszą technologię tamtych czasów. Uważano, że chwytanie Ismaela jest niemożliwe.
Wcześniej zbliżył się Aleksander Wasiliewiczkomendant twierdzy z propozycją poddania się, na co pasha odpowiedział odmową. Dowódca rozpoczął poważne przygotowania do ataku i liczył na wzięcie Ishmaela. Ćwiczenia wojskowe prowadzono na makietach wysokich murów twierdzy. Żołnierze trenowali przez 6 dni na wykopach i budowali drewniane i ziemne odpowiedniki murów i rowów. Zostały rzucone przez faszystowskie, szybkie drabiny, które zostały zamontowane, aby wspinać się po ścianach, przymocowane wypchane zwierzęta symulujące wroga, zostały pocięte i ugrzęzłe.
Było ogólne przygotowanie do wzięciaIshmael, który był bezpośrednio kontrolowany przez samego Suworowa. Doświadczony dowódca był zadowolony z tego ćwiczenia, zdając sobie sprawę, że prawdziwy atak będzie niezwykle trudny i poważny. Nawet trudno było mu przewidzieć wszystkie sytuacje, które niewątpliwie mogły powstać w trakcie bitwy.
Niepokonana cytadela była wielką budową.Mimo to, podobnie jak determinacja wroga, atak i zdobycie twierdzy Izmaila minęło zaledwie jeden dzień. Turcy ponieśli znaczne straty w porównaniu do Rosjan, choć ich liczba była ponad dziesięciokrotnie większa. Wielu żołnierzy zasłynęło podczas tej operacji, a następnie odniosło liczne zwycięstwa.
Современники того времени были потрясены, как miało miejsce zdobycie Ismaela i ten atak został na zawsze zapisany w historii. Ze względu na wynik tej bitwy, po zdobyciu Ismaila, Rosjanie zdobyli posiadłość na wybrzeżu Morza Czarnego, rozciągając się od Dniestru do Kubania.
